સમય વહેતો જાય છે. સમયની સાથે સાથે પ્રિયાંશી અને રાજન બંને ભાઇ-બહેન મોટા થતા જાય છે.
પ્રિયાંશી બોલવામાં એકદમ મીઠી અને તેના નામ પ્રમાણે બધાને પ્રિય, એ જો ઘરમાં ન હોય તો ઘરમાં ગમે પણ નહિ, દીકરી વગર ઘર સૂનું સૂનું લાગે, ડાહી પણ એટલી જ, હવે તો મોટી થઇ ગઇ હતી એટલે મમ્મીને કામમાં પણ મદદ કરાવે, પપ્પા એક જ બૂમ પાડે અને " હા પપ્પા ", "બોલો પપ્પા " કહેતી હાજર થઇ જાય. નાના ભાઈ રાજનનું પણ એટલું જ ધ્યાન રાખે.
પ્રિયાંશીને બહેનપણીઓ પણ એટલી જ...ધોરણ દશમાં પ્રિયાંશી 94% લાવી અને આખી સ્કૂલમાં અને સેન્ટરમાં ફર્સ્ટ આવી.
માયાબેન અને હસમુખભાઈ તો રાજીના રેડ થઇ ગયા અને હસમુખભાઇએ ઘરે પેંડા બનાવડાવ્યા અને સગા વહાલામાં અને માયા મહોબતમાં વહેંચ્યા પણ ખરા!
માયાબેનને બધા કહેતા કે ખૂબ સરસ રિઝલ્ટ આવ્યું પ્રિયાંશી નું કેમ..!! ત્યારે તે કહેતા "હા " મારી દીકરી મારા ઉપર ગઈ છે. હું પણ ભણવામાં આવી હોંશિયાર જ હતી. એતો અમને અમારા બાપાએ ભણાવ્યા નહિ ને એટલે. પણ હું મારી પ્રિયાંશીને ખૂબજ ભણાવીશ...ખૂબજ ભણાવીશ..
રાજનને હવે પ્રિયાંશી જ ભણાવતી. જો એ લેસન ન કરે તો તો તેનું આવી જ બને અને પછી તો આખાય ઘરમાં બંન્ને ભાઈ બહેન સંતાકૂકડી રમે અને દોડાદોડ કરી મૂકે..
રાજન કશું કહેલું સાંભળે નહિ અથવા તો તેનું રિઝલ્ટ ઓછું આવે તો પ્રિયાંશી ખૂબજ ગુસ્સાથી માયાબેનને કહેતી, " તે બહુ મોઢે ચઢાવ્યો છે, આ કશું સાંભળતો જ નથી ને.. નાપાસ થશે નાપાસ.. બિલકુલ ભણવા જ બેસતો નથી ને..
માયાબેન હસી કાઢતા અને કહેતા, " એતો ભણશે હવે મોટો થશે એટલે ભણશે તું તેની આટલી બધી ચિંતા ન કરીશ બેટા.."
"કેમ ન કરું મારો ભાઈ છે.." અને પ્રિયાંશી લાગણીશીલ બની જતી..
પ્રિયાંશીનું એડમિશન અગિયાર સાયન્સમાં લેવાનું હતું પણ હસમુખભાઈ પાસે એટલા બધા પણ પૈસા નહોતા કે તે સાયન્સ સ્ટ્રીમની અઘરી ફી ભરી શકે..પરંતુ માયાબેનની ખૂબજ ઇચ્છા હતી કે મારે મારી પ્રિયાંશી ને ડૉક્ટર જ બનાવવી છે. એટલે હસમુખભાઈ વિચાર કરતાં હતા કે હવે શું કરવું..?
હસમુખભાઈ જે કંપનીમાં કામ કરતા હતા ત્યાં બીજી પાલી પણ ચાલતી હતી તો હસમુખભાઇએ તેમાં ઓવરટાઈમ કરવાનું નક્કી કર્યું. એમના શેઠે પણ તેમને સંમતિ આપી.
