Quotes by Krutarth Vatsaraj in Bitesapp read free

Krutarth Vatsaraj

Krutarth Vatsaraj

@vatsarajkrutarthgmail.com


કેવો અવસર છે માં...! તારો જ પ્રસંગ છે અને તારી જ હાજરી નથી....!
May God rest in peace your holy soul

Unconditional Love...

તું આટલી ધખધખતી લાગણીઓ ના મોકલ...
સળગતા કાગળને
ઠારવા અશ્રુ ખુટી પડે છે...

થઇ જશે બધી ઉંઘ પુરી જયારે અનંતની વાટ પકડશું,
માંડ માંડ મળ્યાં છે દોસ્તો,
થોડા ઉજાગરા કરવા દે,

નથી કરવા નફા-નુકશાનનાં સરવાળા બાદબાકી,
આજ મળી છે ખુશી,
મને એના ગુણાકાર કરવા દે,

મળી જેમને હું મારું અસ્તીત્વ પણ ખોઈ બેસું છું,
એવા મિત્રો માં મને તારો
સાક્ષાત્કાર તો કરવા દે,

તારા દરબારમાં ખબર નથી કેવી હશે જિંદગીની મજા ઈશ્વર,
પણ આજ તો જામી છે,
અહી સ્વર્ગ ની રંગત,..માણવા દે,

અંતે તો તારા જ શરણમાં આવવું છે હે ઈશ્વર,
આજ મળેલા દોસ્તો સાથે
થોડી ગુફ્તગુ તો કરવા દે,

સાંભળ્યું છે બહુ લાંબી સફર હોય છે અનંતની યાત્રાની,
મને રસ્તે વાગોળી શકું એટલું
ભાથું તો બાંધવા દે.

કૈંક મજાનાં ગીતોમાં છું,
ટહુકામાં છું,
બીજા શબ્દોમાં કહું તો...
બસ જલસામાં છું...

Read More

જિંદગી :

ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે...!!!

ભરચક કામની વચ્ચે,
ઘરેથી ફોન કરીને કોઈ ‘ક્યારે આવે છે ?’ એવું પૂછે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

ગાલ પર પડતો ઉદાસીનો પહેલો વરસાદ,
કોઈ પોતાના પાલવથી લૂછે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે કોઈને કશું પણ કહ્યા વિના,
કોઈ આપણને પૂછે કે - "કેમ આજે ઉદાસ છે ?"
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે હાથ પકડીને પાસે બેસીને કોઈ સમજાવે કે -
"તું મારા માટે 'ખાસ' છે !"
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

સાંજ પડે સૂરજની જેમ આથમી ગયા હોઈએ...
અને ઘરનો દરવાજો 'દીકરી' ખોલે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

અંધારું ઊંચકીને ઘરે લાવીએ...
પણ રસોડામાંથી 'મમ્મી' નામનું અજવાળું બોલે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે ઉજાગરા વખતે કોઈ બાજુમાં બેસીને કહે- "ચાલ, હું તારી સાથે 'જાગું' છું..."
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે સેલ્ફી પાડીને કોઈ મોકલે,
અને પ્રેમથી પૂછે કે - "કેવી લાગુ છું ?"
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

લોન ઉપર લીધેલી ખુશીઓના હપ્તા ગણતી વખતે,
કોઈ ખભા પર હાથ મૂકીને -
"ભરાઈ જશે" એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

ના પાડ્યા પછી પણ પરાણે એક પેગ હાથમાં પકડાવી,
કોઈ નજીકનો ખાસ મિત્ર "પીવાઈ જશે"
એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે વર્ષો જુનો મિત્ર ફોન કરીને કહે કે -
"ચાલને યાર, એક વાર પાછા 'મળીએ'... "
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

જ્યારે કોઈ સાંજે ઉદાસ હોઈએ,
ને આરતી ટાણે મંદિરમાં એક 'પ્રાર્થના' સાંભળીએ...
ત્યારે જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

બે ટંક અનાજ માટે ફૂટપાથ પર બેસીને,
'ફૂલો વેચતી' કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !

હોસ્પિટલના ખાટલા પર 'મૃત્યુ સામે' તલવારો ખેંચતી,
કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !!

-ડૉ. નિમિત ઓઝા

"આ કવિતા વાંચીને,
તમારા ચહેરા પર 'સ્મિત' આવી જાય...

ત્યારે મને મારી જિંદગી જીવવા જેવી લાગે છે !!!"

Read More

કાઠિયાવાડી સાહિત્ય તો અદભુત છે… થોડા દુહા અહી આપ સર્વેની સેવા માં…

ઉજ્જડ કેડા ફરી વસે, નિર્ધની મા ધન હોય,
ગયા જોબન ન સાંપડે, મુવા ન જીવે કોય.

પહાડે પહાડે મણી નહી, ચંદન વન વન ન્હોય,
કોક જ દેશ કસ્તુરીયો, સતી ઘેર ઘેર ન્હોય.

