આ બાજુ માનવ દિનેશ ને મળવા તેની હોટલે જાય છે જ્યાં તે કામ કરતો હોય છે. દિનેશ માનવને જુએ છે અને તરત જ તેની પાસે જાય છે અને પૂછે છે શું થયું મને તો ખબર જ હતી જવાબ હા જ હશે ચાલો સોડા લઈ
આવું માનવ કહે છે ઉભો રે ઉતાવળો થા માં તુ
મારી વાત તો સાંભળ મીરા એ ના પાડી દીધી છે.
શું બહાદુર છોકરી છે.
દિનેશ કહે છે શું વાત કરે છે ભાઈ તને ના પાડી દીધી તને ?
તારી પાછળ ગમે એ છોકરી મરવા તૈયાર છે અને એ છોકરી તને ના પાડી દીધી ?બહુ કહેવાય આ દિવસ
યાદ રાખજે કે કોઈ છોકરી એ તને ના પાડી .
ખરેખર તે છોકરી માં કંઈક અલગ જ છે.
એકદમ બહાદુર અને સ્ટેટ ફોરવર્ડ .
હું રિસ્પેક્ટ કરું છું મીરાની .જો મીરા ને પામવા માટે
તારે જે પણ કંઈ કરવું પડે ને તે તુ કર પણ આ છોકરી
ને તારા હાથમાંથી ન જાવા દેતો સી ઇઝ સ્પેશિયલ.
માનવ દિનેશને કહે છે ચુપ રહે ધીમે બોલ ધીમે.
અહીં બધા જ સાંભળતા હોય.
તે છોકરી એ ના પાડી દીધી છે તને નથી સમજાતું?
દિનેશ કહે છે Okay okay હું પણ તે જ કહું છું
આમાં જ તમારું કંઈ સારું થવાનું છે મેં પહેલી વાર
તમને દુર થી એક બીજા સાથે સારી રીતે વાત કરતા જોયા
તો મને એમ થયું કે જાણે તમે એકબીજા માટે જ
બનેલા છો.
માનવ કહે છે હા તે આપણી પડોશમાં જ રહે છે.
અને મમ્મીને પણ ગમતી હતી એટલે મને એમ થયું કે બાકી તો હું ક્યા લગ્નમાં બંધાવા માનુ છુ.
દિનેશ દાંત કાઢતા કહે છે. હા એ તો મને ખબર છે.
તારા પાડોશમાં એક બિજી છે જ એટલે તારે લગ્ન
મા નથી બંધાવું એમને.
હું માનું છું કે તેની સાથે હું રિલેશનશિપમાં હતો
પણ હુ તેને પ્રેમ નથી કરતો. એ તો નર્શ છે.અને
મમ્મી નુ પણ ચેકપ કરવા આવતી એમા આ બધુ.
દિનેશ કહે છે કાંઈ વાંધો નહીં ભૂલી જાવ જવાદો
તમને તો કોઈ બીજી છોકરી મળી જશે.
જેની સાથે તમે એરેન્જ મેરેજ કરશો બરોબર ને.
માનવ કહે છે હા ભાઈ શું થાય કરવા પડશે.
આ બાજુ મીરા એની મોમ ને મેસેજ કરે છે પણ
મોમ મેસેજનો જવાબ નથી આપતી .મીરાં તેની
મોમ ને મળવા તેના ઘરે જાય છે ઘર ના મેનડોર
પર ઉભી રહી અને મીરા પર્સ માંથી ઘરની ચાવી
કાઢે છે પણ ડોર માં ચાવી લગાડતાં પહેલાં
તે વિચારે છે .
અને ચાવી પાછી પર્સમાં મૂકી અને પછી તે
ડોરબેલ વગાડે છે અને એક સર્વન્ટ
આવી અને દરવાજો ખોલે છે.
મીરા પૂછે છે મોમ ક્યાં છે સર્વન્ટ કહે છે મેડમ
તો ઘરે નથી પણ સર છે. મીરા અંદર જાય છે
ધનરાજ મીરા ને જોઈને કહે છે હવે તુ શું કામ
આવી છો તારે શું જોઇએ છે. તારા ગયા પછી
તારા મમ્મી બીમાર રહે છે અને દુઃખી રહે છે
મીરા કહે છે હું એટલે જ મોમ ની ખબર કાઢવા
આવી છું પહેલાં તો હું એનું દરરોજ બીપી
ટાઈમ સર માપી દેતી અને દવા પણ આપતી .
પણ મારા ગયા પછી તે પોતાની કેર નહીં કરતા
હોય . ધનરાજ કહે છે જો મીરા બેટા તારા ગયા
પછી તારા મમ્મી ને મેં માંડમાંડ સંભાળી છે
તો આમ ઘરે આવતી જતી રઈશ તો તે દુઃખી જ
રહેશે અને તેની તબિયત વધારે ખરાબ થઈ જશે.
