આગળ આપણે જોયું છોકરા નો એક્સિડન્ટ થઇ જાય છે
એટલે મોટો છોકરો તેને મળવા હોસ્પિટલે પહોંચે છે.
ડોક્ટર સાહેબ કહે છે તમારો છોકરો માંડ માંડ બચ્યો છે
મોતના મોઢે હાપ દઈને પાછો આવ્યો છે
મોટો છોકરો પોતાનાં દીકરાને મળવા હોસ્પિટલમાં આવે છે. પપ્પા પિયરથી લઇને મોંઘા ઘર સુધી બધું વેચીને દોડી આવ્યા હતા. તે દીકરાને ચેતવે છે, “આ ધન શ્રાપિત છે. તું વાપરીશ તો તારા ઘરના સુખનો અંત આવી જશે.”
પણ દીકરો માની ન લે, એને લાગે કે પપ્પા જૂના જમાનાના, અંધશ્રદ્ધાવાળા માણસ છે.
એના બાજુમાં ઊભેલી વહુ બોલે, “પપ્પા, હવે એ ધન આપો તો સારું. એનો યોગ્ય ઉપયોગ કરીએ તો ભવિષ્ય ઊજળું બને.”
મોટો છોકરો આંખ moist કરે છે. એને ખબર છે કે ધન નથી — એ તો શાપ છે.
જેમજ હોસ્પિટલમાંથી રજા મળે, દીકરો અને વહુ ઘરે ટેક્સીમાં પાછા ફરે છે. રસ્તામાં સામેથી ટ્રક આવે, જેના બ્રેક ફેઈલ થઈ જાય છે. લોખંડના બીમ ભરેલો ટ્રક અચાનક ટક્કર મારે છે. ટેક્સી પર જોરદાર અથડામણ થાય છે — સળિયા ટેક્સીને વીંધીને કાઢી નાંખે છે. એ એક ક્ષણમાં, દીકરો-વહુ બંને ‘ઓન ધ સ્પોટ’ ચાલ્યા જાય છે.
મોટો છોકરો ધ્રૂજતું હ્રદય લઇને દોડી જાય છે — આખું ઘર ખાલી થઇ ગયું.
એ હવે નક્કી કરે છે — “આ શ્રાપિત ધન હવે હું કોઈની પાસે નહીં રહેવા દઉં. દરિયામાં ફેંકી આવું છું.”
વરસાદી સવાર. દરિયે ઉંચી લહેરો. બધી બોટો ઊંઘતી જેવી. ફક્ત એક ફેરીબોટ તૈયાર હતી. એમાં છુપાવેલી પોટલી સાથે મોટો છોકરો ચડી જાય છે. બીજો બોટવાળો ચીસે ચીસે કહે છે, “ભાઈ, નહિ જાવ, દરિયો today ભયાનક છે!”
પણ છોકરો કશું સાંભળે નહિ.
ફેરી થોડી જ દૂર જાય છે. મોટો છોકરો પોટલી દરિયામાં ફેંકે છે… એ જ પળે બોટ હચમચી જાય છે. છોકરો તેમા પડી જાય છે. તરણ આવડતું નહીં. પકડવાનો પ્રયાસ — નિષ્ફળ. બોટમાંથી ઘા થાય છે. ટાયર ફેંકાય છે. પણ તે પાણીમાં જવા લાગે છે... ઊંડે… વધુ ઊંડે...
એક અઠવાડિયું સુધી શોધ ચાલે છે. લાશ નહિ મળે.
પણ એક ગોતાખોરને એવીજ જગ્યા પર પોટલી મળે છે. તે ઘરમાં જઈ પત્ની સાથે ખુલે છે — એમાં ઝવેરાત અને સોનાના સિક્કા! પત્ની ખુશીથી ચીસ પાડી ઉઠે છે, “આ તો આપણું નસીબ છે!”
એ જ સમયે બારી પર ઘુવડ આવીને બેઠું…
ઘુ... ઘુ... ઘુઉઉઉ...!
રાત્રે આખું ઘર થરથરી ઉઠે છે.
એ ઘુવડ શ્રાપનો સંકેત છે. ધન ક્યાં જવા દે ?
તેરે દિવસે રાત્રે એક ચોર ઘરમાં ચોરી કરવા પડે છે
અને તેના હાથમાં પેલું શ્રાપિત ધન આવી જાય છે
ફટાફટ બહાર નીકળી જાય છે
પછી તે ચોર આટલું બધું શ્રાપિત ધન જોઈએ ને
રાજી થઈ જાય છે.
મન મળવાની ખુશી માટે દારૂ પીવા જાય છે
અને ભેગુ શ્રાપિત ધન લઈ જાય છે.
તે ખુશીમાં એટલો બધો દારૂ પીવે છે કે તેન ખબર જ નથી
હોતી કે તે શું કરી રહ્યો છે.
તે ખૂબ નશામાં રસ્તાઓ પર આમતે તેની ચાલ્યો જાય છે
અચાનક તેની સામે એક મોટો ટ્રક આવી જાય છે
ટ્રક વાળો બ્રેક મારવા જાય છે તો આખો ટ્રક ની માથે ઊંધો પડી જાય છે.
ચોરનું મૃત્યુ ત્યાં ને ત્યાં ઊંધો સપોર્ટ થઈ જાય છે.
ડ્રાઇવર ડરતા ડરતા ટ્રકની નીચે જુએ છે તો ચોર નું માથું
છુંન્ડાઈ ગયું હોય છે.
અને ચોરના હાથમાં જે ધન હોય છે .
તે ઓડી ને રસ્તા પર વેરાઈ ગયું હોય છે.
ખટારા વારો સોનાનો જય અને લલચાઈ જાય છે
ખટારા વાળો એ બધું શ્રાપિત ધન ભેગું કરી અને ભાગી
જાય છે.
અને રાતના અંધારામાં ઘુવડ પણ તેની પાછળ
ઘુ....ઘુ...કરતું જાય છે 🦉
“આ વાર્તાનો અંત નથી,
જ્યાં સુધી લાલચ જીવે છે — ત્યાં સુધી ઘુવડ પણ જીવે છે…”
વાર્તા અહીં સમાપ્ત થાય છે
D h a m a k
The story book ☘️
