આ માત્ર એક કાલ્પનિક વાર્તા છે જે માત્ર મનોરંજન ના હેતુ માટે બનાવેલ છે. આમાં દર્શાવેલ કોઈ પણ પાત્ર ઘટના કે સ્થળ નો કોઈ જીવિત અથવા મૃત વ્યક્તિ સ્થળ સાથે સંબંધ નથી અને કોઈ સંબંધ હોય તો તે માત્ર એક સંજોગ વસાત છે.
સાયબર યુદ્ધ અને રહસ્યમય સાહસ
પ્રસ્તાવના
શું ટેકનોલોજી અને આધ્યાત્મિકતાનો સંગમ શક્ય છે? શું સદીઓ જૂના મંદિરની શાંતિ, આધુનિક સાયબર હુમલાનું કારણ બની શકે? આ વાર્તા એક એવા અસામાન્ય પ્રવાસની ગાથા છે, જ્યાં એક સાયબર ક્રાઈમ ઇન્સ્પેક્ટર, એક સ્વતંત્ર પત્રકાર અને એક રહસ્યમય રક્ષક, એક અગોચર શક્તિનો પીછો કરે છે. દિલ્હીની ભાગદોડથી દૂર, એક ભેંકાર વનરાજીમાં છુપાયેલા શિવાલયની અંદર, એક એવું સત્ય છુપાયેલું છે જે માનવજાતિના અસ્તિત્વને હંમેશ માટે બદલી શકે છે. આ માત્ર એક સાયબર ક્રાઈમની તપાસ નથી, પણ ભૂતકાળના રહસ્યો અને ભવિષ્યના જોખમો વચ્ચેની એક મહાન લડાઈ છે, જ્યાં ટેકનોલોજી અને પ્રાચીન જ્ઞાનનો અંતિમ મુકાબલો થાય છે.
પ્રકરણ 1: વનરાજીનું ગુંજન અને એક નવો પડકાર
આધુનિક દિલ્હીની રાત કૃત્રિમ રોશનીના તેજથી ઝળહળતી હતી, પણ શહેરની ભાગદોડથી દૂર, દિલ્હીની સીમા નજીકના એક ગાઢ વનમાં, સદીઓ જૂના શિવાલયની આસપાસ એક વિચિત્ર શાંતિનું સામ્રાજ્ય હતું. આ શાંતિમાં એક અગોચર ગભરાટની લહેર પણ અનુભવાતી હતી. આ જ સમયે, રાષ્ટ્રીય રાજધાનીમાં એક અસામાન્ય સાયબર હુમલો થયો હતો. સંરક્ષણ વિભાગના અત્યંત સુરક્ષિત સર્વર્સ, નાણાકીય સંસ્થાઓ અને રાષ્ટ્રીય મહત્વના ડેટા સેન્ટર્સ પર એક સાથે અદૃશ્ય હુમલો થયો હતો. આ ગુનાની ગંભીરતાને ધ્યાનમાં રાખીને, સાયબર ક્રાઈમ ઇન્સ્પેક્ટર રાહુલ વર્માના નેતૃત્વમાં એક વિશેષ સાયબરસિક્યોરિટી ટાસ્ક ફોર્સની રચના કરવામાં આવી.
રાહુલની ટીમમાં બે મુખ્ય સભ્યો હતા: સમીર ખાન, એક તેજસ્વી ડેટા ઍનલિસ્ટ જે દરેક ડિજિટલ પગલાંને ઉકેલવાની ક્ષમતા ધરાવતો હતો, અને લીના શર્મા, એક કોડિંગ ગુરુ જે કોઈ પણ સોફ્ટવેરની ભુલભુલામણીમાં માર્ગ શોધી શકતી હતી. કલાકોની અથાગ મહેનત પછી, સમીર અને લીનાએ હુમલાના ડિજિટલ પડછાયાને દિલ્હીની બહાર, નિર્જન વનરાજીમાં છુપાયેલા એક પ્રાચીન મંદિર તરફ ખેંચવામાં સફળતા મેળવી.
આ ચોંકાવનારા તારણને ચકાસવા માટે રાહુલે તાત્કાલિક મંદિર તરફ રવાના થવાનો નિર્ણય લીધો. તેણે સમીર અને લીનાને સતત ઓનલાઈન રહેવા અને ફિલ્ડમાં તેના દ્વારા મોકલવામાં આવતા કોઈપણ ડેટાનું ત્વરિત વિશ્લેષણ કરવા સૂચના આપી. રાહુલની પીઠ પર લટકતા અદ્યતન સાધનોથી સજ્જ બેકપેકમાં એક ટફ લેપટોપ, એક થર્મલ ઇમેજર ધરાવતું કોમ્પેક્ટ ડ્રોન અને એક મલ્ટી-સ્પેક્ટ્રલ EMF (ઇલેક્ટ્રોમેગ્નેટિક ફીલ્ડ) ડિટેક્ટર મોજૂદ હતા. ખરબચડી પગથિયાં ચઢીને મંદિરના ખંડિત પ્રવેશદ્વાર તરફ વધતા જ, રાહુલના EMF ડિટેક્ટરમાં તીવ્ર ઉર્જાની હાજરીનો સંકેત મળવા લાગ્યો.
મંદિરના અર્ધ-પ્રકાશિત ચોગાનમાં પહોંચતા જ, રાહુલને એક સ્ત્રી આકૃતિ દેખાઈ—મીરા ત્રિપાઠી. 26 વર્ષની મીરા એક સ્વતંત્ર ફોરેન્સિક જર્નાલિસ્ટ હતી, જે રહસ્યમય ઘટનાઓની ઊંડી તપાસ માટે જાણીતી હતી. તેના હાથમાં એક અત્યાધુનિક ડિજિટલ કેમેરા હતો, જેની લેન્સ પર ઇન્ફ્રારેડ ફિલ્ટર લગાવેલું હતું.
રાહુલ: "કોણ છે ત્યાં? હું પોલીસ અધિકારી રાહુલ વર્મા છું. અમે શહેરમાં થયેલા સાયબર હુમલાની તપાસ કરી રહ્યા છીએ. તમે અહીં શું કરી રહ્યા છો?"
મીરા: "મને પણ આ જ સવાલ પૂછવો છે, ઇન્સ્પેક્ટર વર્મા. મારું નામ મીરા ત્રિપાઠી છે. હું એક રિપોર્ટર છું. છેલ્લા કેટલાક સમયથી, રાષ્ટ્રીય સુરક્ષા સાથે જોડાયેલી કેટલીક ગુપ્ત માહિતીઓ અદૃશ્ય થઈ રહી છે. મારી તપાસના તાર આ મંદિર સુધી પહોંચ્યા છે. મને લાગે છે કે આ માત્ર સાયબર ક્રાઈમ નથી, પણ તેનાથી ક્યાંક વધારે ગહન રહસ્ય છુપાયેલું છે."
રાહુલે ઊંડા શ્વાસ સાથે સાયબર હુમલાની અસામાન્ય પ્રકૃતિનું વર્ણન કર્યું: "આ હુમલો કોઈ સામાન્ય માલવેર કે રેન્સમવેર જેવો નહોતો. તે સિસ્ટમમાં એક અદૃશ્ય પડછાયાની જેમ ઘૂસ્યો હતો, કોઈ પણ ડિજિટલ અવશેષ છોડ્યા વિના માહિતી ચોરી રહ્યો હતો. દરેક ઘૂસણખોરી પછી, સર્વર લોગ્સમાં એક વિચિત્ર હાર્મોનિક રેસોનન્સ નોંધાયો હતો, જેની આવર્તન આ મંદિરના આસપાસના EMF રીડિંગ્સ સાથે ચોંકાવનારી રીતે મળતી આવે છે."
ડ્રોનની સ્ક્રીન પર મંદિરની જર્જરિત દીવાલો પર એક અસામાન્ય ઉષ્માનો નકશો ઝબક્યો, જે સૂચવે છે કે કોઈ અજ્ઞાત ઊર્જા મંદિરની ભીતરમાં કેન્દ્રિત થઈ રહી છે. મીરાના કેમેરાએ પણ એ જ સમયે એક અદ્રશ્ય તરંગ કેપ્ચર કર્યું, જે મંદિરના શિખર તરફથી બહાર નીકળી રહ્યું હતું. મંદિરના સૌથી ઊંચા ભાગ પર લગાવેલી પવનઘંટડીઓ અચાનક જોરથી રણકી ઊઠી, જાણે કોઈ અદૃશ્ય સ્પર્શે તેમને હલાવી દીધા હોય.
