अध्याय २
---------------
पापाचा पहिला डाग
----------------------------
स्टॉकहोमच्या कॉन्सर्ट हॉलमधील टाळ्यांचा आवाज आता प्रयोगशाळेतील भिंतींमधून पूर्णपणे नाहीसा झाला होता. डॉ. फिनिक्स नोबेल पुरस्कार सोहळ्यासाठी परदेशात गेले होते. त्यांच्या अनुपस्थितीत, प्रयोगशाळा एका विचित्र, भयाण शांततेने भरली होती. या शांततेत फक्त वातानुकूलित यंत्राचा मंद आवाज आणि 'क्रोनोस' यंत्राच्या आतून येणारी सूक्ष्म गुंजारव ऐकू येत होती. यंत्राचा निळा प्रकाश मंद झाला होता, जणू काही तेही आपल्या निर्मात्याच्या अनुपस्थितीने उदास झाले होते.
पण या शांततेत, निशा मेहताच्या मनात विचारांचे वादळ सुरू होते. एका क्षणात, तिचे आयुष्य, तिची स्वप्ने आणि तिचे उद्देश बदलले होते. तिच्या डेस्कवर एक लॅपटॉपची स्क्रीन चमकत होती, ज्यावर एका ऑनलाइन लॉटरीच्या वेबसाइटचे पृष्ठ उघडले होते. तिच्या डोक्यात एकच विचार चक्रावत होता:
'भविष्याचा वेध घेण्याची शक्ती, जी केवळ नैसर्गिक आपत्तींपासून बचाव करण्यासाठी वापरली जाते, तिचा उपयोग मानवी आयुष्यातील साध्या गोष्टींसाठी का करू नये?'
हा विचार तिच्या मनातील असंतोषातून आणि अन्यायाच्या भावनेतून जन्मला होता.
तिला वाटत होते की तिने आयुष्यात नेहमीच इतरांसाठी काम केले आहे. लहानपणापासून, तिने आपल्या कुटुंबासाठी, शिक्षकांसाठी आणि आता
डॉ. फिनिक्ससाठी काम केले होते. तिचे स्वप्न, तिची प्रतिभा, तिचा वेळ, हे सर्व इतरांसाठी वापरले गेले होते. पण आज, जेव्हा तिला स्वतःसाठी काहीतरी करण्याची संधी मिळत होती, तेव्हा तिच्या मनातील नीतिमत्ता तिला अडवत होती.
‘हे एक वैज्ञानिक पाप आहे,’
तिच्या मनातील एक आवाज तिला सांगत होता.
‘तू ज्या गोष्टीसाठी हे यंत्र बनवले आहेस, त्याचा दुरुपयोग करत आहेस.’
पण दुसरा, अधिक शक्तिशाली आवाज तिला सांगत होता,
‘ज्यांनी तुझ्यावर अन्याय केला, त्यांच्यासाठी तू का विचार करतेस? ही वेळ आहे स्वतःसाठी जगण्याची.’
तिने हळूच आपल्या लॅपटॉपवर ‘डेथस्क्रिप्ट’ प्रोटोकॉलला सक्रिय केले. ‘क्रोनोस’च्या निळ्या प्रकाशावर एक लाल रंगाची छटा उमटली, जी एका सेकंदासाठी चमकली आणि लगेचच अदृश्य झाली. हा सिग्नल फक्त तिला माहित होता, की आता ती 'क्रोनोस'च्या मुख्य सिस्टीमला बायपास करून तिचा स्वतःचा प्रोग्राम चालवू शकते. ही एक अशी गुप्त जागा होती, जिथे डॉ. फिनिक्स कधीच पोहोचू शकणार नव्हता, कारण त्याला वाटत होते की त्याच्या सिस्टीममध्ये अशी कोणतीही त्रुटी नाही.
तिच्या हृदयाची धडधड वाढत होती. तिचे हात थरथरत होते. हे एक अत्यंत धाडसी कृत्य होते. तिने कधीच विचार केला नव्हता की ती तिच्याच निर्मितीचा असा वापर करेल. पण तिच्या डोळ्यासमोर डॉ. फिनिक्सचा विजयी चेहरा, टाळ्यांचा कडकडाट आणि तिच्या कामाकडे झालेले दुर्लक्ष येत होते.
‘फक्त एकच वेळ,’ तिने स्वतःला समजावले. ‘केवळ एक छोटासा प्रयोग. कुणालाच कळणार नाही.’
तिने तिच्या लॅपटॉपवर कमांड टाईप केली:
.
.
.
