".... सख्या रे... "
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
प्रत्येक मुलीप्रमाणे च अक्षराचेही एकाच इच्छा होती कि तिच्यावर अतोनात प्रेम करणारा नवरा मिळावं पण एका दुर्देवी रारेइने तिच्या सर्व स्वप्नाचा चुरडा झाला आणि तिला सुप्रसिद्ध उद्योगपती अबीर बिर्ला शी लग्न करावं लागलं... जो त्याच्या आईच्या वडिलांच्या मृत्यूनंतर जणू एक दगड च झाला होता आणि त्याच्या आत प्रेमासारख्या कशालाही जागा नव्हती..... शेवटी अक्षरा आणि अबीरची हि लव्ह स्टोरी कशी असेल.....?अक्षराला तिचा नवरा अबिरकडून कधी प्रेम आणि आदर मिळेल का....?त्या रात्री काय घडलं ज्यामुळे अक्षरा आणि अबीरला लग्न करायला भाग पडल .....?
जाणून घ्यायला वाचत राहा ..... सख्या रे ....❤️❤️❤️❤️❤️
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
आज नववधूच्या स्वागतासाठी बिर्ला हवेली दिव्यांनी आणि फुलांनी सजवण्यात अली होती जी एका नववधूपेक्षा कमी दिसत नव्हती... आजूबाजूला लोकांची गर्दी होती.... हे लग्न मोठ्या थाटामाटात आणि सर्वांच्या संमतीने पार पडल्याचं स्पष्ट दिसत होत....
तेवढ्यात हवेलीच्या बाहेर एकामागून एक अनेक वाहन येऊन उभी राहतात आणि सुंदर लाल गुलाबांनी सजवलेल्या वाहनातून शेरवानी घातलेला एक तरुण मुलगा बाहेर येतो....
त्याच्या चेहरा हवेलीत उपस्थित असलेल्या प्रत्येकाला अंदाज येतो कि तो या लग्नात खुश नाही आहे..... तरीही तो कारच्या दुसऱ्या बाजूने दरवाजा उघडतो... त्यातून वधूच्या पोशाखात एक अतिशय सुंदर गोरी मुलगी बाहेर पडते... नवीन घरात आल्याचं दुःख आणि अस्वस्थता तिच्या चेहऱ्यावर स्पष्ट दिसत होती....
दोघेही घराच्या आत चालत येतात.... मग मायरा (अबीरची धाकटी बहीण ) ती त्यादोघांना थांबवते आणि वाराला ( अबीर ) टॅक्स भरायला सांगते......
"माझी स्पोर्ट्स कर आता तुझी..... आता मला आत जायचं आहे... अशी हे नाटक करून मी कंटाळलो आहे...." असं म्हणत कबिरने कारची चावी मायराच्या दिशेने फेकली आणि दारातून आत येण्याच्या बेतात असताना मायरा नवरींन कडे जाते ("अक्षरा) गाडीच्या चाव्या हातातून धरून तिला म्हणाली" वाहिनी तुम्ही भारी तर नाही ना आहात .....?"
अक्षराला प्रशंसमजला नव्हता.... ती फेस खाली करून आणि कोणताही आवाज ना करता गप्प उभी राहते.
"परफेक्ट दादा... वहिनीला उचलून घे.... तू तिला असच घेऊन जाणार का..... तू तर एकदम अनरोमँटिक आहेस...."मायरा चिडवत अबीराला म्हणाली....
"पाय आहेत तिला..."असं म्हणत अबीर दरवाजाच्या चोकटीच्या आत आला...
मायराने अबिरचा हात धरला आणि त्याच्या कानात कुजबुजली"हे काय आहे दादा तू असं वहिनीला उचलून ने घेता आत नाही जाऊ शकत .... आणि अशी सगळ्याच्या नजरा तुझ्यावर आहेत बाजूला बघ..."
"जे काही करायचं आहे ते लवकर कर मी खूप थकलो आहे ,,....."अबीर घरात उभ्या असलेल्या लोकांकडे पाहत म्हणाला
"आई लवकर सर्व विधी पूर्ण कर...." मायरा तिच्या आईला (सुनीता)म्हणते.... काही वेळांतच घरातील सर्व वेळातच घरातील सर्व विधी संपले आणि अबीर अक्षराला उचलून घेऊन त्याच्या खोलीकडे जायला निघायला..
