अध्याय २
--------------
आई आणि मानसिक हल्ला
---------------------------------
डॉ. फिनिक्स यांना आलेला 'द शॅडो' च्या 'आई' चा मेसेज आणि त्यासोबतचे तरुण डॉ. फिनिक्स आणि एका गूढ स्त्रीचे छायाचित्र पाहून बंकरमधील शांतता भंग पावली. विक्रम आणि रियाला कळून चुकले की हा संघर्ष आता फक्त तंत्रज्ञान किंवा अर्थव्यवस्थेचा राहिलेला नाही, तर तो अत्यंत वैयक्तिक आणि भावनिक स्तरावर पोहोचला आहे.
रियाने त्वरित छायाचित्रातील स्त्रीची ओळख पटवण्याचे काम सुरू केले. "कर्नल, या स्त्रीचे हसणे... यात क्रूरता आहे, पण सोबत एक गहन ओळखीची भावना आहे. फिनिक्सचे मन एका क्षणांसाठी भावनिक झाले होते, याचा अर्थ ही व्यक्ती त्याच्या आयुष्याचा एक अखंड भाग होती," रियाने विश्लेषण केले.
विक्रमने बाहेरच्या जगातील परिस्थितीचा आढावा घेतला. आर्यनचा 'मानसिक हल्ला' पूर्ण जोमात सुरू होता. बंगलोर नंतर दिल्ली आणि मुंबई मध्येही सामूहिक हिंसेच्या घटना वाढू लागल्या होत्या. सोशल मीडियावरील फेक व्हिडिओंमुळे लोकांचा एकमेकांवरील आणि व्यवस्थेवरील विश्वास पूर्णपणे उडाला होता.
"तो लोकांना घाबरवत नाहीये, कर्नल," रियाने डेटा विश्लेषणातून निष्कर्ष काढला. "तो 'क्रोनोस' च्या बनावट प्रोटोटाइपमधून मानवी मनातील द्वेष, मत्सर आणि भीती या भावनांना एक विशिष्ट फ्रिक्वेन्सी पुरवत आहे. ही फ्रिक्वेन्सी लोकांना त्यांच्या सर्वात जवळच्या व्यक्तींवर आणि मित्रांवर अविश्वास ठेवायला लावते आहे. लोकांमध्ये 'सामूहिक पॅरानोईया' (Mass Paranoia) पसरला आहे."
विक्रमने डॉ. फिनिक्स यांच्याकडे पाहिले. ते अजूनही शांतपणे बसलेले होते, पण त्यांच्या डोळ्यांतील शून्यतेत एक प्रकारची अस्थिरता जाणवत होती.
"रिया, आपल्याकडे वेळ नाहीये. हा हल्ला जर थांबवला नाही, तर एक आठवड्यात जगातील अनेक लोक एकमेकांचे शत्रू बनतील. आपल्याला त्या 'आई' चा चेहरा शोधून काढावाच लागेल," विक्रमने कठोरपणे सांगितले.
विक्रम आणि रिया ते ब्लॅकबॉक्स घेऊन डॉ. फिनिक्स कडे आले.
"डॉक्टर, या ब्लॅकबॉक्स ला फक्त तुम्हीच उघडू शकता."
डॉ. फिनिक्सने तो ब्लॅकबॉक्स हातात घेतला. त्या बॉक्सवरील फिनिक्स नाव बघून त्यांना काहीतरी आठवल्या सारखे झाले.
डॉ. फिनिक्सच्या डोळ्यांनी त्या विशिष्ट 'ब्लॅकबॉक्स'चे भौमितिक स्वरूप (Geometric Structure) आणि एनक्रिप्शन पॅटर्न (Encryption Pattern) पाहिले.
त्यांच्या स्मृती नसलेल्या मेंदूने त्वरित त्या संरचनेचे विश्लेषण सुरू केले. मेंदूने आपोआप ओळखले की, ही रचना उघडण्यासाठी जगातील केवळ एकाच अल्गोरिदमची गरज आहे - जो त्यांनी स्वतः बनवला होता.