**‘प्रोटोकॉल: डेथस्क्रिप्ट, कमांड: प्रेडिक्शन मोड (फायनान्शिअल डेटा)’**
'क्रोनोस'ची सिस्टीम पुन्हा एकदा सक्रिय झाली. या वेळेस ती नैसर्गिक आपत्त्यांऐवजी आर्थिक डेटाचे विश्लेषण करू लागली. स्क्रीनवर जगभरातील शेअर मार्केटचे ग्राफ्स, स्टॉकचे आकडे आणि डेटाचे रस्ते वेगाने धावू लागले. हा डेटा इतका प्रचंड होता की एका क्षणात तो संपूर्ण मानवी इतिहासातील सर्वात मोठ्या आर्थिक घटनांचा अंदाज घेऊ शकला असता.
“प्रोटोकॉल: डेथस्क्रिप्ट, क्वेरी: पुढील सात दिवसांसाठी लॉटरी क्रमांक,” निशाच्या बोटांनी कीबोर्डवर काम केले.
सिस्टीमने काही सेकंद प्रक्रिया केली आणि स्क्रीनवर एक विशिष्ट क्रमांक चमकला. तो एका आठवड्यात निघणाऱ्या मेगा-जॅकपॉट लॉटरीचा क्रमांक होता. निशाचे डोळे विस्फारले. तिला विश्वास बसेना. हा क्रमांक खोटा आहे, असे तिला वाटले. पण ‘क्रोनोस’ कधीच खोटा डेटा देत नव्हता.
तिने लगेचच ऑनलाइन लॉटरीचे तिकीट खरेदी केले. तिने तो क्रमांक तिच्या एका गुप्त फोन नंबरवरून विकत घेतला होता, जो तिने विशेषतः अशा गुप्त कामांसाठीच घेतला होता. हा फोन नंबर डॉ. फिनिक्सच्या किंवा कोणत्याही सरकारी संस्थेच्या रेकॉर्डवर नव्हता. तिला वाटले की यामुळे ती पूर्णपणे सुरक्षित आहे.
आठ दिवस निघून गेले. निशा अत्यंत अस्वस्थ होती. तिला प्रत्येक क्षणी वाटत होते की कोणीतरी तिला पकडेल. तिला डॉ. फिनिक्सचा फोन आला नाही. तिला वाटले की ती यातून सहज सुटली. पण तिला हे माहित नव्हते की नियतीचा खेळ सुरू झाला होता.
आणि मग, तो दिवस आला. लॉटरीचा निकाल जाहीर झाला. निशाचे हात थरथरत होते. ती टीव्हीसमोर बसून होती. लॉटरीचा उद्घोषक एक-एक क्रमांक सांगत होता, आणि निशा तिच्या तिकिटावरील क्रमांकाशी जुळवत होती.
पहिला क्रमांक... जुळला!
दुसरा... जुळला!
तिसरा... जुळला!
चौथा... जुळला!
पाचवा... जुळला!
सहावा, आणि शेवटचा क्रमांक... जुळला!
तिने जॅकपॉट जिंकला होता. एका क्षणात, तिचे आयुष्य पूर्णपणे बदलले होते. तिला मिळालेली रक्कम होती २१ कोटी रुपये. ही रक्कम इतकी मोठी होती की ती आयुष्यात कधीच काम न करता ऐश आरामात जगू शकेल. हा विजय तिच्यासाठी केवळ आर्थिक विजय नव्हता, तर ‘क्रोनोस’ ची आणि तिच्या ‘डेथस्क्रिप्ट’ ची पहिली सिद्धी होती. तिला वाटले की आता तिला जगाची पर्वा करण्याची गरज नाही.
पैशाची शक्ती तिच्या मनावर राज्य करू लागली. तिला वाटले की हे फक्त लॉटरी जिंकणे नव्हते, तर भविष्यावर तिचे नियंत्रण मिळवणे होते. हा विजय तिच्या मनातील ‘डेथस्क्रिप्ट’ ला अधिक बळ देत होता. ही एक छोटी गोष्ट होती, पण तिच्यासाठी ती एक मोठी दार उघडणारी होती.
लॉटरी जिंकल्यानंतर निशाचे वर्तन बदलू लागले. ती अधिक आत्मविश्वासाने आणि धैर्याने बोलू लागली. तिने एक नवीन महागडे घड्याळ विकत घेतले, जे तिने नेहमीच स्वप्नात पाहिले होते. तिच्या कपड्यांचा आणि राहणीमानाचा दर्जा वाढला. तिला वाटत होते की ती आता फिनिक्सच्या छायेखाली नाही, तर एक स्वतंत्र व्यक्ती आहे, जी स्वतःचे निर्णय घेऊ शकते.