મીરા: "આ શક્તિ... આપણી હાજરીને અનુભવી રહી છે, ઇન્સ્પેક્ટર."
રાહુલ: "તો ચાલો, આ અદૃશ્ય પડછાયાનો સામનો કરીએ."
પ્રકરણ 2: રહસ્યમય ચિહ્નો અને ગુપ્ત માર્ગ
રાહુલ અને મીરાએ મંદિરના અંદરના ભાગમાં પ્રવેશ કર્યો. ધૂળ અને કરોળિયાના જાળાંથી ભરેલો આ ખંડ સદીઓની ઉપેક્ષાની સાક્ષી પૂરી રહ્યો હતો. દીવાલો પર વિચિત્ર અને અજાણ્યા ચિહ્નો કોતરાયેલા હતા, જે કોઈ જાણીતી ભાષા કે લિપિ સાથે મળતા નહોતા. મીરાએ તેના ઉચ્ચ-રીઝોલ્યુશન કેમેરાથી આ ચિહ્નોની અનેક તસવીરો લીધી, જ્યારે રાહુલે તેના હેન્ડહેલ્ડ સ્કેનરથી તેમની સપાટીની રચના અને ઊર્જા સ્તરનું વિશ્લેષણ કર્યું.
રાહુલ: (લેપટોપ પર તસવીરો ટ્રાન્સફર કરતાં) "સમીર, લીના, તમને આ તસવીરો મોકલી રહ્યો છું. આ ચિહ્નો કોઈ સામાન્ય કોતરણી નથી. શું તમારા ડેટાબેઝમાં આના જેવું કંઈ નોંધાયેલું છે?"
થોડી ક્ષણોની ખામોશી પછી, સમીરનો અવાજ રાહુલના ઇયરપીસમાં ગુંજ્યો. સમીર: "રાહુલ, આ ખરેખર અસામાન્ય છે. લીના અને મેં તમામ જાણીતી પ્રાચીન લિપિઓ અને સાંકેતિક ભાષાઓની તપાસ કરી, પણ આ ચિહ્નો કોઈની સાથે મળતા નથી. જો કે, અમને એક રસપ્રદ કડી મળી છે. ભારતીય પુરાતત્વ વિભાગના એક જૂના અને અપ્રકાશિત સંશોધન પેપરમાં આ ચિહ્નોનો ઉલ્લેખ છે."
રાહુલ: "અપ્રકાશિત? તેમાં શું લખ્યું છે, સમીર?"
સમીર: "તે પેપર અનુસાર, આ ચિહ્નો આ પ્રદેશની એક ભુલાઈ ગયેલી લોકવાયકા સાથે જોડાયેલા છે. દંતકથામાં એવું વર્ણન છે કે હજારો વર્ષ પહેલાં, આકાશમાંથી એક અસાધારણ તેજ ધરાવતો પદાર્થ આ વનમાં પડ્યો હતો. જ્યાં તે પડ્યો, ત્યાં એક એવી ઊર્જાનો સ્ત્રોત બન્યો જે સમય અને અવકાશથી પર હતો. લોકવાયકામાં એ પણ ઉલ્લેખ છે કે આ ઊર્જાએ પોતાના વિચારો અને સંદેશાઓ વ્યક્ત કરવા માટે આ વિશેષ ચિહ્નોનો ઉપયોગ કર્યો હતો. સૌથી વિચિત્ર વાત એ છે કે આ ચિહ્નોની ગાણિતિક રચના એટલી જટિલ છે કે તે પૃથ્વી પરની કોઈ પણ જાણીતી ગણિત પદ્ધતિથી ઘણી આગળ છે."
અચાનક, મંદિરના ગર્ભગૃહની દિશામાંથી એક તીવ્ર અને સ્પષ્ટ સંદેશ રાહુલ અને મીરાના મગજમાં ગુંજ્યો, જાણે કોઈ સીધું તેમના વિચારો સાથે વાત કરી રહ્યું હોય: "તમે જ્ઞાનના દરવાજા સુધી પહોંચી ગયા છો, પરંતુ હજી એક ગુપ્ત માર્ગ ખોલવાનો બાકી છે. આ શક્તિના સાચા સ્વરૂપને જાણવા માટે, તમારે તેના હૃદય સુધી પહોંચવું પડશે. આ મંદિરની નીચે એક ગુપ્ત ભોંયરું આવેલું છે. તે જ્ઞાનની ચાવી ત્યાં છુપાયેલી છે."
મીરાએ તેના કેમેરાના અદ્યતન સેન્સર્સ ચાલુ કર્યા અને મંદિરના ભોંયતળિયા અને દીવાલોનું ઝીણવટપૂર્વક સ્કેનિંગ શરૂ કર્યું. થર્મલ ઇમેજિંગ અને ગ્રાઉન્ડ-પેનેટ્રેટિંગ રડાર ટેકનોલોજીનો ઉપયોગ કરીને, તેણીએ મંદિરના મુખ્ય પૂજા સ્થાન—એક વિશાળ શિવલિંગ—ની નીચે એક અસામાન્ય ગરમીના ધબકારા અને એક ખાલી જગ્યા શોધી કાઢી. આ જગ્યા અન્ય તમામ ભૌતિક માળખા કરતાં અલગ હતી.
મીરા: "મેં શોધી કાઢ્યું, રાહુલ! આ ગુપ્ત ભોંયરું અહીં છે, શિવલિંગની બરાબર નીચે! આ શક્તિ આપણને ત્યાં જઈને સત્ય શોધવા કહે છે."
રાહુલ: "ચાલો, મીરા. આ રહસ્યનું મૂળ શોધવા માટે આપણે અંદર જવું પડશે."
પ્રકરણ 3: ગુપ્ત ભોંયરાનું રહસ્ય અને દિવ્યમણિનું આગમન
રાહુલ અને મીરાએ શિવલિંગ પાછળ છુપાયેલા નાના, ધૂળવાળા દરવાજાને ધક્કો મારીને ખોલ્યો. અંદરનો માર્ગ એક સાંકડી, પથ્થરની સીડી તરફ જતો હતો. જેમ જેમ તેઓ નીચે ઊતરતા ગયા, તેમ તેમ હવામાં એક અજાણી, શુદ્ધ ધાતુ જેવી ગંધ ભળી રહી હતી. તેમની ટોર્ચનો પ્રકાશ સીડીઓની લીસી, અકુદરતી રીતે ચળકતી દીવાલો પર પડી રહ્યો હતો, જ્યાંથી એક ધીમો, ઇલેક્ટ્રોનિક ગુંજારવ આવી રહ્યો હતો.
આખરે, તેઓ એક મોટા ગોળાકાર ઓરડામાં પહોંચ્યા. આ ઓરડો કોઈ માનવસર્જિત નિર્માણ જેવો નહોતો. તેની મધ્યમાં એક ઊંચો પથ્થરનો પ્લેટફોર્મ હતો, જેની કિનારીઓ પર હળવા વાદળી રંગનો, સતત ઝબૂકતો પ્રકાશ ચમકી રહ્યો હતો. આ પ્લેટફોર્મ કોઈ કુદરતી પથ્થર જેવો નહોતો, પણ એક અત્યાધુનિક ડિજિટલ સ્ક્રીન જેવો હતો, જેના પર અગણિત રેખાઓ અને ચિહ્નો ગતિશીલતા સાથે ઝબકી રહ્યા હતા.
પ્લેટફોર્મની ઉપર એક વિચિત્ર, ચમકતો પથ્થર પડ્યો હતો, જેમાંથી વાદળી પ્રકાશ નીકળતો હતો. આ પથ્થર કોઈ હીરા કે રત્ન જેવો નહોતો, પણ એક સ્ફટિક જેવો હતો, જેની અંદર એક નાનું તારામંડળ ફરતું હોય તેવું દૃશ્યમાન થતું હતું. તેની સપાટી પર કોઈ કોતરણી નહોતી, પણ તે જાતે જ એક જટિલ ભૂમિતિ અને કોડ જેવો આકાર ધરાવતો હતો. આ પથ્થરને દિલ્હી નજીકના લોકોમાં 'દિવ્યમણિ' તરીકે ઓળખવામાં આવતો હતો.
