આજ કાલની છોકરીઓ બહું જ ભોળી બનતી જાયછે... ખાસ કરીને ગામડાની, સાથે સાથે શહેરમાં રહેતી છોકરીઓ પણ આટલું ભણેલ ગણેલ હોવા છતાં બીજાઓની સામાન્ય વાતચીતમાં આવી જતી હોયછે. કોઇ સાથી છોકરા સાથે સામાન્ય વાતચીત શરું થાય તેમાં તે પ્રેમ થઇ ગયો હોય તેમ સમજી બેસેછે! બસ પછી તો પેલો છોકરો ધીરે ધીરે તેને વધું નજીક લાવવા તેની માયારુપી જાળ પાથરતો રહેછે. ત્યાર બાદ તે છોકરીને જેમ કહે તેમ તેનું માણવા તૈયાર થઇ જતી હોયછે. જેમ કે હરવાનુ ફરવાનું, ફિલ્મ જોવાની, કોઇ સારી હોટલમાં લંચ કે ડિનર લેવાનું, આ બધું પછી બંન્ને માટે સામાન્ય થઇ જાય છે. છોકરી પણ તેની ના સમજ બુધ્ધિથી તે કંઇ પણ કરવા તૈયાર થતી હોયછે. પછી તે તેનું ભણતરનું પણ નથી વિચારતી કે નથી તેના માબાપની ઇજ્જતનો ખ્યાલ કરતી! અંતે પેલા છોકરાના પ્રેમમાં એટલી તો પાગલ થઈ જાય છે કે તેને માટે તે કંઇ પણ કરવા કે છોડવા તૈયાર થઇ જાયછે.
ઘર, માતાપિતા, ભાઇ, બહેન, બધું જ...
પણ જયારે તે કંઇક દુ:ખી થઇને ઘેર પરત ફરે છે ત્યારે તેના ઘરના સૈ સાથે સંબંધો તુટી ગયેલા હોયછે, છતાંય તેના માબાપ એક પોતાનું સંતાન સમજીને ના છુટકે અપનાવી લેતા હોયછે...
પણ આ તેની નાતનો સમાજ તેને અપનાવવા નથી માંગતો! તેને એક રખડેલ છોકરીનું લેબલ ચોંટાડી દે છે. આમ પોતે તેના ઘરમાં તો સલામત હોય શકે છે પણ જયારે તે ગામ કે શહેરમાં જરાક ફરવા ઘરની બહાર નીકળે છે ત્યારે લોકો તેને એક ખરાબ નજરે જોતા હોયછે!
વારંવાર લોકોના અપશબ્દો પણ તેને સાંભળવા પડતા હોયછે. આટલું બધું તેનું નામ બદનામ થયા હોવા છતાંય તે તેની પેલી ખરાબ આદત હમેશાં ચાલું જ રાખે છે. મનમાં ને મનમાં વિચારતી હોયછે કે...
તું નહી તો ઓર સહી....!
ના પછી તે સામેવાળાની ઉંમર જુએ છે કે ના તેની કોઇ નાત જાત! દુનીયાની ઐસી તૈસી સમજી ને તેના શોખ ગમે તેમ તે પુરા જ કરતી હોયછે...આમ કરીને પોતે જાતે જ તેની સારી જીંદગી બગાડતી હોયછે.
આ તેની અસર તેના લગ્ન પછી તેના જ સંતાનો ઉપર પણ પડતી હોયછે ને જયારે તેના જ સંતાનો ભવિષ્યમાં તેના જ જેવું કામ કરતા હોયછે, ત્યારે તેને પોતાનો જ ભુતકાળ સમય યાદ આવી જતો હોયછે...કે હું જ પહેલા શું કરતી હતી!
એકવાર ફુલ ચીમડાઇ જાય પછી તે ફરી ખિલતું નથી...
પ્રેમ સારો પણ છે ને પ્રેમ ખરાબ પણ છે માટે હંમેશા તેની હદમાં જ રહેવું સારુ...
તેમાં જ છોકરીઓની ભલાઇ છે.
