પ્રકરણ ૧૦: કલમ સિનેમા: અંતિમ પડદો
૧. જૂની પોસ્ટ ઓફિસ અને ગુપ્ત લૉકર
રાતના ૧૦ વાગ્યા હતા. શહેરનો કોલાહલ ધીમે ધીમે શાંત થઈ રહ્યો હતો. આર્યન અને ડૉ. નીતિ, બંને ગ્રે રંગના જેકેટમાં લપેટાયેલા, 'ધ કલમ સિનેમા' પાસેની જૂની પોસ્ટ ઓફિસ તરફ જઈ રહ્યા હતા. આ ઇમારત વીસ વર્ષથી ત્યજી દેવાયેલી હતી, તેની દીવાલો પર ભેજ જામી ગયો હતો, અને કાચની બારીઓ તૂટેલી હતી.
આર્યને નક્કી કર્યું હતું કે તે વિરલને મળવાનો સમય સવારે ૮ વાગ્યાનો આપશે, પણ તે પોતે અત્યારે જ ડેટાબેઝ કાઢવા માંગતો હતો.
પોસ્ટ ઓફિસના અંદરના ભાગમાં, લાકડાના કાઉન્ટર્સ પર ધૂળના જાડા પડ જામી ગયા હતા. આર્યને ટોર્ચના પ્રકાશમાં જોયું. પાછળની દીવાલમાં, જૂના લૉકર્સની એક હાર હતી, જેના પર નંબર લખેલા હતા.
ડૉ. નીતિ (ધીમા, શંકાભર્યા અવાજે): "વિરલ અહીં જાળ ગોઠવી શકે છે. તે કદાચ આપણી રાહ જોઈ રહ્યો હોય."
આર્યન (નક્કર અવાજે): "તે વિચારે છે કે આપણે સવારે આવીશું. આપણે તેને તેના જ અહંકારની જાળમાં ફસાવીશું."
આર્યને ઝડપથી લૉકર નંબર ૪૨ શોધ્યો. લૉકર જૂના જમાનાનું હતું, જેને ખોલવા માટે ત્રણ-અંકના કોડની જરૂર હતી.
આર્યને પિતાની નોટબુકમાંનો કોડ યાદ કર્યો: ૨૮૮. આ અંક તેના પિતાના પ્રોજેક્ટનું સિક્રેટ કોડિંગ હતું.
તેણે કંપતા હાથે લૉકર પર કોડ ડાયલ કર્યો. ક્લિક. લૉકર ખૂલ્યું.
અંદર, ધૂળના પડની નીચે, એક નાની, મેટાલિક, કોડેડ હાર્ડ ડ્રાઇવ પડી હતી. આ એ જ ડેટાબેઝ હતો, જેના માટે 'ધ ગ્રે મેન' હત્યાઓ કરી રહ્યો હતો અને લોકોને માનસિક ત્રાસ આપતો હતો.
આર્યન (સંતોષ સાથે): "મળી ગયો. 'પ્રોજેક્ટ સબમર્સન'નો મુખ્ય ડેટાબેઝ."
૨. આર્યનનો છેતરપિંડીનો દાવ અને ડૉ. નીતિનો અફસોસ
આર્યને ડેટાબેઝ પોતાના હાથમાં લીધો. તેણે તરત જ પોતાની બેગમાંથી એક નાનો, યુએસબી-આધારિત વાયરસ ઇન્સ્ટોલર કાઢ્યો. આ વાયરસ ખાસ કરીને 'સાઉન્ડ પ્રોસેસિંગ સિસ્ટમ'ને નષ્ટ કરવા માટે બનાવવામાં આવ્યો હતો.
આર્યન: "હું આ ડેટાબેઝમાં વાયરસ ઇન્સ્ટોલ કરીશ. જ્યારે વિરલ તેને પોતાના કમ્પ્યુટરમાં નાખશે, ત્યારે તેની આખી સિસ્ટમ ક્રેશ થઈ જશે અને તેનો અવાજનો ભ્રમ હંમેશ માટે તૂટી જશે."