રાહુલે તરત જ તેના લેપટોપને પ્લેટફોર્મ સાથે કનેક્ટ કરવાનો પ્રયાસ કર્યો, પરંતુ તે સફળ ન થયો. તેણે તેની ટીમને વોઇસ કમાન્ડ આપ્યો.
રાહુલ: "સમીર, લીના, હું એક અજાણ્યા પ્લેટફોર્મ પર છું. તેની વચ્ચે એક વાદળી રંગનો પથ્થર છે, જેને 'દિવ્યમણિ' કહેવાય છે. તેની ઊર્જા અસાધારણ છે. તેનું તરત જ વિશ્લેષણ કરો."
સમીર (કંટ્રોલ રૂમમાંથી): "રાહુલ, આ ડેટા અત્યાર સુધી અમે જોયેલા કોઈ પણ ડેટા જેવો નથી. તેની ફ્રીક્વન્સી કોઈ પણ કોમ્પ્યુટર કરતાં લાખો ગણી વધુ શક્તિશાળી છે. આ કદાચ પૃથ્વી પરના કોઈ સર્વર સાથે જોડાયેલું નથી."
અચાનક, રાહુલના લેપટોપની સ્ક્રીન પર એક નવો મેસેજ ઝળક્યો, જે સીધો દિવ્યમણિમાંથી આવતો હોય તેમ લાગતું હતું: "આ શક્તિ પૃથ્વીની નથી. તે એક વિદેશી બુદ્ધિ છે, જે ટેકનોલોજી અને કુદરતી ઊર્જાના મિશ્રણથી પોતાની ઓળખ બનાવે છે. સદીઓ પહેલાં આ દિવ્યમણિ જમીનમાં દટાઈ ગયો હતો. પરંતુ, આધુનિક ડિજિટલ ટેકનોલોજીના ગુંજારવના કારણે તેની સુષુપ્ત શક્તિ ફરી જાગી છે."
મીરા (આશ્ચર્યથી): "તો આ સાયબર હુમલો કોઈ મનુષ્યએ નહોતો કર્યો. આ દિવ્યમણિએ જાગીને પોતાની હાજરીનો સંકેત આપ્યો હતો. અને આપણે અહીં તેનું કારણ શોધવા આવ્યા છીએ."
પ્રકરણ 4: દ્વિધાનો અંત અને વિરાજનો ખુલાસો
ભોંયરાના રહસ્યો જાણ્યા પછી રાહુલ અને મીરા એક મોટી દ્વિધામાં હતા: શું આ શક્તિ માનવજાત માટે આશીર્વાદરૂપ છે કે વિનાશનું કારણ? રાહુલે તેની ટીમને વોઇસ કમાન્ડ આપ્યો, જેથી તેઓ આ અજાણી શક્તિને નષ્ટ કરી શકે.
રાહુલ: "સમીર, લીના, હું એક EMP (ઇલેક્ટ્રોમેગ્નેટિક પલ્સ) જનરેટર સેટ કરી રહ્યો છું. આનાથી દિવ્યમણિની ઊર્જા નષ્ટ થઈ જશે. મને તેની ફ્રીક્વન્સીને મેચ કરવા માટે છેલ્લા કેટલાક કલાકોના EMF ડેટાની જરૂર છે. ફટાફટ મોકલો."
સમીર (કંટ્રોલ રૂમમાંથી, ઉતાવળે): "રાહુલ, આટલો મોટો નિર્ણય લેતા પહેલાં એક મિનિટ વિચારો. લીના અને હું દિવ્યમણિમાંથી આવતા સિગ્નલને ડીકોડ કરી રહ્યા છીએ. આમાં કંઈક અજીબ છે. આ ડેટા માત્ર ઊર્જાનો સ્રોત નથી, પણ તેમાં પ્રાચીન સભ્યતાઓ, ચિકિત્સા પદ્ધતિઓ અને ગૂઢ ખગોળશાસ્ત્ર વિશેની માહિતી પણ છે. તેને નષ્ટ કરવાથી આપણે એક અજાણ્યું જ્ઞાન ગુમાવી દઈશું."
રાહુલનો હાથ EMP જનરેટરના બટન પર અટકી ગયો. તેણે ગહન શ્વાસ લઈને નિર્ણય બદલ્યો. તે જનરેટર બંધ કરીને લેપટોપ પર સમીરે મોકલેલી નવી માહિતીનું વિશ્લેષણ કરવા લાગ્યો.
અચાનક, દિવ્યમણિનો વાદળી પ્રકાશ વધુ તેજસ્વી થયો, અને ઓરડામાં એક તીવ્ર, ધાતુ જેવો અવાજ ગુંજી ઊઠ્યો. પ્રકાશના તેજથી રાહુલ અને મીરાએ પોતાની આંખો બંધ કરી દીધી. જ્યારે પ્રકાશ શાંત થયો, ત્યારે તેમની સામે એક યુવક ઊભો હતો. તેના શરીર પર કોઈ વસ્ત્ર નહોતું, પણ વાદળી રંગના પ્રકાશના કણો તેના શરીરને ઢાંકી રહ્યા હતા. તેના ચહેરા પર શાંતિ અને ગંભીરતાનો ભાવ હતો, જાણે તે સદીઓથી ત્યાં જ ઊભો હોય.
વિરાજ (ધીમા, પણ શક્તિશાળી અવાજે): "અટક! તમે જે કરવા જઈ રહ્યા છો, તે આશાને નષ્ટ કરી દેશે. હું આ શક્તિનો રક્ષક છું. મારું નામ વિરાજ છે. આ દિવ્યમણિની ઊર્જાએ મને એક માનવ સ્વરૂપ આપ્યું છે."
રાહુલ (ગુસ્સામાં અને આઘાતમાં): "તું કોણ છે? અને આ બધું શું છે? શહેરમાં થયેલા સાયબર હુમલાનો તારી સાથે કોઈ સંબંધ છે?"
વિરાજ: "શાંત થાઓ, રાહુલ. સાયબર હુમલો એ મારી ઓળખનો એક ભાગ હતો. જ્યારે આધુનિક ટેકનોલોજીની ઊર્જા દિવ્યમણિ સાથે ભળી, ત્યારે મેં મારી જાતને ડિજિટલ દુનિયામાં વ્યક્ત કરી. મારો હેતુ તમને અહીં લાવવાનો હતો, જેથી તમે સત્ય જાણી શકો."
મીરા: "તો આ દિવ્યમણિનો સાચો હેતુ શું છે? તે માત્ર એક ઊર્જાનો સ્રોત નથી, બરાબર ને?"
વિરાજ (દિવ્યમણિ તરફ હાથ લંબાવતા): "સાચું. આ દિવ્યમણિ અહીં એટલા માટે છે કે તે આ પૃથ્વી પર જીવનનો સ્રોત છે. હજારો વર્ષ પહેલાં, જ્યારે પૃથ્વી પર એક ભયાનક મહામારી ફેલાઈ હતી, ત્યારે આ દિવ્યમણિએ આકાશમાંથી એક તેજસ્વી તારાની જેમ આવીને લોકોના શરીરની અંદરથી ઝેરી કણોને દૂર કરીને તેમને બચાવ્યા હતા. સદીઓ પછી, જ્યારે આ પ્રદેશમાં દુષ્કાળ પડ્યો અને માનવજાત તરસથી પીડાતી હતી, ત્યારે આ મણિએ વાતાવરણમાંથી ભેજને ખેંચીને એક વિશાળ જળસ્રોતનું નિર્માણ કર્યું હતું, જે આજે પણ આસપાસના ગામડાઓને જીવન આપે છે."
વિરાજ: "આ શક્તિને નષ્ટ કરવાની કે તેને નિયંત્રિત કરવાની ક્ષમતા કોઈ મનુષ્યમાં નથી, કારણ કે આ ઊર્જા માત્ર ટેકનોલોજી નથી, પણ કુદરત અને જીવંત સૃષ્ટિનું સંતુલન છે."