रूममध्ये येऊन डोअर लॉक केल्यानंतर ........
"एकदा मी तुझ्या सोबत नशेच्या अवस्थेत झोपलो होतो याचा अर्थ असा नाही आहे कि तू माझ्या आयुश्याच्या एक भाग झाली आहेस.... हे विसरू नकोस कि तुझी लायकी काय आहे आणि माझी काय आहे ते.... तू माझ्या बुटातील धुळीच्या बरोबरीनेही नाही आहेस.... मी तुझ्याशी लग्न केलं ते फक्त माझ्या कुटूंबासाठी आणि माझ्या रेपोटेशनसाठी ..... नाहीतर मी तुझ्यासारख्या मुलीला कधीच माझ्या आयुष्यातील सर्वात वाईट रात्र होती...."आपल्या वधूला यादृच्छिकपणे बेडवर फेकून देताना अबीर म्हणाला
बेडवर पडून अक्षरा अश्रुनी भरलेल्या डोळ्यांनी अबिरकडे बघू लागली... अबिरचा एक एक शब्द तिच्या मनाला हादरून टाकतो ...
अबीर त्याचा एक पाय उचलून बेडवर ठेवतो आणि अक्षराचे गाल आपल्या हाताने पकडून धमकीच्या स्वरात म्हणतो"आपल्यात झालेलं बोलणं या रूमच्या बाहेर जात कामा नये.... नाहीतर तुझी अवस्था त्या रात्रीपेक्षा हि वाईट होईल..."असं म्हणत अबीर फ्रेश होण्यासाठी बाथरूमध्ये गेला तर अक्षरा तिच्या गुडघ्यात चेहरा लपवून रडायला लागली....
रडत रडत अक्षर त्याच वेशात तिचे गुडघे छातीपर्यंत घेत जड्वर ओपली जाते...
अबीर फ्रेश होऊन जेव्हा बाहेर येतो तोपर्यंत अक्षर झोपलेली त्याला दिसते.... जे बघून कबिरच्या मनात प्रचंड तिरस्कार भरून येतो आणि तो त्याच्या असिस्टंट रागावला फोन करतो आणि त्याला कर बाहेर काढा सांगतो आणि तो स्वतः नाईट सूटमध्येच बाहेर निघून जातो... काही वेळ वाट पाहिल्यानंतर बिर्ला मेन्शनच्या बाहेर एक कार थांबते आणि अबीर कारमध्ये बसतो....
"सर तुम्हाला कुठे जायचं आहे.... आज रात्री तुम्ही मिसेस बिर्ला सोबत राहणार नाही आहेत का....?" राघवन मान वळवून कबिरला विचारलं .
राघवचा प्रश्न ऐकून अबीर शोक वर करून राघव कडे पाहतो आणि किंचित संतप्त स्वरात त्याला बोलतो...." जुहू गार्डनच्या मेंशनकडे चाल..."
"पण सर मिसेस बिर्ला ..." राघव हे बोलताच अबीर म्हणाला"तुझ्या कामाशी कमी ठेव...."
"येस सर " म्हणत राघव गाडी स्टार्ट करतो आणि कोणताहि प्रश्न न विचारता गाडी चालवायला लागतो...
काही वेळातच जुहू गार्डन समोर गाडी थांबते आणि अबीर गाडीतुन उतरून एका आलिशान बंगल्यासमोर उभा राहतो..... बंगल्याच्या एका रूमच्या खिडलीतून प्रकाश बाहेर येत होता आणि बाकीच्या खोल्यामध्ये फक्त अंधारच दिसत होता... रूमचा लाईट पाहून अबीर म्हणतो..."निघायच्या आधी लाईट का बंद केली नाहीस....?"
राघव गाडीतून बाहेर येत"सर त्या रूमच्या स्विचमध्ये काही प्रॉब्लम होता... हात लावल्यावर करंट बसत होत.... मी तो बंद करण्याच्या प्रयत्न केला पण करंट मुले मी त्याला पुन्हा हात लावला नाही..... तुम्ह सुद्धा हात लावू का... उद्या मी इलेक्ट्रिशियनला बोलावून नीट करून घेईल...."
