રાધાનો શ્યામને સંદેશ/શૈલેષ ટેવાણી/પાનું:59
રુક્મિણીને એકવાર કૈ દેજો શ્યામ,
’મને રાધા ન કદી યાદ આવતી’
સ્મરણોને ભૂલીને બેઠો છું દ્વારકા,
વનની વ્યથા ન મને સાલતી.
હું તો બેઠીછું યમુનાને તીરે એમ,
રેતીમાં ગોકળિયું ભાળતી,
સ્પર્શું છું મોરપીંછ, ફૂંકું છું બંસીને,
રેતીમાં મુખડું રિઝાવતી.
રુક્મિણીને કે’જો કે તારું પીતાંબર,
નેતારા આ માખણ નીતારતી,
રુક્મિણીને કે’જો કે તારું પીતાંબર,
ને તારા આ માખણ નીતારતી,
ગોરસ લઇ જાવ અને મટકી લઇ જાવ
હું તો કાનાના સુખને સંભારતી.
ક્હાન,
ગાયોની સંગ હવે ટળવળતી આંખ,
રહી વનમાં વિસામાઓ શોધતી,
રેણુમાં પગલાં સંભાળતી,
હું એકલડી કૈં કૈં છું ધારતી.