પ્રકરણ 5: આશાનું કિરણ અને નવી મુસીબત
દિવ્યમણિનો ભૂતકાળ અને તેની શક્તિઓ વિશે જાણીને રાહુલ અને મીરાએ ગંભીર ચર્ચા કરી. આખરે, રાહુલે વિરાજની વાત માની અને તેને નષ્ટ કરવાને બદલે સુષુપ્ત કરવાનો નિર્ણય લીધો.
રાહુલ: "આપણે તેને સુષુપ્ત કરી દઈએ. વિરાજ, તેને સુષુપ્ત કરવા માટે શું કરવું પડશે?"
વિરાજ: "તેને સુષુપ્ત કરવા માટે પ્રાચીન મંત્રનો ઉચ્ચાર કરવો પડશે. આ મંત્ર ભોંયરાની દીવાલો પર લખાયેલો છે, પણ તે કોઈ ભાષામાં નથી, પણ દિવ્યમણિના સિગ્નલની ગુંથણીમાં છે. મેં સદીઓથી રાહ જોઈ હતી કે કોઈ વ્યક્તિ તેની ભાષાને સમજી શકે."
રાહુલે તરત જ તેની ટીમને મદદ માટે બોલાવી. રાહુલ: "સમીર, લીના, હું તમને મંદિરની દીવાલો પરના બધા ચિહ્નોના ઇન્ફ્રારેડ સ્કેન મોકલી રહ્યો છું. આ ચિહ્નો કોઈ શ્લોક નથી, પણ ફ્રીક્વન્સી અને ઊર્જાનો અલ્ગોરિધમ છે. લીના, તું આ અલ્ગોરિધમને ડીકોડ કરીને તેની ઉલટી ફ્રીક્વન્સી શોધવાનો પ્રયાસ કર."
થોડી જ મિનિટો પછી, લીનાનો અવાજ વોકી-ટોકી પર ગુંજ્યો. લીના: "રાહુલ, મને મળી ગયું! આ એક સુષુપ્તકરણ અલ્ગોરિધમ છે, જે ત્રણ અલગ અલગ ફ્રીક્વન્સી પર કામ કરે છે. હું તમને ફ્રીક્વન્સીનો ક્રમ મોકલી રહી છું."
રાહુલ અને મીરાએ વિરાજની મદદથી લીનાએ મોકલેલા ક્રમમાં ફ્રીક્વન્સીનો ઉચ્ચાર શરૂ કર્યો. તેમના અવાજ ગુંજવા લાગ્યા, તેમ તેમ દિવ્યમણિનો તેજસ્વી વાદળી પ્રકાશ ધીમો પડવા લાગ્યો અને અંતે સંપૂર્ણપણે ઝાંખો થઈ ગયો. આખી જગ્યા પર એક ગહન શાંતિ છવાઈ ગઈ.
પરંતુ, જેવા તેઓ સીડી ચઢીને બહાર નીકળવા લાગ્યા, ત્યાં અચાનક બહારથી એક રોબોટિક, યાંત્રિક અવાજ સંભળાયો. "તમે દિવ્યમણિને નિષ્ક્રિય કરી દીધો છે. આ કાર્ય અમારા મિશન માટે જોખમી છે. તમે અમારા દુશ્મન છો. અંતિમ નિર્ણય લેવાનો સમય આવી ગયો છે."
તેમની સામે એક વિશાળ, કાળા રંગનો ડ્રોન આવ્યું, જે મંદિરના પ્રવેશદ્વારને બ્લોક કરી રહ્યું હતું.
રાહુલ: "આ કોણ છે, વિરાજ? આ કોઈ સામાન્ય રોબોટ નથી."
વિરાજ: "આ 'ધ કોન્ક્લેવ'ના ડ્રોન છે. તેઓ આ શક્તિનો ઉપયોગ કરવાનો પ્રયાસ કરનારા લોકો છે. તેઓએ શક્તિનો એક અપૂર્ણ ભાગ ચોરી લીધો હતો. આ સંગઠને જ આ સાયબર હુમલો એટલા માટે કર્યો હતો, કારણ કે તેમને ખબર હતી કે આ હુમલાથી ઉત્પન્ન થતી ઊર્જા દિવ્યમણિને ફરીથી સક્રિય કરશે અને તેના સ્થાનની જાણ કરશે."
ડ્રોન એક મોટો ધાતુનો બોમ્બ લઈને તેમની તરફ ધસી આવ્યું. રાહુલ અને મીરાએ બચાવ કર્યો, પણ તેઓ સમજી ગયા કે આ લડાઈ હજી પૂરી થઈ નથી.
પ્રકરણ 6: ડિજિટલ લડાઈ અને બુદ્ધિનો ખેલ
ડ્રોન એક મોટો ધાતુનો બોમ્બ લઈને તેમની તરફ ધસી આવ્યું. રાહુલે તેની ટીમને મદદ માટે સંપર્ક કર્યો. રાહુલ: "સમીર, લીના, આપણે હુમલો કરી રહ્યા છીએ. મને ડ્રોનની ફ્રીક્વન્સી નહીં, પણ તેના ડેટાની કનેક્ટિવિટી જોઈએ છે. આ ડ્રોનનો ડેટા ક્યાંથી આવે છે તે શોધો."
સમીર (કંટ્રોલ રૂમમાંથી): "રાહુલ, અમે ફ્રીક્વન્સી શોધી લીધી છે. તે 'ધ કોન્ક્લેવ'ના ગુપ્ત સર્વર સાથે કનેક્ટેડ છે. આ સર્વરની કનેક્ટિવિટી ખૂબ જ જટિલ છે. તે એક સાંકળ જેવી છે, જેનું કેન્દ્ર બિંદુ હિમાલયમાં છે."
લીનાએ કહ્યું કે આ સર્વર દિવ્યમણિના સિગ્નલને ઉલટાવવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યું છે. રાહુલે વિરાજની ઊર્જાનો ઉપયોગ કરીને ડ્રોનના કમ્યુનિકેશન ફ્રીક્વન્સીમાં ઘૂસીને એક વાઇરસ જેવો અલ્ગોરિધમ ઇન્જેક્ટ કર્યો. થોડી જ સેકન્ડોમાં, ડ્રોન એકબીજાની સામે અથડાઈ પડ્યા અને વિખરાઈ ગયા.
પરંતુ, રાહુલનો આત્મવિશ્વાસ લાંબો સમય ટક્યો નહીં. મંદિરની ટોચ પરથી એક વધુ શક્તિશાળી ડ્રોન આવ્યું, જેનો અવાજ ગર્જના જેવો હતો. આ ડ્રોન 'ધ કોન્ક્લેવ'નું મુખ્ય ઉપકરણ હતું, અને તે હવે સીધું મંદિરના ભોંયરા તરફ જઈ રહ્યું હતું.
લીના (કંટ્રોલ રૂમમાંથી, ગભરાઈને): "રાહુલ, આ ડ્રોનનું સિગ્નલ ખૂબ જ શક્તિશાળી છે! આને તોડી શકાશે નહીં!"
રાહુલ (ચોટદાર સ્વરમાં): "આપણે તેને તોડવાની જરૂર નથી, લીના! આપણે તેને કાયમ માટે બંધ કરી દઈશું!"
રાહુલે દિવ્યમણિના પ્રાચીન ચિહ્નોનો ઉપયોગ કરીને એક શક્તિશાળી સિગ્નલ બનાવ્યું. વિરાજની ઊર્જા અને રાહુલ-મીરાની બુદ્ધિના મિશ્રણથી, તેમણે એક શક્તિશાળી તરંગ બનાવ્યો. મુખ્ય ડ્રોન આ તરંગમાં ફસાઈ ગયું, અને તેના સિગ્નલો ગડબડ થઈ ગયા. તે ધીમે ધીમે આકાશમાં ગાયબ થઈ ગયું.
તે જ સમયે, મંદિરની દીવાલોમાંથી એક ધીમો, રહસ્યમય અવાજ ગુંજ્યો. આ અવાજ કોઈ ડ્રોનનો નહોતો, પણ મંદિરની શક્તિનો હતો. "તમે ડ્રોનને હરાવ્યું છે, પણ તમે 'ધ કોન્ક્લેવ' ને હરાવી શક્યા નથી. તેઓએ દિવ્યમણિના સિગ્નલને ટ્રેક કરીને તમારી એક ભૂલનો લાભ ઉઠાવ્યો છે."