तिने लॉटरीचे पैसे एका नव्या बँक खात्यात जमा केले. पण तिला हे माहित नव्हते की ज्या बँकेत तिने हे खाते उघडले होते, त्या बँकेवर एका मोठ्या आर्थिक फसवणुकीच्या प्रकरणाच्या संदर्भात आधीच नजर ठेवली जात होती.
तिला वाटत होते की हे एक गुप्त कृत्य आहे. पण प्रत्येक गुप्त कृत्याचा एक परिणाम असतो. आणि तिच्या या पहिल्या गुन्ह्याचा परिणाम तिच्या नकळत एका गुप्तहेर आणि एका पत्रकाराच्या नजरेत आला होता.
एका दूरस्थ ठिकाणी, एका मोठ्या सरकारी इमारतीत, एक कर्नल आपल्या डेस्कवर बसला होता. त्याचे नाव होते विक्रम सिंग. त्याला 'क्रोनोस' प्रकल्पावर लक्ष ठेवण्यासाठी नियुक्त केले होते. त्याच्या डोळ्यात एक शांत, पण भेदक चमक होती. तो जुन्या फाईल्स तपासत होता. 'क्रोनोस'ची निर्मिती, त्याचा खर्च, आणि त्यात काम करणाऱ्या लोकांची माहिती. त्याचे लक्ष डॉ. फिनिक्सपेक्षा निशा मेहताच्या फाईलवर होते. एका आठवड्यापूर्वी तिला अचानक मिळालेल्या मोठ्या लॉटरीच्या रक्कमेने त्याच्या भुवया उंचावल्या होत्या. त्याला काहीतरी गडबड वाटत होती. 'एक वैज्ञानिक... आणि अचानक लॉटरी जिंकते?' त्याला हे काहीतरी संशयास्पद वाटत होते.
त्याच वेळी, शहराच्या दुसऱ्या बाजूला, पत्रकार रिया मल्होत्रा एका आर्थिक फसवणुकीचा तपास करत होती. तिला एका गूढ संस्थेचा माग लागला होता, जी अज्ञात मार्गाने मोठ्या प्रमाणात पैसा हस्तांतरित करत होती. तिच्या तपासात तिला एका नव्या बँक खात्याचा पत्ता लागला, जिथे अलीकडेच एक मोठी रक्कम जमा झाली होती. ती रक्कम निशा मेहताच्या नावावर होती. रियाला सुरुवातीला काहीही कळले नाही. 'एक वैज्ञानिक आणि एवढी मोठी रक्कम? हा संबंध कसा जोडला जातोय?' ती विचार करत होती.
रिया आणि कर्नल विक्रम सिंग, दोघेही वेगवेगळ्या दिशेने एकाच व्यक्तीकडे येत होते. निशा, आपल्या नवीन संपत्तीच्या आनंदात मग्न होती. तिला हे माहित नव्हते की तिने टाकलेले हे पहिले पाऊल, तिला एका मोठ्या संकटाच्या दारात घेऊन जाणार आहे. तिला वाटत होते की ही फक्त एक छोटीशी गोष्ट आहे, पण हा तिच्या 'पापाचा पहिला डाग' होता.
आणि हा डाग पुसणे आता तिला शक्य नव्हते.
---------------
निशाने जिंकलेली लॉटरी आणि तिने नवीन उघडलेले बँक खाते एका गुप्त तपासणीच्या जाळ्यात कसे अडकणार आहे? ज्या आर्थिक फसवणुकीचा तपास पत्रकार रिया मल्होत्रा करत आहे, तिचा निशाच्या नवीन बँक खात्याशी कसा संबंध आहे? आणि कर्नल विक्रम सिंग, ज्याला या प्रकल्पावर लक्ष ठेवण्यासाठी नियुक्त केले आहे, त्याला निशाच्या अचानक श्रीमंत होण्याचा संशय कसा येणार आहे? हे सर्व कथेला कोणत्या दिशेने घेऊन जाणार आहे? या सर्व प्रश्नांची उत्तरे पुढील अध्यायात मिळतील का ?
---------------
तिसरा अध्याय लवकरच...
ही कथा काल्पनिक असून केवळ कथेची गरज म्हणून काही ठिकाणांचा आणि व्यक्तींच्या नावाचा उल्लेख केला आहे. वाचकांनी या गोष्टीची नोंद घ्यावी.
