મમ્મીની વાત સાંભળીને મને આશ્ચર્ય થયું. કે મારા જીવનમાં આટલી મોટી તકલીફ આવી હતી ને મને કંઈ ખબર જ ન પડી. મમ્મી, પપ્પા કે ડોકટરે કોઈએ પણ મને મારા માતૃત્વની અનિશ્ચતતા વિશે કંઈ ખબર જ ન પડવા દીધી. પણ હું ખુશ હતી. આ બધી તકલીફો છતાં હું મા બનવાની હતી. હવે હું ભગવાનને પ્રાર્થના કરતી હતી કે બધું સારું થઇ જાય. હું હેમખેમ મારા સંતાનને જન્મ આપું અને આપણો સંસાર સારી રીતે આગળ વધે. હવે હું વિચારતી કે આવનાર સંતાનને હું ક્યારેય કોઈ તકલીફ ન પડવા દઈશ. હું આ સમયે મારા ઘરે હતી. ને તમે એકવાર મને મળવા આવ્યા હતા. તમે કહ્યું કે તમારા સ્કુટરમાં થોડો ખર્ચો કરાવવો પડે એમ છે પણ મમ્મી પાસે પૈસા નથી. મમ્મીએ એમ કહ્યું છે કે તારી પાસે તારા સીમંતવિધિ વખતે જે વહેવાર આવ્યો હોય તે પૈસા હશે તો તું અત્યારે આપ પછી મમ્મી આપી દેશે. મને લાગ્યું કે ઘરમાં તમારા એકલાનો પગાર આવે છે ને પાછું મારી પ્રેગ્નન્સી ના કારણે થોડો ખર્ચો પણ વધી ગયો હતો. વળી, સીમંત કર્યું ત્યારે પણ તો ખર્ચો થયો એટલે ખરેખર મમ્મી પાસે પૈસા ન હશે. ને મેં તમને મારી પાસે જેટલા પૈસા હતા તે બધા જ આપી દીધા. આમ પણ હું મારા ઘરે હતી એટલે મારે કોઈ ખર્ચો કરવાનો તો હતો નહીં એટલે મેં મારી પાસે કંઈ જ ન રહેવા દીધા. ઘરે બધા મને ખૂબ સાચવતા. પપ્પા મને જે ભાવતું હોય તે બધું જ લાવી દેતા, બેન જીજાજી મને સાથે લઈને ફરવા જતા. મને દૂધની મલાઈ ખૂબ ભાવતી. આપણા ઘરે તો મને ખાવા ન મળતી એટલે ભાઈ રોજ મારા માટે મલાઈ રહેવા દેતો. મમ્મી એને કહેતી પણ ખરી કે તું થોડી ખાઈ લે પણ એ ન ખાતો ને મને બધી જ આપી દેતો. બેનના છોકરા છોકરી પણ એમનાથી થાય એવા મારા નાના નાના કામ કરી દેતાં. હું ખુશ હતી. ખૂબ જ ખુશ હતી. તમે આવતા તમારી રજાના દિવસે. કોઈ વખત ત્યાં રોકાઈ પણ જતાં. તમને પણ ત્યાં બધાની સાથે ગમવા લાગ્યું હતું. શેરીમાં ભાઈના મિત્રો સાથે પણ તમારી મિત્રતા થઈ ગઈ હતી. મને એવું લાગતું હતું કે હું જે જીંદગી ની આશા રાખતી હતી તે આ જ છે. હું ખરેખર દિલથી એટલી બધી ખુશ હતી કે આગળનું મને કંઈ પણ યાદ જ ન હતું. બસ, હું મારી જીંદગી તમારી અને આપણા સંતાનની આસપાસ જોઈ રહી હતી. આમ ખુશીઓમાં દિવસો વીતતાં હતા. અને મારી ડિલીવરીનો દિવસ નજીક આવતો હતો. તમે મળવા આવ્યા હતા ને મમ્મીએ કહેવડાવ્યું હતું કે હવે વધારે બહાર ફરવા ન જતી. ઘરમાં જ રહેજે. હું ખુશ થઈ કે મમ્મી મારી કેટલી કાળજી કરે છે. તમે પણ કહ્યું કે હવે સાચવજે અને કંઈ પણ કામ હોય તો તરત મને ફોન કરજે. ઘરેથી મારા મમ્મી પપ્પાએ પણ તમને કહ્યું હતું કે તમે ફિકર ન કરો અમે સાચવી લઈશું. મેં તમને હજી પણ ડોક્ટરે જે મમ્મી પપ્પાને કહ્યું હતું એ વાત તો કરી જ ન હતી. હું કોઈ પણ વાત કરીને તમને ટેન્શન આપવા માગતી ન હતી. વિચાર્યું હતું કે બધું સારી રીતે પતી જાય ને હું આપણા ઘરે આવી જઈશ ત્યારે તમને શાંતિથી બધી વાત કરીશ. આમ કરતાં કરતાં એક દિવસ અંબા માતાની સાલગિરિ નો દિવસ આવ્યો. મમ્મીએ કહ્યું આપણે સાંજે માતાજીના મંદિરે જઈશું. મેં પણ હા પાડી. આમ પણ મને જરા માતાજીમાં આસ્થા વધારે હતી. પણ બપોર થતાં મને દુખાવો ઉપડ્યો.