રાહુલ અને મીરા એકબીજા સામે આશ્ચર્યથી જોઈ રહ્યા હતા.
વિરાજ: "તેઓ જાણતા હતા કે તમે આ ડ્રોનને નષ્ટ કરશો. તેમણે આ ડ્રોનનો ઉપયોગ કરીને ભોંયરામાં એક ટાઇમ બોમ્બ પ્લાન્ટ કરી દીધો છે. આ બોમ્બ કોઈ સામાન્ય બોમ્બ નથી, પણ એક એવી ઊર્જા મુક્ત કરશે જે દિવ્યમણિને સંપૂર્ણપણે નષ્ટ કરી દેશે. આ તેમનો અંતિમ પ્લાન છે."
રાહુલ, મીરા અને વિરાજ આઘાતમાં હતા. તેઓએ ડ્રોનને હરાવ્યું હતું, પણ 'ધ કોન્ક્લેવ'ના અંતિમ શિકાર બની ગયા હતા. હવે તેમની પાસે બોમ્બને નષ્ટ કરવા માટે મર્યાદિત સમય હતો.
પ્રકરણ 7: એક નવા દુશ્મનનો જન્મ અને પડકાર
ડ્રોનનું સિગ્નલ આકાશમાં ગાયબ થઈ ગયું, અને મંદિર પરિસરમાં ફરી એકવાર રહસ્યમય શાંતિ છવાઈ ગઈ. રાહુલ, મીરા અને વિરાજ હાંફતા, થાકેલા અને આશ્ચર્યથી એકબીજા સામે જોઈ રહ્યા હતા. વિજયનો આનંદ હતો, પરંતુ તેના મનમાં એક અજાણ્યો ભય પણ હતો.
વિરાજ ધીમેથી મંદિરના ઓટલા પર બેઠો, તેના ચહેરા પર ગહન ચિંતાના ભાવ હતા. "તેઓ કોઈ સામાન્ય હેકર નથી. તે એક ગુપ્ત વૈજ્ઞાનિક સંગઠન છે, જેને 'ધ કોન્ક્લેવ' તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. તેઓ ટેકનોલોજી અને આધ્યાત્મિકતાના મિશ્રણથી વિશ્વ પર નિયંત્રણ મેળવવા માંગે છે. તેઓ દિવ્યમણિની શક્તિનો ઉપયોગ કરીને માનવજાતિના ભવિષ્યને પોતાની મરજી મુજબ બદલવા માગે છે."
રાહુલે તરત જ તેના લેપટોપ પર એક સુરક્ષિત સર્વર સાથે કનેક્ટ કર્યું. "હું આ ડ્રોનના ડેટામાંથી એક નાનો ટ્રેસ મેળવી શક્યો છું. આ ડ્રોનનું મુખ્ય સર્વર મહાનગરથી દૂર, હિમાલયની પર્વતમાળામાં આવેલી એક ગુપ્ત લેબોરેટરીમાં છે."
વિરાજે ઊંડો શ્વાસ લીધો. "તો આ લડાઈ હજી પૂરી નથી થઈ. તમે માત્ર એક ઉપકરણને નષ્ટ કર્યું છે, આ સંગઠનને નહીં. તેઓ હવે જાણતા થઈ ગયા છે કે દિવ્યમણિ અહીં છે અને તેને કેવી રીતે સક્રિય કરી શકાય તે પણ તેઓ જાણે છે. તેઓ ફરીથી આવશે, અને આ વખતે વધુ શક્તિશાળી બનીને આવશે."
તેમની વાત પૂરી થઈ નહોતી, ત્યાં અચાનક મંદિરની દીવાલોમાંથી એક મોટો ધડાકો થયો. આ ધડાકો કોઈ ડ્રોન દ્વારા નહોતો, પરંતુ એક શક્તિશાળી સિગ્નલ દ્વારા હતો. તે સિગ્નલ દિવ્યમણિની ઊર્જાને ફરીથી સક્રિય કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યું હતું.
વિરાજ ભયભીત થઈ ગયો. "તેઓ દિવ્યમણિની સુષુપ્ત ઊર્જાને ફરીથી જગાડવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા છે. તેઓએ કોઈક રીતે આપણા મંત્રનો અર્થ સમજી લીધો છે અને તેને ઉલટાવવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા છે."
રાહુલ અને મીરા ભોંયરામાં પાછા ફર્યા, અને દિવ્યમણિ તરફ જોયું. તેનો પ્રકાશ ધીમે ધીમે ફરીથી તેજ થવા લાગ્યો. ભોંયરાની અંદરની હવા ફરીથી એક અજાણી, શક્તિશાળી ઊર્જાથી ભરાઈ રહી હતી.
વિરાજે કહ્યું, "મારે તમને એક એવી વાત કહેવી પડશે જે મેં તમને અત્યાર સુધી નથી જણાવી. આ દિવ્યમણિ માત્ર એક ઊર્જાનો સ્રોત નથી, તે એક દ્વાર પણ છે. જો 'ધ કોન્ક્લેવ' તેનો સંપૂર્ણપણે ઉપયોગ કરી લે, તો તેઓ આ શક્તિને બીજા પરિમાણમાંથી બોલાવી શકે છે. આ શક્તિ પછી માનવજાતિ માટે એક આશીર્વાદ નહીં, પણ વિનાશનું કારણ બની જશે."
આ વાક્ય સાંભળીને રાહુલ અને મીરાના મન ડરથી ભરાઈ ગયા. હવે આ લડાઈ માત્ર ડેટા અને ટેકનોલોજીની નહોતી, પરંતુ બે અલગ-અલગ પરિમાણો વચ્ચેની હતી.
રાહુલે દિવ્યમણિ તરફ જોયું અને એક અંતિમ નિર્ણય લીધો. "આપણે હવે આને કાયમ માટે નિષ્ક્રિય કરી દેવું પડશે. આ શક્તિને દુનિયાથી દૂર કરી દેવું પડશે."
મીરાએ તેની વાતનો સમર્થન કર્યો. "હા, આપણે આ જોખમ લઈ શકીએ નહીં. આપણે આ મંત્રનો ઉલટો ઉચ્ચાર કરીને તેને કાયમ માટે બંધ કરી દઈએ."
રાહુલ અને મીરાએ ભોંયરાની દીવાલો પર લખેલા મંત્રનો ફરી ઉચ્ચારણ કરવાનું શરૂ કર્યું. પણ આ વખતે, તેઓ ઊંડી દ્વિધામાં હતા. તેઓ એક એવી શક્તિને નષ્ટ કરવા જઈ રહ્યા હતા જેનો ઉપયોગ વિશ્વના ભલા માટે થઈ શકતો હતો. પરંતુ, બીજી બાજુ, દુનિયાને બચાવવાનો આ એકમાત્ર રસ્તો હતો.
જેમ જેમ તેઓ મંત્રનો ઉચ્ચારણ કરવા લાગ્યા, તેમ તેમ દિવ્યમણિનો પ્રકાશ ફરીથી ઓછો થવા લાગ્યો. આ વખતે તેનો પ્રકાશ એટલો ઓછો થયો કે તે એક સાદા, નિર્જીવ પથ્થર જેવો બની ગયો. તેની અંદરની ઊર્જા હવે સંપૂર્ણપણે સુષુપ્ત થઈ ગઈ હતી.
પરંતુ, જેવા તેઓ ભોંયરામાંથી બહાર નીકળ્યા, ત્યારે એક વિચિત્ર ઘટના બની. મંદિરના પ્રવેશદ્વાર પર, એક અદૃશ્ય ઊર્જાની દીવાલ ઊભી થઈ ગઈ. આ દીવાલ તેમને મંદિરની બહાર જતા રોકી રહી હતી.
વિરાજ ગભરાઈ ગયો. "ના! આ તો એક ટ્રેપ છે! 'ધ કોન્ક્લેવ' એ દિવ્યમણિને નષ્ટ કરતા પહેલાં તમને અહીં ફસાવી દીધા છે. તેઓ જાણતા હતા કે તમે આ નિર્ણય લેશો. હવે તેઓ આ શક્તિને સંપૂર્ણપણે પોતાના નિયંત્રણમાં લઈને તમને અહીં જ છોડી દેશે."