"लॉकबॉक्स... अल्गोरिदम 'फिनिक्स-झीरो-फोर'," त्यांनी थंडपणे उच्चारले.
त्यांचे हे शब्द स्मृतीमधून आलेच नाहीत, तर ते त्यांच्या तर्कशक्तीतून (Logic) आणि वैज्ञानिक ज्ञानाच्या मूलभूत स्तरावरून (Fundamental Level) आले, जसा एखादा संगणक त्रुटी (Error) नसतानाही 'बूट अप' (Boot Up) होतो.
डॉ. फिनिक्स यांना कोणाचा किंवा कशाचा कोड आहे हे आठवले नाही, पण त्यांना कोणता अल्गोरिदम आवश्यक आहे हे त्यांच्या बुद्धीने आपोआप सांगितले. तो कोड म्हणजे त्यांची गमावलेली आठवण नसून, त्यांच्या वैज्ञानिक बुद्धिमत्तेचे शुद्ध सूत्र (Pure Formula) आहे.
डॉ. फिनिक्स स्वतःची ओळख विसरले असले तरी, त्यांच्या वैज्ञानिक बुद्धिमत्तेमुळे ते लॉकबॉक्सचा सांकेतिक कोड (Encryption Code) हजबणे सांगू शकले.
डॉ. फिनिक्सने सांगितलेला कोड टाकल्यावर ते ब्लॅकबॉक्स उघडला.
लॉकबॉक्स उघडल्यावर, त्यांना ती जुनी डायरी आणि सोबत काही पुसट झालेले छायाचित्रे मिळाली. डायरीतील नोंदी आणि रियाकडे असलेल्या छायाचित्रांचे विश्लेषण सुरू झाले.
ही डायरी डॉ. फिनिक्सच्या सुरुवातीच्या काळापासून त्यांच्याकडे होती, त्यांनी त्यांचे सर्वकाही डायरीमध्ये नमूद केलेलं होते.
रियाला डायरीमध्ये एका नावाचा वारंवार उल्लेख दिसला: "डॉ. एलारा वसंत."
शेवटी त्यांना डायरीमध्ये असे काही दिसले ज्याचा या दोघांनी विचारपण केला नव्हता.
त्यांना दिसले डॉ. फिनिक्स चे "क्रोनोस" चे काम.
डॉ. फिनिक्स आणि डॉ. एलारा हे 'क्रोनोस' प्रकल्पाच्या अगदी सुरुवातीच्या काळात भागीदार होते. दोघांमध्ये व्यावसायिक भागीदारीसोबत घनिष्ठ वैयक्तिक नाते होते. डायरीनुसार, डॉ. फिनिक्सने 'क्रोनोस' चा उद्देश फक्त 'आपत्तींचा अंदाज घेणे' हा ठेवला होता, पण डॉ. एलारा यांचा विश्वास होता की 'क्रोनोस' चा उपयोग करून मानवी मनातील त्रुटी (Flaws) दूर करून जगाला 'परिपूर्ण शांतता' (Perfect Peace) आणि नियंत्रण मिळू शकते.
"डॉ. एलारा... तीच 'द शॅडो' ची 'आई'!" रिया उद्गारली.
विक्रमने लगेच 'एलारा वसंत' चा मागोवा घ्यायला सुरुवात केली. थोडी शोधाशोध केल्यावर त्याला कळून चुकले की डॉ. एलारा वसंत या अधिकृत नोंदीनुसार ७ वर्षांपूर्वी एका प्रयोगादरम्यान 'मृत' झाल्या होत्या, अशी नोंद करण्यात आली आहे.