આર્યને યુએસબી વાયરસ ઇન્સ્ટોલ કર્યો. કામ પૂરું થયું.
ડૉ. નીતિ (વેદનાભર્યા અવાજે): "વિરલ માનતો હતો કે આ ટેકનિક દુનિયા બદલી શકે છે, આર્યન. મેં તેને આ ટેકનિક શીખવી... અને મારા કારણે આટલા લોકોનો જીવ જોખમમાં મૂકાયો."
આર્યન (ડૉ. નીતિના ખભા પર હાથ મૂકીને): "તમે ભૂલ કરી હતી, ડૉક્ટર, ગુનો નહીં. તમારા પસ્તાવાએ મને અહીં સુધી પહોંચાડ્યો છે. હવે આપણે આ ભૂલને સુધારવાની છે."
અચાનક, પોસ્ટ ઓફિસના મુખ્ય દરવાજા પર ઝડપી પગલાંનો અવાજ આવ્યો.
આર્યન અને ડૉ. નીતિ બંને સાવધ થઈ ગયા.
ગ્રે મેનનો અવાજ (મોટેથી, અંધારામાં ગુંજતો): "આર્યન! તમે છેતરપિંડી કરી! તમે રાત્રે આવ્યા! મને ખબર હતી કે તમે વિશ્વાસઘાત કરશો!"
વિરલ અંદર આવી ગયો હતો. તેણે કદાચ ટનલના પ્રવેશદ્વાર પર કોઈ સંકેત છોડ્યો હશે અને તે છુપાઈને અહીં પહોંચી ગયો હતો.
૩. અંતિમ મુકાબલો: વિરલની નિરાશા
વિરલ મહેતા, જે 'ધ ગ્રે મેન' તરીકે ઓળખાતો હતો, ટોર્ચના પ્રકાશમાં દેખાયો. તે જ ગ્રે જેકેટ, પણ તેના ચહેરા પરનો માસ્ક હવે દૂર થઈ ગયો હતો. તે યુવાન હતો, પણ તેની આંખોમાં ગાંડપણ અને વેરની આગ સળગતી હતી.
વિરલ (આર્યન તરફ પિસ્તોલ તાકીને): "આપી દો! મને 'પ્રોજેક્ટ સબમર્સન'નો ડેટાબેઝ આપી દો! હું આખી દુનિયાના અવાજ પર નિયંત્રણ મેળવીશ!"
આર્યન (શાંત, પણ મજબૂત અવાજે): "વિરલ, તમારું સપનું ગાંડપણ છે. તમે ડેટાબેઝ મેળવવા માટે હત્યાઓ કરી છે. હાર્દિક વ્યાસ... મારા પિતા... તમે માત્ર એક ખૂની છો."
વિરલ (ચીસ પાડીને): "હાર્દિક મરવાને લાયક હતો! તેણે મૈત્રી સાથે વિશ્વાસઘાત કર્યો હતો! અને તમારા પિતા... તેમણે મારા સપનાને તોડવાનો પ્રયત્ન કર્યો! તેમનો ડર જ તેમનું મૃત્યુ બન્યો!"
વિરલે પિસ્તોલની નજર આર્યન પરથી ડૉ. નીતિ તરફ કરી.
વિરલ: "નીતિ મેડમ! તમે મને દગો આપ્યો! તમે જ મારા પ્રોજેક્ટના સાચા માતા હતા! તમે મને ડેટાબેઝ આપી દો, નહીં તો હું તમારા આ વિદ્યાર્થીને મારી નાખીશ!"
ડૉ. નીતિ (લાગણીસભર, માતાની જેમ): "વિરલ, રોકાઈ જા. તું પાગલ થઈ ગયો છે. તું જેને 'નિયંત્રણ' કહે છે, તે માત્ર વિનાશ છે. તને ખબર નથી કે આ ડેટા કેટલો જોખમી છે."