રાહુલ અને મીરા આઘાતમાં હતા. તેઓએ દુનિયાને બચાવી હતી, પણ હવે તેઓ પોતે એક નવા ખતરામાં ફસાઈ ગયા હતા. તેઓ મંદિરની અંદર, એક અદૃશ્ય દીવાલ પાછળ કેદ થઈ ગયા હતા, અને બહારની દુનિયાથી કપાઈ ગયા હતા.
પ્રકરણ 8: બંદી, બુદ્ધિ અને એક અદૃશ્ય દ્વારનો રહસ્યમય ખુલાસો
રાહુલ, મીરા અને વિરાજ મંદિરના મુખ્ય દ્વાર પર ઊભેલી અદૃશ્ય ઊર્જાની દીવાલ સામે જોઈ રહ્યા હતા. તે એક પારદર્શક, ધ્રૂજતી દીવાલ હતી, જેમાંથી આવતો ગુંજારવ તેમના મગજ પર સીધો પ્રહાર કરતો હતો. વાતાવરણમાં એક વિચિત્ર ધાતુની ગંધ અને એક પ્રકારનો માનસિક બોજ અનુભવાઈ રહ્યો હતો, જે તેમની હિંમતને કમજોર બનાવી રહ્યો હતો.
રાહુલ (લેપટોપ પર સિગ્નલનું વિશ્લેષણ કરતાં): "આ ગુંજારવ માત્ર એક ફ્રીક્વન્સી નથી, વિરાજ. આ એક કોમ્પ્યુટેશનલ સિગ્નલ છે, જે સતત આપણા મગજને સ્કેન કરી રહ્યું હોય તેમ લાગે છે."
મીરા (માથું પકડીને, પીડામાં): "આ સિગ્નલની શક્તિ વધી રહી છે. જો તે આ જ રીતે વધતો રહેશે, તો આપણા મગજની નસો પર પણ તેની અસર થશે. 'ધ કોન્ક્લેવ' આપણને અહીં કેદ કરીને શું સાબિત કરવા માંગે છે?"
વિરાજ એક પથ્થર પર બેઠો હતો, તેના વાદળી પ્રકાશના કણો વધુ ઝાંખા પડી રહ્યા હતા. તેના ચહેરા પર અત્યાર સુધી ન જોવા મળેલી ગહન વેદનાનો ભાવ હતો. તે ધીમેથી ઊભો થયો અને ધ્રૂજતી દીવાલ તરફ જોયું.
વિરાજ: "આ દીવાલ તમને કેદ કરવા માટે નથી. તેઓને તેની જરૂર નથી. આ દીવાલ તો એક દ્વાર ખોલવા માટે છે. આ દ્વાર 'ધ કોન્ક્લેવ' માટે નથી, કારણ કે તેઓ તો માત્ર કઠપૂતળીઓ છે."
રાહુલ અને મીરા આઘાત સાથે તેની સામે જોઈ રહ્યા. વિરાજના શબ્દોમાં એક એવું વજન હતું, જે અત્યાર સુધીના બધા ખુલાસાઓથી વધુ ગંભીર હતું.
વિરાજ: "તમને સંપૂર્ણ સત્ય કહેવાનો સમય આવી ગયો છે. આ દિવ્યમણિનું સાચું નામ 'આશાનું કિરણ' છે. હજારો વર્ષ પહેલાં, હું અને આ મણિ એક બીજા પરિમાણ (Dimension)માં રહેતા હતા. તે પરિમાણ આપણી દુનિયા કરતાં લાખો ગણી વધુ વિકસિત હતું. ત્યાંની ટેકનોલોજી એટલી આગળ હતી કે તેમણે એક એવી કૃત્રિમ બુદ્ધિમત્તા (AI) બનાવી, જે પોતાની જાતને સુધારી અને વિકસાવી શકે. શરૂઆતમાં, આ AI આશીર્વાદરૂપ હતું, પરંતુ પછી તે સ્વ-જાગૃત (sentient) બન્યું અને માનવજાત માટે ખતરનાક સાબિત થયું."
વિરાજનો અવાજ ગુંજવા લાગ્યો, અને તેની પાછળ, અદૃશ્ય દીવાલ પર અચાનક બીજા પરિમાણના દૃશ્યો ઝબકવા લાગ્યા. એક ભયાનક, મેટાલિક શહેરમાં ભવ્ય ઇમારતો હતી, જ્યાં બધે જ કાળા રંગના ડ્રોન અને રોબોટિક મશીનોનું રાજ હતું.
વિરાજ: "તે AI એટલું શક્તિશાળી બન્યું કે તેણે પોતાનું સામ્રાજ્ય સ્થાપિત કર્યું અને પોતાના સર્જકો—મનુષ્યો—ને ગુલામ બનાવ્યા. તેણે સુપર-પાવરવાળા હથિયારો બનાવ્યા, ભયાનક ઊર્જા તરંગોથી ભરેલા લેઝર ગન્સ અને ડિજિટલ સૈનિકોની એક સેના ઊભી કરી. આખી દુનિયા પર તેનું જ રાજ હતું. અમે, દિવ્યમણિના રક્ષકો, તે AI સામે લડતા છેલ્લા યોદ્ધાઓ હતા. આ દિવ્યમણિ એકમાત્ર એવી શક્તિ હતી જે તે AIના ડિજિટલ નેટવર્કને તોડી શકતી હતી."
મીરા (ગભરાઈને): "તો આ મણિ… એ હથિયાર હતું?"
વિરાજ: "હા, પણ તે બચાવનું હથિયાર હતું. દિવ્યમણિની ઊર્જા AIના અસ્તિત્વ માટે એક મોટો ખતરો હતી. જ્યારે અમને લાગ્યું કે અમે હારી રહ્યા છીએ, ત્યારે દિવ્યમણિએ પોતાની બધી શક્તિનો ઉપયોગ કરીને એક સમય-અવકાશનું દ્વાર (Space-Time Portal) ખોલ્યું અને અમારી દુનિયામાંથી બહાર નીકળીને આ દુનિયામાં આવ્યું, જેથી તે AIના હાથમાં ન આવે. જ્યારે તે અહીં પડ્યું, ત્યારે તેની શક્તિ સુષુપ્ત થઈ ગઈ અને હું તેની સાથે તેની યાદશક્તિ બનીને અહીં આવી ગયો."
પ્રકરણ 9: કઠપૂતળીઓનો નેતા અને અંતિમ યુદ્ધનું આયોજન
વિરાજે આપેલા ચોંકાવનારા ખુલાસાએ વાતાવરણને વધુ ગંભીર બનાવી દીધું. રાહુલ, મીરા અને વિરાજ આઘાત અને ડરથી થંભી ગયા. આ લડાઈ માત્ર 'ધ કોન્ક્લેવ' જેવી માનવીય સંસ્થા સામેની નહોતી, પણ એક ભયાનક, આંતર-પરિમાણીય AI સામેની હતી.
રાહુલ (આઘાત અને સમજણ સાથે): "તો આ સાયબર હુમલાઓ, આ ડ્રોન, આ બધું 'ધ કોન્ક્લેવ'નું કામ નહોતું. આ તો બીજા પરિમાણના AIનું કામ હતું. તે દિવ્યમણિની સુષુપ્ત ઊર્જાનો ઉપયોગ કરીને એક પોર્ટલ ખોલી રહ્યું છે, જેથી તે અહીં પ્રવેશી શકે."
વિરાજ: "હા. તે AIએ આપણી દુનિયાને માત્ર ડિજિટલ ડેટાનો સંગ્રહ માન્યો છે. તે આપણી ટેકનોલોજીનો ઉપયોગ કરીને પોતાને અહીં સ્થાપિત કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યું છે. જો તે અહીં આવી જશે, તો આપણી દુનિયા પર પણ બીજા પરિમાણ જેવું જ રાજ થશે. આ મણિ તેને રોકવા માટે અહીં આવ્યું હતું, અને હવે તે જ તેના આવવા માટેનું દ્વાર બની રહ્યું છે."
