ધીમા વરસાદ અને તારી યાદ
આજે સવારથી જ આકાશ ઘેરાયેલું હતું. હવામાન વિભાગે તો ભારે વરસાદની આગાહી કરી હતી, પણ વરસતો હતો માત્ર ધીમો, છૂટોછવાયો વરસાદ. બારીની બહાર જોતા જ મને તું યાદ આવી ગયો. ધીમો વરસાદ અને તારી યાદ – જાણે એકબીજા સાથે વણાયેલી હોય.મને યાદ છે, પહેલી વાર આપણે કયા મળ્યા હતા. એ પણ એક ચોમાસાનો દિવસ હતો. શહેરના એક જૂના પુસ્તકાલયમાં, હું એક પુસ્તક શોધી રહી હતી અને બહાર ધીમો વરસાદ વરસતો હતો. અચાનક મારી નજર તારા પર પડી. તું પણ એક પુસ્તક શોધી રહ્યો હતો, અને તારા ચહેરા પર એક અનોખી શાંતિ હતી. તે દિવસે આપણે કલાકો સુધી વાતો કરી હતી, વરસાદના ટીપાં બારીના કાચ પર અથડાતા રહ્યા અને આપણી વાતોનો દોર ચાલતો રહ્યો. તારી વાતોમાં એક અલગ જ ઊંડાણ હતું, જે મને ખેંચી ગયું.આપણા પ્રેમની શરૂઆત પણ એવા જ ધીમા વરસાદમાં થઈ હતી. એક સાંજે, જ્યારે હું તારા ઘરેથી પાછી ફરી રહી હતી, ત્યારે અચાનક વરસાદ શરૂ થયો. તારી પાસે છત્રી નહોતી, અને મેં મારી છત્રીમાં તને આશરો આપ્યો. આપણે બંને એ જ છત્રી નીચે ચાલતા રહ્યા, અને વરસાદના ટીપાં ધીમે ધીમે આપણા ખભે પડતા રહ્યા. એ ક્ષણે, તારા હાથનો સ્પર્શ અને તારી આંખોમાં મેં મારા માટે જે પ્રેમ જોયો, તે હું ક્યારેય ભૂલી શકીશ નહીં. એ વરસાદ, એ સ્પર્શ અને એ લાગણી – જાણે બધું જ એક કાવ્ય બની ગયું હતું.પછીના દિવસોમાં, ધીમો વરસાદ આપણા સંબંધનો એક અવિભાજ્ય ભાગ બની ગયો. જ્યારે પણ ધીમો વરસાદ વરસતો, આપણે બંને કોઈ કાફેમાં બેસીને ગરમ ચાની ચૂસકી લેતા, અથવા તો કોઈ શાંત બાગમાં હાથ પકડીને ચાલતા. વરસાદના ટીપાં આપણા ચહેરા પર પડતા અને આપણે એકબીજાની આંખોમાં ખોવાઈ જતા. એ પળોમાં દુનિયાની બધી ચિંતાઓ દૂર થઈ જતી, અને માત્ર આપણે બંને અને વરસાદ જ રહેતા.આજે જ્યારે હું એકલી બેઠી છું અને ધીમો વરસાદ વરસી રહ્યો છે, ત્યારે એ બધી યાદો તાજી થઈ રહી છે. તારા ગયા પછી, દરેક વરસાદની મોસમ મને તારી યાદ અપાવે છે. પહેલાં તો વરસાદ મને દુઃખી કરતો, તારી ગેરહાજરીનો અહેસાસ કરાવતો. પણ હવે, મને સમજાય છે કે આ વરસાદ તારી યાદોને તાજી રાખે છે. તે મને શીખવે છે કે જેમ વરસાદ જમીનને સિંચે છે, તેમ તારો પ્રેમ મારા હૃદયને સિંચતો રહ્યો છે.બારીની બહાર ઝાડ પરથી ટીપાં ટપકી રહ્યા છે, અને હું મારી આંખો બંધ કરીને એ દિવસોને યાદ કરું છું. કદાચ તું પણ ક્યાંક દૂર, આ જ ધીમા વરસાદમાં મને યાદ કરતો હોઈશ. આ વરસાદ ભલે ધીમો હોય, પણ તેની યાદોનું જોર ખૂબ છે. તે મને શીખવે છે કે પ્રેમ ક્યારેય મરતો નથી, તે યાદો બનીને જીવે છે, ખાસ કરીને આવા ધીમા વરસાદના દિવસોમાં.
જીવનમાં અમુક વ્યક્તિનુ આગમન જ આપણી જીદગીને તરબોળ કરી દેતું હોય છે.તેના વિચારો જીવનને રોમાંચિત કરી દેતાં હોય છે.તે પાસે હોય કે નાં હોય તેનાથી કોઈ ફેર પડતો નથી.બસ તેની સુગંધ જ તનને મહેકાવતી હોય છે.જેમ ભીની માટીની સુગંધ ચારેબાજુ ફેલાઈ છે તેમ તે આપણી આસપાસ વિંટળાઈ રહે છે.અણમોલ ને પ્રણયની એક જયોત મનમાં જગાવી પવિત્રતા આપતી હોય છે વર્ષોનાં વર્ષો વિતી ગયા પછી પણ તેની યાદ ત્યાં જ સ્થિર હોય છે.સચવાયેલી ભીની લાગણીથી લથબથ જે......
તમને કઈ યાદો વરસાદ સાથે સૌથી વધુ જોડાયેલી લાગે છે?
🌹 કલમ મારી પ્રતિસાદ તમારો 🌹
