સાંજનો વાયરો આજે બહુ અજબ લાગતો હતો. અમે ત્યાં ન હતા… પણ ક્યાંક થોડું કંઈક બાકી હતું. માયાની ગલી… હજુ પણ મારી સામે ‘સાંભળ’ બોલે છે. અને હું… હજુ પણ જવાબમાં એ નામ ચૂપચાપ બોલું છું… “માયા…” 10 વર્ષ પહેલા – પાટણનું નાનકડું શહેર. ઘરની પાસે આવેલો તે હીરાનો સ્કુલ કેમ્પસ… જ્યાંથી અમારા સંબંધોની પ્રથમ વાટ નીકળી હતી. જ્યાં હું – જનક, નવી બેગ લટકાવતો પાટણ વિદ્યાલયમાં પહેલીવાર પ્રવેશ્યો હતો… અને સામે બે છોકરીઓ બેઠી હતી. એકનો અવાજ નાજુક, આંખો ગાઢ. અને બીજી… એ તો એની આંખોથી જ જાણે આખી વાત બોલી નાખે એવી. એ હતી – માયા.
એક પાંખ મારી… એક પાંખ તારી - ભાગ 1
ભાગ 1: સાથની છાંયાસાંજનો વાયરો આજે બહુ અજબ લાગતો હતો.અમે ત્યાં ન હતા… પણ ક્યાંક થોડું કંઈક બાકી હતું.માયાની હજુ પણ મારી સામે ‘સાંભળ’ બોલે છે.અને હું…હજુ પણ જવાબમાં એ નામ ચૂપચાપ બોલું છું… “માયા…”10 વર્ષ પહેલા –પાટણનું નાનકડું શહેર. ઘરની પાસે આવેલો તે હીરાનો સ્કુલ કેમ્પસ…જ્યાંથી અમારા સંબંધોની પ્રથમ વાટ નીકળી હતી.જ્યાં હું – જનક, નવી બેગ લટકાવતો પાટણ વિદ્યાલયમાં પહેલીવાર પ્રવેશ્યો હતો…અને સામે બે છોકરીઓ બેઠી હતી. એકનો અવાજ નાજુક, આંખો ગાઢ.અને બીજી… એ તો એની આંખોથી જ જાણે આખી વાત બોલી નાખે એવી.એ હતી – માયા. મારા આગળની બેન… મારી પેન્સિલ ગુમ થઇ ગઈ છે… હું ...Read More
એક પાંખ મારી… એક પાંખ તારી - ભાગ 2
ભાગ 2: ભૂલેલી યાદોની પાંખપાટી પર લખાયેલું પાત્રએ રાત ખાસ હતી. મારી આંખોમાં ઊંઘ નહોતી, પણ એમાં અધૂરા જવાબો કાકી જે ઘર બતાવ્યું એ જૂનું હતું. દિવાલોના પલાસા ઓરખાઈ ગયા હતા, ખૂણાના કેબિનેટમાં cobwebs છવાયેલાં હતાં, પણ એક વસ્તુ અજોડ હતી – એ ઘર હજુ પણ માયાની સુગંધ રાખતું હતું.મારે અહીં રહીને એની છાંયાઓ શોધવી હતી. સાચું કહું તો… એની હાજરીના ગુમાવેલા પળોને ફરીથી જીવવા હતા.ઘરમાં ઊંઘની જગ્યાએ હું એ બોક્સ લઈને બેઠો. જેમાં ભેગાં કરેલી કેટલીક જૂની ચીટીઓ, પોસ્ટકાર્ડ, પેન્સિલનાં ટુકડાં, અને એક લાલ રંગની ડાયરી હતી.હાથમાં લેતાની સાથે ચહેરા પર તાપ આવતો હોય એમ લાગ્યું. એ જાણે ...Read More