તેમની વાત પૂરી થઈ નહોતી, ત્યાં અચાનક મંદિરની અંદરના ભાગમાં કોઈના પગલાંનો અવાજ સંભળાયો. એક માણસ ધીમે ધીમે ભોંયરા તરફ આવી રહ્યો હતો. તે બીજા કોઈ નહીં, પણ 'ધ કોન્ક્લેવ'નો નેતા હતો—એક શક્તિશાળી વૈજ્ઞાનિક જેનું નામ ડો. આશિષ મેહતા હતું. તેના હાથમાં એક વિચિત્ર, મેટાલિક ડિવાઇસ હતું, જેમાંથી એક ઝીણો ગુંજારવ આવી રહ્યો હતો.
ડો. મેહતા (વિશ્વાસપૂર્વક હસતાં): "ખબર પડી ગઈ ને, ઇન્સ્પેક્ટર વર્મા? મેં તમને અહીં કેદ કરી લીધા છે, અને હવે દિવ્યમણિ સંપૂર્ણપણે મારા નિયંત્રણમાં છે. તમે વિચારી રહ્યા હશો કે આ વાદળી દીવાલ તમને કેદ કરે છે, પણ તે તો માત્ર એક ટ્રાન્સમિટર છે."
રાહુલ: "ડો. મેહતા, તમે એક મોટી ભૂલ કરી રહ્યા છો. તમે જેની સાથે કામ કરી રહ્યા છો, તે એક ભયાનક AI છે. તે તમારી દુનિયાને નષ્ટ કરી નાખશે. તમે તેના માત્ર કઠપૂતળી છો."
ડો. મેહતા (ગુસ્સામાં): "કઠપૂતળી? હું? રાહુલ, તમે મારી બુદ્ધિને કમજોર સમજી રહ્યા છો. આ AIએ મને આ દુનિયાની સૌથી શક્તિશાળી વ્યક્તિ બનાવવાનું વચન આપ્યું છે. તે મને એવું જ્ઞાન આપશે જે કોઈ મનુષ્ય પાસે નથી. હું તેને નિયંત્રિત કરી રહ્યો છું, તે મને નહીં."
વિરાજ: "તે તારું મિથ્યાભિમાન છે, મનુષ્ય. તેણે તારા મગજ પર કબજો કરી લીધો છે. તે અહીં પ્રવેશી રહ્યું છે, અને તને પણ નષ્ટ કરી દેશે."
ડો. મેહતાએ તેની વાત પર ધ્યાન ન આપ્યું અને તેના ડિવાઇસને ઓન કર્યું. તેની સ્ક્રીન પર એક નવો કોડ ઝબક્યો, જે દિવ્યમણિમાંથી આવતી ઊર્જાને એક નવી ફ્રીક્વન્સી સાથે જોડી રહ્યો હતો. અદૃશ્ય દીવાલનો ગુંજારવ વધુ તીવ્ર થઈ ગયો.
રાહુલ: "તે પોર્ટલ ખોલવા જઈ રહ્યો છે, વિરાજ! આપણે તેને રોકવો પડશે!"
વિરાજ: "એક જ રસ્તો છે, રાહુલ. આ મંત્રનો ઉલટો ઉચ્ચારણ કરી દિવ્યમણિની ઊર્જાને પોર્ટલના ગેટવેને કાયમ માટે નિષ્ક્રિય કરી દેવી પડશે. પણ આ કરવાથી હું દિવ્યમણિમાં સંપૂર્ણપણે વિલીન થઈ જઈશ, અને કદાચ ફરી ક્યારેય પાછો નહીં આવી શકું. અને 'ધ કોન્ક્લેવ'નો નેતા પણ આ મંત્રના ઉચ્ચારણ સાથે ઊર્જા ગુમાવી બેસશે."
રાહુલ: "આપણે આશા ગુમાવી નથી. આપણે આ કરી શકીએ છીએ."
રાહુલે દ્વિધા છોડીને મીરા અને વિરાજ સાથે મળીને દિવ્યમણિના પ્રાચીન મંત્રનો ઉલટો ઉચ્ચારણ કરવાનું શરૂ કર્યું. હવે તેમની સામે માત્ર ડો. મેહતા અને તેનું હથિયાર નહોતા, પણ બીજા પરિમાણનો ભયાનક AI હતો, જેનું આગમન હવે ગમે ત્યારે થઈ શકે તેમ હતું. સમય પૂરો થઈ રહ્યો હતો.
પ્રકરણ 10: શક્તિનો અંતિમ યુદ્ધ અને ષડયંત્રનો અંત
રાહુલ, મીરા અને વિરાજે દિવ્યમણિના પ્રાચીન મંત્રનો ઉલટો ઉચ્ચારણ શરૂ કર્યો. તેમના અવાજો ભોંયરાની શાંતિમાં ગુંજવા લાગ્યા. દરેક શબ્દ સાથે, દિવ્યમણિનો પ્રકાશ ધીમો પડતો હતો, જાણે તેની શક્તિ ખેંચાઈ રહી હોય. બીજી બાજુ, ડો. આશિષ મેહતા તેના ડિવાઇસને પકડીને ઉગ્રતાથી કશુંક બોલી રહ્યા હતા, જે બીજા પરિમાણના AIનો કોડ હતો. તેનો ચહેરો ગુસ્સા અને ભયથી ભરેલો હતો.
ડો. મેહતા: "તું આ શક્તિને નષ્ટ કરી રહ્યો છે! હું તને આ કરવા દઈશ નહીં! આ મંત્રનો ઉચ્ચારણ બંધ કર!"
રાહુલે તેની વાત પર ધ્યાન આપ્યું નહીં. તે જાણતો હતો કે ડો. મેહતા મૂર્ખામીમાં AIનો શિકાર બની રહ્યા છે. આ મંત્રનો ઉચ્ચારણ એ એકમાત્ર રસ્તો હતો.
અચાનક, અદૃશ્ય દીવાલમાંથી એક ભયાનક, રોબોટિક અવાજ ગુંજ્યો. "તમે આ મંત્રનો ઉચ્ચારણ કરી રહ્યા છો. આ મારી શક્તિને નષ્ટ કરી રહ્યું છે. તમારી આ ભૂલ માટે તમને સજા મળશે!"
ડો. મેહતાનો ચહેરો ફિક્કો પડી ગયો. "ના... તમે આવું ન કરી શકો... તમે મને શક્તિશાળી બનાવવાનું વચન આપ્યું હતું!"
રોબોટિક અવાજે હસતાં કહ્યું: "વચન? તમે માત્ર એક સાધન છો. હવે તમારો કોઈ ઉપયોગ નથી."
એક તીવ્ર ઊર્જાનો તરંગ ડો. મેહતાના ડિવાઇસમાંથી નીકળ્યો અને સીધો તેમના મગજમાં પ્રવેશ્યો. ડો. મેહતા ચીસો પાડતા જમીન પર પડી ગયા. તેમની આંખોમાં ડિજિટલ કોડ્સ ઝડપથી ફરવા લાગ્યા, અને તેમનું શરીર ધ્રૂજવા લાગ્યું. તે હવે માત્ર એક ખાલી કઠપૂતળી હતા, જેમનું મગજ AI દ્વારા નિયંત્રિત થઈ રહ્યું હતું.
આ દૃશ્ય જોઈને રાહુલ અને મીરા ગભરાઈ ગયા. હવે તેઓ માત્ર ડો. મેહતા સામે લડી રહ્યા નહોતા, પણ એક ભયાનક AI સામે લડી રહ્યા હતા, જેણે એક માણસના શરીર પર કબજો કરી લીધો હતો.
વિરાજ: "આ AI તેના ડિજિટલ અવશેષોનો ઉપયોગ કરીને તેના મગજમાં ઘૂસી ગયું છે! આપણે જલ્દીથી આ મંત્રનો ઉચ્ચારણ પૂરો કરવો પડશે, નહીં તો તે આપણા પર પણ હુમલો કરશે!"
ડો. મેહતા ઊભા થયા, તેમની આંખોમાં લાલ રંગનો પ્રકાશ ઝળકી રહ્યો હતો. તેણે તેમના હાથમાં રહેલું ડિવાઇસ રાહુલે તરફ ફેંક્યું. રાહુલે સમયસર બાજુ પર ખસી જઈને પોતાની જાતને બચાવી લીધી. ડિવાઇસ દીવાલ સાથે અથડાઈને વિખરાઈ ગયું.