ધનકું ઊંડા નવ ધરે, રણમેં ખેલે દાવ,
ભાગી ફોજા ભેળવે, તાકું રંગ ચડાવ.

ભલ ઘોડો, વલ વંકડો, હલ બાંધવા હથિયાર,
જાજી ફોજું માં જીકવા, મરવું એકજ વાર.

ઘર આંગણીયે રોજ તડકો છાંયડો હોય,
સુખ દુઃખ ના વારા નહી, બચી શકે ના કોય.

પીપળ પાન ખરત, હસતી કુંપળીયા,
અમ વીતી તમ વીતશે, ધીરી બાપુડીયા.

મળશે કોક દી માનવી, દેશ વિદેશ ગયા,
ઇ માનવી ફરી નહી મળે, જે ધરતી ઢંક થયા.

હાથ વછુટી ગીર પડી, કાઢ શકે ના કોય,
હોણી અણહોણી નહી, હોણી હોય સો હોય.

સુણતલ કાન ન માની, ઇ નજરુ જોયા સાચ,
ત્રણ ભાંગ્યા સંધાય નહી, મન, મોતી ને કાચ.

છત ને તો છાયા ઘણી, અછત ને કોણ આપે,
અજો કહી ઓલવાણી, ઓલી ટાઢી ને કોણ તાપે.

મન મેલા, તન ઊજળા, બગલા કફર કઢંગ,
ઉનસે તો કાગા ભલા, તન મન એક જ રંગ.

કાયા જાજો સાબદી, પણ નાક મ જાજો નખ,
પાણી મ જાજો પાવડુ, ભલે લોહી વહ્યા જાય લખ.

કાંઉ જાજા કાગોલીયા, કાંઉ જાજા કપૂત,
હકડી સી મૈયણ ભલી, ને હકડો ભલો સપૂત.

દાઢ મા ખટકે કાંકરો, કણું ખટકે નેણ,
વચન ખટકે ઊરમાં, ને ગયા ખટકે શેણ.

કોયલડી ને કાગ, ઇનો વાને વરતારો નઇ,
પણ જીભલડીએ જવાબ, સાચું સોરાઠીયો ભણે.

નેક, ટેક ને ધરમ ની, આંયા તો પાણે પાણે વાત,
સંત ને શૂરા નિપજાવતી અમારી ધરતી ની અમીરાત.

…આભાર.

Read More

આ ભુમિમાં જ દૈવત જેવું છે કશુંક
વાવો મહાભારત અને ગીતા નીકળે

છે આ કાલિદાસ ને ભોજના ખંડેરો
જરાક ખોતરો ત્યાં કવિતા નીકળે

હજુ ક્યાંક ધબકે છે લક્ષમણ રેખા
રાવણો જ્યાંથી બીતા બીતા નીકળે

કૃષ્ણના ટેરવાં જો આવીને ફંફોસે
તો વાંસળીના ટુકડાં સંજીતા નીકળે

ગૂરૂ દત્ત જેવાની જો ફૂંક જાય લાગી
તો ધુણા ગીરના હજુ ધખીતા નીકળે
શુ તાસીર છે આ ભુમી ની હજી રાજા
જનક જેવા હ્ળ હાકે તો સીતા નીકળે

-કવિ દાદ

Read More

ઘણ રે બોલે ને

ઘણ રે બોલે ને એરણ સાંભળે હો... જી:
બંધુડો બોલે ને ભેનડ સાંભળે હો... જી.

એ જી સાંભળે વેદનાની વાત - 
વેણે રે વેણે સત-ફૂલડાં ઝરે હો... જી

બહુ દિન ઘદી રે તલવાર,
ઘદી કાંઈ તોપું નેમનવાર;
પાંચ-સાત શૂરાના જયકાર
કાજ ખૂબ ખેલાણા સંહારઃ

હો એરણ બ્હેની! - ઘણ રે બોલે ને(૨)

પોકારે પૃથ્વીના કણ કણ કારમાં હો... જી:
પોકારે પાણીડાં પારાવરનાં હો...જી.

જળ-થળ પોકારે થરથરી:
કબરુંની જગ્યા રહી નવ જરી; 
ભીંસોભીંસ ખાંભીઉં ખૂબ ભરી;
હાય, તોય તોપું રહી નવ ચરી:

હો એરણ બ્હેની! - ઘણ રે બોલે ને(૩)

ભઠ્ઠીયું જલે રે બળતા પ્હોરની હો... જી
ધમણ્યું ધમે રે ધખતા પ્હોરની હો... જી

ખન ખન અંગારે ઓરણા,
કસબી ને કારીગર ભરખાણા;
ક્રોડ નર જીવંતા બફાણા -
તોય પૂરા રોટા નવ શેકાણા:

હો એરણ બ્હેની! - ઘણ રે બોલે ને(૪)

હથોડા પડે રે આજ જેના હાથના હો... જી:
તનડાં તૂટે રે આજ જેની કાયનાં હો...જી.