મીરા ધનરાજ ની સામે આશ્ચર્ય થી જુએ છે અને
બોલે છે. તમે એમ કેમ બોલો છો ડેડ ?
શું તમે દુઃખી નથી .
ધનરાજ કહે છે જો મીરા તારા મા-બાપ તને અહી
મૂકીને જતા રહ્યા અને આટલા વર્ષો મા કોઈ દિવસ પૂછવા નથી આવ્યા કે તું કેમ છો આતો વિજયા ને
કોઈ સંતાન નહોતુ એટલે તેને એકલુ ન લાગે એટલા
માટે મે તને અપનાવી બાકી તો હુ તને ન અપનાવત.
હવે તુ એને દુઃખી કરવા અહીં ઘડી ઘડી ન આવતી.
મીરા કહે એટલે તમે ઇનડાયરેક્ટલી મને એમ કહેવા
માંગો છો હવે તુ અહીંયા ન આવતી એમ ને .
મીરાં ના આંખમાં આંસુ આવી જાય છે.
મીરા કહે છે ડેડ પણ મેં મમ્મીને પ્રોમિસ કર્યું છે
કે હું તેમને મળવા આવીશ. તમે મમ્મી ને મારો
મેસેજ આપી દેજો હું જાવ છું એમ કહી અને
મીરા ઘરની બહાર નીકળી જાય છે. મીરા ઘર ની
બહાર નીકળી જાય છે. રોડ પર ચાલતા ચાલતા
વિચારે છે કે મારે મોમ સાથે વાત કરવી હતી
માનવ સાથે લગ્ન કરું છું એના વિશે વાત
કરવી હતી મોમ મારો ફોન પણ આન્સર કરતા નથી
અને મેસેજ પણ જોતા નથી.
આ બાજુ વિજયાબેન વસ્તીમાં ગાડી લઇ અને
પહોંચે છે તે મીરા ના ઘર તરફ ચાલી નેજાય છે
કેસી ફરિયામાં પાપડ બનાવતી હોય છે.
વિજયાબેન ડેલી પાસે પહોંચી અને કહે છે
કેસી હુ અંદર આવી શકુ છુ. મારે તારી સાથે
મીરા વિશે વાત કરવી છે.
કેસી વિજયાબેન ને ઘરમાં આવવાની ના પાડે છે .
અને કહે છે તમે શુ કામ આવ્યા છો પાછા જતા
રહો મારી દીકરીને હવે તો હુ પાછી નહીં મોકલુ
મીરા મારી દીકરી છે અને તે મારી પાસે જ રહેશે
તમે તેને મારાથી દુર કરી નાખી છે હવે હું તેને
તમને નહીં શોપુ તમે મીરા ને મારાથી દૂર ફોરેન
મોકલી દેશો તો અમે તેનું મોઢું પણ નહીં
જોઈ શકીએ વિજયાબેન તમે જતા રહો
અહીંથી.
વિજયાબેન કહે છે કેસી મારી વાત તો સાંભળો
શાંતિથી પહેલા મને અંદર તો આવા દે.
પછી કેસી અને વિજયાબેન અંદર જાય છે
વિજય બેન કહે છે તારે મીરા ને જો આ ગરીબ
વસ્તીમાં જ પાછી લઈ આવી હતી તો તેને શું કામ
ભણાવી ગણાવી તેનું હજી ભણતર બાકી છે.
તે સારા પરિવારમાં જશે અને સુખી થાશે આગળ
કોલેજ પુરી કરી અને લો ની પ્રેક્ટિસ કરવા ફોરેન
જશે તેમાં તને શું વાંધો છે પૈસે ટકે તને કોઈ વાંધો
હોય તો હું તો છું જ.
કેસી કહે છે મેં મીરા માટે એક સારો છોકરો જોયો છે .
તે તેને આગળ પણ ભણાવશે અને અમને પણ તેની
પાસે રાખશે. જેથી હું મારી દીકરી મીરા પાસે જ
રહીશ.
ત્યાં અચાનક પ્રમીલાબેન કેસી ને મળવા આવે છે
તે બાર ઉભી રહીને સાંભળે છે કે અંદર કેસી
કોઈક સાથે વાત કરે છે એટલે તે જરા ઊભી
રહી જાય છે.
વિજયા બેન કહે છે તારે જોઈએ એટલા રૂપિયા
હું તારા માટે લઈને મોકલીશ પણ મીરા નુ ભવિષ્ય
તુ તારી જીદ અને ઇર્ષામાં બગાડમા એમ કહી
અને રૂપિયાનુ મોટો કવર તેના હાથમાં આપે છે.
કેસી ને બહુ ગુસ્સો આવે છે અને વિજયા બેન
ને કહે છે તમે જતા રહો હું મારી દીકરીને નહીં
મોકલુ .