"ती मेली नसणार, कर्नल," रियाच्या डोळ्यात भीती होती. "ती ७ वर्षांपासून नक्कीच मरण्याचे सोंग करून असणार आणि 'द शॅडो' चा मुख्य आधारस्तंभ तीच बनली असणार. निशा मेहता आणि डॉ. आर्यन शर्मा हे दोघेही तिचेच प्यादे असणार. आर्यन तर तिचा मुलगा किंवा जवळचा शिष्य असणार."
डॉ. एलारा (आई) चा खरा उद्देश आता उघड झाला: 'क्रोनोस' च्या मूळ तत्त्वज्ञानाचा उपयोग करून जगातील प्रत्येक व्यक्तीचे मन तिच्या 'परिपूर्ण शांततेच्या' नियमांखाली नियंत्रित करणे.
जसजसे सत्य उघड होत होते, तसतसे डॉ. फिनिक्स यांची मानसिक स्थिती बिघडू लागली.
डॉ. एलाराने (आईने) आता दूरस्थ मानसिक हल्ला (Remote Mental Attack) अधिक तीव्र केला होता. हा हल्ला डॉ. फिनिक्सच्या पुसल्या गेलेल्या वैयक्तिक आठवणींवर केंद्रित होता.
डॉ. फिनिक्स अचानक खुर्चीतून उठले. त्यांचे डोळे एका विशिष्ट कोपऱ्याकडे स्थिरवले. "मी तिला पाहू शकतो," डॉ. फिनिक्स अस्पष्टपणे पुटपुटले. "ती इथे आहे. ती हसते आहे... ती मला सांगते आहे की मी हरलो." रिया आणि विक्रमने पाहिले की तिथे कोणीही नव्हते, पण डॉ. फिनिक्स त्यांच्या मनातील भयानक भासांशी (Hallucinations) लढत होते.
"कर्नल, ती त्यांच्या मेंदूवर थेट हल्ला करत आहे! ती फिनिक्सला मानसिकरित्या दुर्बळ बनवून, त्यांना 'अंतिम कोड' चा अर्थ विसरायला लावत आहे," रिया घाबरून म्हणाली.
विक्रमने डॉ. फिनिक्सला पकडले. "डॉक्टर, आमच्याकडे लक्ष द्या! ती खरी नाहीये! आपल्याला तिला थांबवायचे आहे!"
"थांबवायचे?" डॉ. फिनिक्स वेदनेने ओरडले. "थांबवायचे असेल, तर मला 'ती' आठवावी लागेल. मला आठवावे लागेल की मी ती चूक का केली!"
डॉ. फिनिक्स यांना एलाराच्या बुद्धिमत्तेवर आणि त्यांच्यावरील प्रेमावर इतका विश्वास होता की त्यांनी तिच्या अति-महत्वाकांक्षी आणि नियंत्रित स्वभावाला गांभीर्याने घेतले नाही.
'क्रोनोस' चा 'अंतिम कोड' जो सर्वात शक्तिशाली भाग होता त्यांनी एलारासोबत शेअर केला. त्यांना वाटले की एलारा हे तंत्रज्ञान केवळ चांगल्या कामासाठीच वापरेल. हाच त्यांचा मोठा विश्वासघात होता.
रिया आणि विक्रम यांनी डॉ. फिनिक्सच्या जुन्या नोंदींमध्ये डॉ. एलारा यांच्यासोबत केलेल्या एका अत्यंत गुप्त आणि धोकादायक प्रयोगाचे तपशील शोधले.
तो प्रयोग होता—'न्यूरो-पुनर्जनन प्रोटोकॉल' (Neuro-Regeneration Protocol).
उद्देश: या प्रोटोकॉलचा मूळ उद्देश मेंदूतील तीव्र आघातामुळे नष्ट झालेल्या न्यूरॉन्सना (Neurons) पुन्हा सक्रिय करणे हा होता.