સોઈ નર હાંફીને આજ ઊભો,
ઘતદામાં ઘડે એક મનસૂબો:
બાળ મારાં માગે અન્ન કેરી દેગ;
દેવે કોણ, દાંતરડું કે તેગ?

હો એરણ બ્હેની! ઘણ રે બોલે ને

આજુથી નવેલાં ઘડતર માંડ્યાં હો... જી
ખડગખાંડાને કણ કણ ખાંડવા હો....જી

ખાંડી ખાંડી ઘડો હળ કેરાં સાજ!
ઝીણી રૂડી દાંતરડીનાં રાજ
આજ ખંડ ખંડમાં મંડાય,
એણી પેરે આપણ તેડાં થાય:

હો એરણ બ્હેની! ઘણ રે બોલે ને

ઘડો હો બાળક કેરાં ઘોડિયાં હો...જી
ઘડો હો વિલાયત નારના ઢોલિયા હો...જી.

ભાઈ મારા! ગાળીને તોપગોળા,
ઘડો સુઈ મોચીના સંચ બ્હોળા;
ઘડો રાંક રેંટુડાની આરો,
ઘડો દેવ તંબૂરાના તારો:

હો એરણ બ્હેની! ઘણ રે બોલે ને

ભાંગો, હો ભાંગો રથ રણ જોધના હો...જી:
પવળડાં ઘડો, હો છોરુડાંના દૂધના હો...જી

ભાઈ મારા લુવારી! ભડ ર્-હેજે,
આજ છેલ્લી વેળાએ ઘાવ દે જે,
ઘયે ઘાયે સંભાર્યે ઘટડામાં
ક્રોડ ક્રોડ શોષિતો દુનિયાનાં :

હો એરણ બ્હેની! ઘણ રે બોલે ને

Read More

બંધ બારી બારણે બેઠા હતા,
કે અનોખા તારણે બેઠા હતા.
ના કદી જેનું નિવારણ થૈ શક્યું,
એક એવા કારણે બેઠા હતા.

જોત જોતામાં થયું મોં સૂઝણું,
સ્વપ્નના સંભારણે બેઠા હતાં,
પથ્થરો ક્યારેક તો ગાતા થશે,
એમ સમજી બારણે બેઠા હતા.

કોક કોમળ કંઠથી ગઝલો સરે,
રંગ ભીના ફાગણે બેઠા હતા.
હૂંફ જેવું વિશ્વમાં વ્યાપી ગયું,
પાસ પાસે આપણે બેઠા હતા,

છે હવાના હોઠ પર ખામોશીઓ,
શબ્દના ઉચ્ચારણે બેઠા હતા.

મી.ફિલિપ ક્લાર્ક

Read More

છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું…

ભલે ઝગડીએ, ક્રોધ કરીએ, એકબીજા પર તુટી પડીએ,

એકબીજા પર દાદાગીરી કરવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

જે કહેવું હોય એ કહી લે, જે કરવું હોય એ કરી લે,

એકબીજાનાં ચોકઠાં(ડેન્ચર–ચશ્માં) શોધવા છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

હું રીસાઈશ તો તું મનાવજે, તું રીસાઈશ તો હું મનાવીશ,

એકબીજાને લાડ લડાવવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

આંખો જયારે ઝાંખી થશે, યાદશક્તી પણ પાંખી થશે,

ત્યારે, એકબીજાને એકબીજામાં શોધવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

ઘુંટણ જ્યારે દુઃખશે, કેડ પણ વળવાનું મુકશે,

ત્યારે એકબીજાના પગના નખ કાપવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

‘મારા રીપોર્ટસ્ તદ્દન નોર્મલ છે, આઈ એમ ઓલરાઈટ’,

એમ કહીને, એકબીજાને છેતરવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

સાથ જ્યારે છુટી જશે, વીદાયની ઘડી આવી જશે,

ત્યારે, એકબીજાને માફ કરવા, છેલ્લે તો આપણે બે જ હોઈશું.

 ‘અજ્ઞાત’

Read More

કદીક સીધું, કદીક આડું
ચાલ્યા કરવાનું આ ગાડું.

કરમની ઘંટી દળતી રહેતી
થોડું ઝીણું, થોડું જાડું.

સપનાંઓને રોકો ત્યાં તો
ઇચ્છાઓનું આવે ધાડું.

એનું હૈયું ખાલી કરીએ?
સાવ નકામું ભરવું ભાડું!

આંસુના તોરણ બાંધીને
આંખો પૂછે – સેલ્ફી પાડું?

ઘડીક અંદર, બ્હાર ઘડીમાં
શ્વાસને બન્ને હાથે લાડુ.

મંઝિલ છેલ્લી છે સામે, પણ
જીવન રોજે ઉતરે આડું.

-કૃતાર્થ વત્સરાજ

Read More