હસમુખભાઈ હવે પહેલા કરતાં દોઢું કમાતા હતા. પ્રિયાંશીને ખબર પડી કે પપ્પાએ મારા માટે ઓવરટાઈમ કરવાનું શરૂ કર્યું છે તો તેને ખૂબ દુઃખ થયું. તેણે હસમુખભાઈને ના પાડી કે મારે ડૉક્ટર નથી બનવું અને હું બીજી કોઈ સ્કૂલમાં એડમિશન લઇ લઉં છું હું ફક્ત ગ્રેજ્યુએટ થઈશ તો પણ બસ છે.
પણ માયાબેન અને હસમુખભાઈ આ વાત માનવા માટે તૈયાર નહોતા.
છેવટે પ્રિયાંશીનું એડમિશન અગિયારમાં ધોરણમાં સાયન્સમાં લઇ જ લીધું. પહેલા જ દિવસથી પ્રિયાંશીનું ભણવામાં ખૂબજ ધ્યાન તેને કશું કહેવુ જ ન પડે એટલી તે મહેનત કરે.
બીજી બધી બહેનપણીઓએ કોમર્સ લીધુ હતું એટલે તે પ્રિયાંશીને બહાર લઇ જવા, ફરવા માટે, પિક્ચર જોવા માટે ખૂબ ફોર્સ કરે પણ પ્રિયાંશી એકની બે ન થાય તે ન જ થાય..બસ એને તો ડોક્ટર બનવાનું હતું અને મમ્મી-પપ્પાનું સ્વપ્ન સાકાર કરવાનું હતું.
અગિયાર સાયન્સ પાસ કરીને પ્રિયાંશી બાર સાયન્સમાં આવી ગઈ અને જોતજોતામાં તો બાર સાયન્સની ફાઈનલ પરીક્ષા પણ આવી ગઇ. પ્રિયાંશી ખૂબજ મહેનત કરતી હતી. તેને આ વખતે પણ દશમાં ધોરણની જેમ સ્કૂલમાં અને સેન્ટરમાં ફર્સ્ટ આવવું હતું તેથી તે રાત અને દિવસ જોયા વગર સખત મહેનત કરતી હતી...
માયાબેન તેને ટોકતાં અને સમજાવતાં કે, "તારું રિઝલ્ટ સરસ જ આવવાનું છે બેટા..મને ખબર છે તું ચિંતા ના કરીશ અને થોડો આરામ કરવાનું પણ રાખ નહિ તો પરીક્ષા સમયે તારી તબિયત બગડી જશે બેટા."
પ્રિયાંશી પણ મમ્મી નું કહેલું માની લેતી અને થોડો આરામ કરી લેતી હતી. પરીક્ષાને હવે બે દિવસ બાકી હતા એટલે આજુબાજુ વાળા અને સગા-સંબંધી બધા પ્રિયાંશીને વિશ કરવા માટે ઘરે આવવા લાગ્યા. માયાબેન બધાને બહારના રૂમમાંથી જ વિદાય કરી દેતા હતા. કારણકે તે પ્રિયાંશીનો કિંમતી સમય બગાડવા માંગતા ન હતા.
હવે પરીક્ષા ચાલુ થઇ ગઇ હતી. પ્રિયાંશી શાંતિથી પરીક્ષા આપી રહી હતી. તેના પેપર્સ પણ બધા ખૂબ સરસ જતા હતા. આમ કરતાં કરતાં પરીક્ષા પૂર્ણ પણ થઇ ગઇ.
વેકેશન પડે એટલે પ્રિયાંશીને મામાના ઘરે જવું જ હોય, ત્યાં તેના જેવી તેનાથી મોટી બે દીકરીઓ હતી એકનું નામ મેઘા અને બીજીનું નામ નિશા એ બંનેને પણ પ્રિયાંશી સાથે ખૂબ ફાવે, એ બંનેના કરતાં પણ પ્રિયાંશી ખૂબ દેખાવડી અને ખૂબ હોંશિયાર હતી. મામા-મામીને પણ પ્રિયાંશી ખૂબ વ્હાલી...
હવે બાર સાયન્સમાં પ્રિયાંશીનું કેવું રિઝલ્ટ આવે છે તેની ઉપર તેની આખી જિંદગીનો સવાલ છે...તો જોઈએ આગળના ભાગમાં શું થાય છે તે...??
~ જસ્મીના શાહ 'સુમન' દહેગામ 16/12/25
