Alakhni Dayrinu Rahashy - 7 in Gujarati Horror Stories by Rakesh Thakkar books and stories PDF | અલખની ડાયરીનું રહસ્ય - ભાગ 7

Featured Books
Categories
Share

અલખની ડાયરીનું રહસ્ય - ભાગ 7

અલખની ડાયરીનું રહસ્ય
-રાકેશ ઠક્કર
પ્રકરણ ૭
 
         અરીસામાં અલખના બદલે દેખાયેલી ભયાનક આકૃતિ જોઈને અદ્વિક અને મગન બંને સ્થિર થઈ ગયા. તે આકૃતિ ડાકણની હતી અને તેનો અવાજ ભયાનક હતો.
 
         ડાકણ: "હું છું માયાવતી. હું એ ડાકણ છું જેણે અમરતાનો શ્રાપ બનાવ્યો હતો. અલખ માત્ર એક માધ્યમ હતી. હું વર્ષોથી મારી મુક્તિની રાહ જોઈ રહી છું."
 
         અદ્વિક ભયભીત થઈ ગયો. "તો શું અલખે ક્યારેય પ્રેમ કર્યો નહોતો?"
 
         માયાવતી: "પ્રેમ? આ દુનિયામાં પ્રેમ જેવું કંઈ નથી. પ્રેમ માત્ર એક છળ છે, જેનો ઉપયોગ હું મારી શક્તિ વધારવા માટે કરું છું. મેં અલખને તેના પ્રેમ માટે લલચાવી. મેં તેને કહ્યું કે જો તે પોતાના જીવનની વાર્તા લખશે, તો તે અમર થઈ જશે. પણ આ એક જૂઠ હતું. મેં તેને અમરતાનો શ્રાપ આપ્યો, જેથી તેનો આત્મા મારી શક્તિને વધારી શકે."
 
         આ સાંભળીને અદ્વિકને આંચકો લાગ્યો. તે સમજી ગયો કે અલખની ડાયરીમાં જે કંઈ લખ્યું હતું તે માત્ર માયાવતીની યોજનાનો એક ભાગ હતો.
 
         માયાવતીએ આગળ કહ્યું, "હવે તમારી પાસે એક જ રસ્તો છે. જો તમે મને મુક્ત કરવા માંગતા હો, તો તમારે કાળા જાદુગર અર્જુન પાસેથી તે ગુમ થયેલી કડી શોધવી પડશે. તે કડી જ મારા શ્રાપને તોડી શકે છે. અર્જુન પણ મારા શ્રાપનો શિકાર છે. તે મને પ્રેમથી મુક્ત કરવા માંગે છે. પણ તે જાણતો નથી કે પ્રેમ માત્ર એક છળ છે."
 
         અદ્વિક અને મગને એકબીજા સામે જોયું. તેઓને ખબર પડી ગઈ કે તેઓ એક ભયાનક જાળમાં ફસાયા છે. તેઓને માત્ર અર્જુનનો જ નહીં, પણ માયાવતીનો પણ સામનો કરવો પડશે.
 
         મગન: "અદ્વિક, આપણે આમાંથી કેવી રીતે બહાર નીકળીશું?"
 
         અદ્વિક: "આપણે અર્જુન પાસે જવું પડશે. આપણે તેની પાસેથી ગુમ થયેલી કડી શોધવી પડશે. પણ મને નથી લાગતું કે તે કડી પ્રેમ માટે હશે. તે કડી કદાચ માયાવતીના શ્રાપનો અંત લાવવા માટે હશે."
 
         અચાનક એક ભયાનક હાસ્ય સંભળાયું. માયાવતીએ કહ્યું, "તમે મને ઓળખી શકતા નથી. હું પ્રેમ અને નફરત બંનેથી પર છું. હું તમારી આત્માઓને પણ કેદ કરી શકું છું."
 
         માયાવતીએ એક ભયાનક મંત્ર બોલ્યો, અને કાચમહેલની દીવાલો હલવા લાગી. અરીસામાંથી અદ્વિક અને મગનની આકૃતિઓ દેખાઈ. તેમની આકૃતિઓ ભયાનક દેખાતી હતી. માયાવતીએ કહ્યું, "હવે તમારા જીવનનો અંત આવી રહ્યો છે."
 
અદ્વિકે એક ઊંડો શ્વાસ લીધો અને તેણે ડાયરીમાંથી એક કડી યાદ કરી: "અંધકારમાં પ્રકાશનો સ્પર્શ, પ્રેમનો અંત નહીં, પણ નવી શરૂઆત."
 
         અદ્વિકે આ કડીનો ઉપયોગ કરીને પોતાના આત્માની શક્તિથી એક પ્રકાશનું કવચ બનાવ્યું. આ પ્રકાશનું કવચ એટલું શક્તિશાળી હતું કે તે માયાવતીના શ્રાપથી તેમને બચાવી શક્યું.
 
         માયાવતીએ ગુસ્સામાં કહ્યું, "તમે મને હરાવી શકો છો, પણ તમે મને કાયમ માટે કેદ નહીં કરી શકો. હું તમને એક વાત કહું છું, જે તમે ક્યારેય નહીં જાણો. અલખે એક બીજું રહસ્ય છોડ્યું છે. તે રહસ્ય એ છે કે "અમરતાનો શ્રાપનો અંત ક્યાં છે?" તેનો અંત ક્યાં છે, તે જાણવા માટે તમારે ડાયરીનું છેલ્લું પાનું વાંચવું પડશે. પણ તે પાનું અદૃશ્ય છે."
 
         આ સાંભળીને અદ્વિક અને મગન ચોંકી ગયા. શું ડાયરીનું છેલ્લું પાનું ખરેખર અદૃશ્ય હતું? શું તેઓ ક્યારેય માયાવતીના શ્રાપમાંથી મુક્ત થઈ શકશે? આ વાર્તાનો અંત હજી દૂર છે.
ક્રમશ:

હવે પછીના પ્રકરણમાં વાંચશો.
 
મગને કહ્યું, "અદ્વિક, આપણે ડાયરીનું અદૃશ્ય પાનું શોધવું પડશે. તે પાનું જ માયાવતી અને અલખના શ્રાપનો અંત લાવી શકે છે."
 
         અદ્વિકે ડાયરી હાથમાં લીધી. તે ડાયરીને ધ્યાનથી જોવા લાગ્યો. તેને લાગ્યું કે ડાયરીમાં કંઈક છુપાયેલું છે. તેણે ડાયરીને ઊંડાણપૂર્વક જોયું. ત્યારે તેણે જોયું કે ડાયરીના કવર પર એક ચિહ્ન હતું. તે ચિહ્ન એક ઘડિયાળનું હતું, જેમાં સમય ઊંધો જઈ રહ્યો હતો.

          અદ્વિક: (આશ્ચર્યથી) "આનો શું મતલબ છે?"