अबीर (राघवकडे रागाने पाहत)"आतापर्यन्त ठीक व्हायला हवं होत... ब्र ठीक आहे उद्या सकाळी त्या मुलीला इथे शिप्ट करायला मदत कर... मी पुन्हा तिकडे नाही जाणार आणि हो सोशल मीडियावर माझ्या आणि त्या मुलीच्या लग्नाचे खूप सारे फोटोस पोस्ट झालेले आहेत ते सर्व फोटो उद्यापर्यंत मला दिसायला नको..."असं म्हणत अबीर त्या मोठ्या बंगल्याकडे जा निघायला आणि बंगल्याचा दरवाजा उघडून आत गेला....
"ती मुलगी.... ती मुलगी ..... काय बोलताय... माझी बायकोही बोलू शकत होते किंवा मिसेस बिर्ला पण बोलू शकत होते..." असं म्हणत राघव गाडीत बसला आणि पार्किंग क्षेत्राकडे जाऊन गाडी पार्क करून बाजूला एका घरात निघून जातो....
इथे थोड्या झोपेनंतर अक्षराचे डोळे उघडतात आणि तिला जग येत.... ती बसून खोली इकडे तिकडे पाहते.... तिला अबीर दिसत नाही.... मग ती हळूच कोणताही आवाज न करता हळू हळू बेडवरून उठते आणि शांतपणते वोशरूम च्या दिशेने चालत जाऊन हळूचदार उघडते पण तिथेही तिला अबीर सापडत खिडकीजवळ जाऊन उभी राहते .... उभी राहिल्यावर ती त्याच खिडकीजवळ बसून रूमची पूर्ण सजावट बघायला लागते... फुलांनी सजलेला बेड... सर्वत्र जाणाऱ्या मेणबत्या ... खोलीच्या भीतीवर हुलानी बनलेलं हार्ट आणि त्या मधोमध अक्षरा आणि अबीर नाव लिहलेलं होत... ते बघताना अक्षरा मनातच विचार करायला लागते....."माझ्या स्वप्नातील सर्व काहीइथे उपस्थित आहे फक्त एक वगळता.....(अक्षरा रडत) वयाच्या बाराव्या वर्षांपासून लग्नाचं जे मी स्वप्न पाहिलं होत... ते स्वप्न आज तुटलं विखुरला ..."एवढ्या च विचारात अक्षराचे डोळे पाणावले आणि तिच्या डोळ्यातून अश्रू वाहू लागले ... ती तिथे तशीच भीतीला डोकं टेकवून जमिनीवर बसून रडत होती....
दुसरी कडे अबीर त्याच्या बंगल्यात जातो आणि सर्व लाईट्स ऑन करतो आणि हॉलमधून होत पायर्यांवरून चालत चालत त्याच्या खोलीत जतो आणि त्याच्या बेडवर बसणं तो त्याच्या अयुशातबद्दल विचार करतो जे काही तासापूर्वी पूर्णपणे बदलेल होत.... त्याला तीच दोन दिवसाआधीच रात्र आठवते.... जेव्हा तो नशेच्या अवस्थेत अक्षर सोबत एका रूममध्ये होता.... ते आठवून तो त्याच्या भुवया उंचावतो आणि हाताच्या मुठा घट्ट करतो... त्याच्या डोळ्यात प्रचंड राग आणि तिरस्कार उमटला होता... त्यामुळे तो उठून जायला लागतो.... पण तरीही तो त्याचा आपला राग नियंत्रित करू शकत नव्हता.... आणि मग तो जाऊन जवळच्या टेबलावर त्याच्या हाताची मूठ जोरात मारतो/...... ज्यामुळे टेबलावरची काच फुटते आणि त्याच्या हातातून रक्तस्त्राव सुरु व्हायला लागतो.....
********************
हेय गाईज....
कसा वाटला आजचा भाग.... कशी वाटली स्टोरी.... काय घडलं होत त्या रात्री ज्यामुळे त्याच आयुष्य बदललं... काय होईल पुढे.... कशी होईल अक्षर आणि अबीर मध्ये प्रेमाची सुरवात ....... त्यासाठी वाचत रहा......
सख्या रे ......