जोखीम: डॉ. एलाराने डायरीत स्पष्ट लिहिले होते: "हा प्रोटोकॉल एक, दोन धारी तलवार आहे. तो स्मृती परत आणू शकतो, पण जर मेंदूने आघाताचा ताण सहन केला नाही, तर तो मन कायमचे नष्ट करू शकतो, त्यांना पूर्णपणे वेडे बनवू शकतो."
"कर्नल, हाच तो मार्ग आहे," रियाने कर्नलकडे पाहत म्हटले. "हा प्रोटोकॉल डॉ. फिनिक्सची स्मृती परत आणेल आणि मग तेच आपल्याला 'अंतिम कोड' कसा वापरायचा हे सांगतील. पण जोखीम खूप मोठी आहे. आपल्याकडून जर काही चूक झाली तर आपण डॉ. फिनिक्स ला कायमचे गमवून बसू."
विक्रमने डॉ. फिनिक्सकडे पाहिले, जे आता त्यांच्या मानसिक भयाशी लढत होते. "आपल्याकडे दुसरा पर्याय नाही, रिया. बाहेर जग जळत आहे आणि आपल्याला स्मृती गमावलेला एक प्रतिभाशाली वैज्ञानिक किंवा एक कायमचा वेडा झालेला माणूस, यापैकी एक निवडायचा आहे. आपल्याला निर्णय घ्यावाच लागेल. आपण हा प्रोटोकॉल सुरू करूया."
रियाने त्वरित बंकरमधील वैद्यकीय उपकरणांचा वापर करून प्रोटोकॉलची तयारी सुरू केली.
संध्याकाळ झाली होती. बंकरच्या बाहेरच्या जगात पॅरानोईया आणि भीतीचे साम्राज्य होते. विक्रमने बंकरची सुरक्षा तपासली. तो पूर्णपणे सुरक्षित असल्याची त्याला खात्री होती.
"प्रोटोकॉल सुरू करायला आपण तयार आहोत, कर्नल," रियाने घोषणा केली.
डॉ. फिनिक्सला त्यांनी उपकरणाशी जोडले. उपकरणाशी जोडले जात असताना, विक्रमला त्याच्या हेडसेटवर एक अति-सूक्ष्म, असामान्य आवाज (Anomalous Sound) ऐकू आला. तो आवाज बंकरच्या बाहेरून नव्हे, तर तळघरातून येत होता—जिथे विक्रमची स्वतःची लष्करी सुरक्षा यंत्रणा होती.
"काय आहे हे?" विक्रमने हेडसेटवर ओरडले.
त्याच क्षणी, बंकरच्या एका जुन्या, दुर्लक्षित कोपऱ्यात, जिथे फिनिक्सच्या वैयक्तिक आठवणींमध्ये दडलेला एक गुप्त, आपत्कालीन एक्झिट डोर होता, तिथे एक मोठा स्फोट झाला.
धुराच्या लोटातून, हातात 'क्रोनोस' चा बनावट प्रोटोटाइप आणि अत्याधुनिक शस्त्रे असलेला डॉ. आर्यन शर्मा उभा होता.
आर्यन क्रूरपणे हसला. "आईला माहीत होते की तू इथे लपून बसशील, फिनिक्स. तुला वाटते की तू मला बाहेरून हरवशील? पण आम्हाला तुझ्या प्रत्येक भेद्यतेची (Vulnerability) माहिती आहे!"
आर्यनने थेट डॉ. फिनिक्सच्या दिशेने निशाणा साधला, जे त्यांच्या न्यूरो-रीजनरेशन प्रोटोकॉलसाठी तयार होते!
विक्रम, रिया आणि स्मृती परत मिळवण्याच्या प्रयोगासाठी तयार असलेले डॉ. फिनिक्स, आता थेट आर्यनच्या हल्ल्याच्या केंद्रस्थानी होते!
----------------
ही कथा काल्पनिक असून केवळ कथेची गरज म्हणून काही ठिकाणांचा आणि व्यक्तींच्या नावाचा उल्लेख केला आहे. वाचकांनी या गोष्टीची नोंद घ्यावी