કેસી નો જોર જોર થી અવાજ સાંભળી અને
પ્રમીલાબેન અંદર કેસી પાસે જઈ ને ઉભી
રહે છે.
વિજયા પર્સમાંથી રૂપિયા નુ કવર કાઢી અને કેસી
ના હાથમાં આપે છે. વિજયાબેન કહે છે અત્યારે
અટલા રૂપિયા રાખો પછી હું બીજા મોકલાવી
દઇશ. હું તમારુ ધ્યાન આટલા વર્ષોથી રાખતી
જ હતી અને આગળ પણ રાખીશ .
મીરા અહીં નહીં રહે. મીરા નું સોનેરી ભવિષ્ય
વાટ જોઈ રહ્યું છે. હું તમને હાથે કરીને તેનું ભવિષ્ય બગાડવા નહીં દઉં .
કેસી બહુ ગુસ્સે થઈ જાય છે અને વિજયા બેન ના
હાથ માં થી નોટો નું કવર લઈ અને તેમાં દીવાસળી
મુકી દે છે. અને કહે છે તમે જતા રહો .
નથી જોતા તમારા પૈસા .
વિજયાબેન કહે છે કેસી તુ ગાડી તો નથી થઈ ગઈ
ને ?
પછી પ્રેમીલાબેન વિજયાબેન ને સમજાવે છે .
તમે અત્યારે જતા રહો પછી નિરાંતે વાત કરી લેજો જ્યારે મીરા હોય ત્યારે.
વિજયા કેસી ના ઘરમાંથી બહાર નીકળી ગઈ
અને ગાડી તરફ જાય છે ડ્રાઇવર ને કહે છે ડ્રાઇવર
પાણી આપો મને ગભરામણ થાય છે ચાલો પાછા
ઘરે . ડ્રાઇવર વિજય ને પાણી આપે છે . અને
ગાડી ઘર તરફ વળે છે વિજયા ને અચાનક છાતીમાં દુખાવો ઉપડી જાય છે. વિજય ઘરે પહોંચે છે .
ધનરાજ તેને કહેતો નથી મીરા આવી હતી .
વિજયા થાકી ગઈ હોવાથી તે તેના રૂમમાં આરામ
કરવા જાય છે વિજયા નો ફોન અને પર્સ ટેબલ પર
પડયા હોય છે ધનરાજ વિજયા નો ફોન ચૂપચાપ
ઉપાડી અને તેમાંથી બધા મેસેજ ડીલીટ કરી નાખે છે.
પછી તે ફોન પાછો ટેબલ પર મૂકી દે છે.
ધનરાજ વિજયા ને પૂછે છે શું થયું મજા નથી વિજયા
કહે છે હા થોડી તબિયત ખરાબ છે જરા વાર આરામ કરીશ તો સારું થઈ જશે.
આ બાજુ મીરા ને કઈ સમજાતું નથી તે વસ્તી પાસે પહોંચે છે અને નાનપણમાં એનો ભાઈ અને મીરા
બંને જે બેંચ પર બેસતા હતા તે બેન્ચ ઉપર જઈ
અને તે પણ બેસી જાય છે.
ત્યા તેને માનવ દેખાય છે .
મીરા માનવ ને પૂછે છે તમે અહીં શું કરો છો.
માનવ કહે છે જ્યારે મને કંઈ સમજાતું નથી ત્યારે
હું અહીં આવીને બેસું છું હું અને તારો ભાઈ
નાનપણમાં અહીં જ આ બેંચ પર આવીને
બેસતા .અહીં મને શાંતિ લાગે છે .
મીરા કહે છે મને પણ આ જગ્યા પસંદ છે.
માનવ કહે છે ઘરે શું થયું મીરા કંઈ પ્રોબ્લેમ છે
મીરા કહે
ના ના એવું કંઈ નથી .
માનવ મીરા ની સામે જોઈએ છે.
માનવ ખિસ્સામાંથી ઠેરીની નાની કોથરી કાઢી
અને કહે છે આલે મીરા .
મીરા ઠેરી જોઈ અને કહે છે આતો મારા ભાઈના
ફેવરિટ ઠેરી (marble) હતા.
માનવ કહે છે હા તારા ભાઈના જ છે મેં તે હજી
સાચવીને રાખ્યા છે. હવે તુ એને તારી પાસે
સાચવી ને રાખજે .
મીરા ખુશ થઇ જાય છે અને માનવ ને કહે છે થેંક્યુ
હું એને સાચવીને રાખીશ.
મીરા ના મોઢા પર સ્મિત જોઇ અને માનવનો મૂળ
પણ સારો થઈ જાય છે. પછી બંને વાતો કરતા-કરતા
ઘર તરફ જાય છે.
આગળ દસમાં ભાગ માં
મીરાના લગ્ન માનવ સાથે થઈ જાય છે
:::::::::::::::::::::;:;::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::