આર્યન (હાર્ડ ડ્રાઇવ વિરલ તરફ ફેંકતા): "લે! આ રહ્યો તારો ડેટાબેઝ. હવે તું અહીંથી ભાગી જા. પોલીસ આવી રહી છે."
વિરલે લોભી નજરે હાર્ડ ડ્રાઇવ પકડી. તેની આંખોમાં વિજયની ચમક હતી.
વિરલ (હસતાં હસતાં): "વિજય મારો થયો, આર્યન! તું અને તારો ડર હંમેશા હાર્યા છે."
જેમ જ વિરલે હાર્ડ ડ્રાઇવ લઈને ભાગવા માટે પીઠ ફેરવી, આર્યને પોતાના ખિસ્સામાંથી ગ્રે જેકેટમાંથી મળેલી કેસેટ ટેપ બહાર કાઢી અને તેને પોસ્ટ ઓફિસના કાઉન્ટર પર પડેલા જૂના ટેપ રેકોર્ડરમાં નાખી, જેણે કદાચ વર્ષોથી કામ કર્યું નહોતું.
આર્યને પ્લે બટન દબાવ્યું.
૪. ગ્રે મેનનો અંત અને શાંતિનો અવાજ
રેકોર્ડર ચાલુ થતાં જ, કેસેટમાં રેકોર્ડ થયેલો વરસાદનો અવાજ અને તેની નીચેનો ધીમો, રહસ્યમય ટ્રિગર અવાજ ગુંજવા લાગ્યો.
આર્યન (જોરથી ચીસ પાડીને): "તમે મારો ડર સાંભળી શકો છો, વિરલ! પણ તમે તમારો પોતાનો ડર સાંભળી શકતા નથી! આ કેસેટમાં તમારો જ ડર રેકોર્ડ કરેલો છે, વિરલ! તમારી અસ્થિરતા!"
વિરલ હાર્ડ ડ્રાઇવ છોડીને ઊભો રહી ગયો. તેના કાનમાં અવાજ ઘૂસ્યો. તેની આંખોમાં ગભરાટ છવાઈ ગયો.
વિરલ (વેદનાભર્યા સ્વરે): "બંધ કર! આ અવાજ મારા મગજને તોડી રહ્યો છે! આ મારો ડર છે!"
વિરલે પોતાના જ બનાવેલા મનોવૈજ્ઞાનિક હથિયારનો સામનો કરવો પડ્યો. તેના મગજમાં તેના પોતાના ભૂતકાળની ભૂલો અને ગાંડપણનો પડઘો પડવા લાગ્યો. તે જમીન પર બેસી ગયો અને પોતાના કાન પર હાથ મૂકી દીધા, ચીસ પાડવા લાગ્યો.
એ જ ક્ષણે, પોસ્ટ ઓફિસના બહારના રસ્તા પર પોલીસની સાયરનનો તીવ્ર અવાજ સંભળાયો. ઇન્સ્પેક્ટર રાજવીર આવી પહોંચ્યા હતા.
આર્યને ટેપ રેકોર્ડર બંધ કર્યું. વિરલ મહેતા જમીન પર શિથિલ પડી ગયો હતો.
આર્યને પિતાની નોટબુક ઉઠાવી, જેના પર હવે શાંતિનો પ્રકાશ પડતો હતો. તેણે ડૉ. નીતિ તરફ જોયું.
આર્યન (લાગણીસભર): "ગેમ પૂરી થઈ, ડૉક્ટર. 'ધ ગ્રે મેન' મૌન થઈ ગયો છે. અને મારા પિતાનો ડર પણ આજે સમાપ્ત થઈ ગયો છે."
તેણે પોતાની પિસ્તોલ નીચે મૂકી દીધી. બહાર પોલીસનો અવાજ વધી રહ્યો હતો. આ વખતે, આર્યન વિજયી હતો, પણ આ વિજયમાં એક ગહન દુઃખ છુપાયેલું હતું – સત્ય હંમેશા સૌથી મોટો અવાજ હોય છે.
વાર્તાનું અહીં સમાપન થાય છે.
નવી વાર્તા સાથે ફરી મળીશું.