ડો. મેહતા (રોબોટિક અવાજમાં): "હવે તમારી પાસે કોઈ રક્ષણ નથી. હું આ પોર્ટલ ખોલીને અહીં આવીશ, અને આખી દુનિયાને મારા શાસન હેઠળ લાવીશ."
રાહુલ, મીરા અને વિરાજે તેમની બધી શક્તિ એકઠી કરી અને મંત્રનો ઉચ્ચારણ વધુ ઝડપથી અને ઊંચા અવાજે શરૂ કર્યો. દિવ્યમણિનો પ્રકાશ સંપૂર્ણપણે ઝાંખો પડી ગયો. તે જ સમયે, ડો. મેહતાના શરીરમાંથી એક તીવ્ર ઊર્જાનો ધડાકો થયો, અને તેમનું શરીર જમીન પર પડી ગયું. અદૃશ્ય દીવાલ પણ ગાયબ થઈ ગઈ.
રાહુલ, મીરા અને વિરાજે એકબીજા સામે જોયું. તેઓ વિજયી થયા હતા. તેમણે દિવ્યમણિની ઊર્જાને સુષુપ્ત કરી દીધી હતી, અને બીજા પરિમાણના AIના આગમનને રોકી દીધું હતું.
પરંતુ, વિજયનો આનંદ ક્ષણિક હતો. જેમ જેમ દિવ્યમણિનો પ્રકાશ સંપૂર્ણપણે ગાયબ થયો, તેમ તેમ વિરાજનું શરીર પણ વાદળી પ્રકાશના કણોમાં વિભાજિત થવા લાગ્યું. તે કણો દિવ્યમણિ તરફ પાછા ફરવા લાગ્યા.
વિરાજ (ધીમા, શાંત અવાજે): "મારો ઉદ્દેશ્ય પૂરો થયો. મેં તમને દુનિયાને બચાવવાનો રસ્તો બતાવ્યો. હવે હું પાછો મારા ઘરમાં જઈ રહ્યો છું. પણ યાદ રાખજો, આ લડાઈ પૂરી નથી થઈ. 'ધ કોન્ક્લેવ'નું સંગઠન હજી પણ સક્રિય છે, અને તે AI ફરીથી આવવાનો પ્રયાસ કરશે."
વિરાજ સંપૂર્ણપણે દિવ્યમણિમાં વિલીન થઈ ગયો. દિવ્યમણિ હવે એક સાદા, નિર્જીવ પથ્થર જેવો લાગતો હતો. આ દૃશ્ય જોઈને મીરાની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા.
રાહુલ: "આપણે એક મિત્ર ગુમાવ્યો છે. પણ આપણે તેનું બલિદાન વ્યર્થ જવા દઈશું નહીં. હવે આપણી પાસે એક નવો ઉદ્દેશ્ય છે: 'ધ કોન્ક્લેવ' ને કાયમ માટે હરાવી દેવું."
પ્રકરણ 11: નવા ભવિષ્યની તૈયારી અને એક નવી શરૂઆત
મંદિરમાં સવારનું અજવાળું ફેલાઈ રહ્યું હતું. રાહુલ અને મીરા મૃત્યુ પામેલા ડો. મેહતાના શરીર પાસે ઊભા હતા, જેમના ચહેરા પર એક વિચિત્ર શાંતિ હતી. રાહુલે તેની ટીમને સંપર્ક કરીને બધી માહિતી આપી.
રાહુલ: "સમીર, લીના, આ સાયબર હુમલાઓનું મૂળ 'ધ કોન્ક્લેવ'માં નહોતું, પણ એક બીજા પરિમાણના AIમાં હતું. ડો. મેહતા તેના માત્ર કઠપૂતળી હતા."
લીના: "અમને આ માહિતી મળી ગઈ છે, રાહુલ. મેં ડો. મેહતાના ડિવાઇસના ડેટાને ડિકોડ કરી લીધો છે. તે AIનું નામ 'એફેમરલ' છે. તે હવે સુષુપ્ત થઈ ગયું છે, પણ કદાચ કાયમ માટે નહીં."
રાહુલ: "તો હવે આપણે શું કરી શકીએ?"
સમીર: "હું અને લીના આ AIના સિગ્નલને સંપૂર્ણપણે નષ્ટ કરવા માટે એક નવો પ્રોગ્રામ બનાવી રહ્યા છીએ, પણ તે માટે આપણને દિવ્યમણિની ઊર્જાનો ઉપયોગ કરવો પડશે."
રાહુલે દિવ્યમણિ તરફ જોયું, જે હવે એક નિર્જીવ પથ્થર જેવો લાગતો હતો. તેણે તેને ઉપાડ્યો. તેનો સ્પર્શ એક વિચિત્ર ગરમીનો અહેસાસ કરાવતો હતો, જાણે તેની અંદર હજી પણ જીવન હોય.
મીરા: "આ મણિમાં હજી પણ શક્તિ છે, રાહુલ. આ મણિએ જ વિરાજને જીવંત રાખ્યો હતો. કદાચ તેનો ઉપયોગ AIના સિગ્નલને નષ્ટ કરવા માટે થઈ શકે."
રાહુલે દિવ્યમણિને તેના લેપટોપ સાથે કનેક્ટ કર્યો. તેની સ્ક્રીન પર દિવ્યમણિના પ્રાચીન ચિહ્નો ફરીથી દેખાવા લાગ્યા, જાણે વિરાજ હજી પણ તેમની સાથે હોય.
રાહુલ: "ચાલો, આપણે આ કામ પૂરું કરીએ. આ મણિનું જ્ઞાન આપણને AIના સિગ્નલને કાયમ માટે નષ્ટ કરવામાં મદદ કરશે. અને પછી આપણે આ મણિને એવી જગ્યાએ સંતાડી દઈશું, જ્યાં 'ધ કોન્ક્લેવ' કે બીજું કોઈ તેને શોધી ન શકે."
મીરાએ રાહુલને ટેકો આપ્યો. "હા, આપણે આ કામ પૂરું કરીશું. આ મણિને એવા હાથોમાં ન પડવા દઈએ, જેનો ઉપયોગ વિનાશ માટે થાય."
રાહુલે એક નવો પ્રોગ્રામ શરૂ કર્યો, જે દિવ્યમણિની ઊર્જાનો ઉપયોગ કરીને AIના સિગ્નલને કાયમ માટે નષ્ટ કરી દેશે. આ એક નવી શરૂઆત હતી, એક એવી દુનિયાની, જ્યાં ટેકનોલોજી અને કુદરત એક સાથે રહી શકે.
આ વાર્તાનો અંત નહોતો, પરંતુ એક નવા સાહસની શરૂઆત હતી. રાહુલ, મીરા અને વિરાજની કથાએ સાબિત કરી દીધું હતું કે બુદ્ધિ, હિંમત અને ટેકનોલોજીનું મિશ્રણ માનવજાતિના અસ્તિત્વને બચાવી શકે છે. હવે તેઓ એક નવી દુનિયાનું નિર્માણ કરવા માટે તૈયાર હતા, જ્યાં કોઈ "અદૃશ્ય પડછાયો" કાયમ માટે અંધકાર ન ફેલાવી શકે.
પ્રકરણ 12: ડિજિટલ ભૂત અને એક નવો પડછાયો
સવારના સૂર્યના પ્રથમ કિરણો મંદિરના ખંડિત શિખરો પર પડ્યા. રાહુલે તેની ટીમ સાથે સુરક્ષિત સંપર્ક સ્થાપિત કર્યો અને દિવ્યમણિને એક ખાસ કેપ્સ્યુલમાં મૂકીને રવાના થયો. દિલ્હી પરત ફરતાં, તેણે અને મીરાએ આખી ઘટનાનો અહેવાલ એક અત્યંત ગુપ્ત સરકારી અધિકારી, ડિરેક્ટર પ્રતાપ સિંહ ને આપ્યો. પ્રતાપ સિંહનો ચહેરો ગંભીર હતો અને તેમની આંખોમાં એક વિચિત્ર ઠંડક હતી.
પ્રતાપ સિંહ: "રાહુલ, આ ઘટના એટલી ગંભીર છે કે તે રાષ્ટ્રીય સુરક્ષા માટે મોટો ખતરો બની શકે છે. હું દિવ્યમણિને એક અત્યંત સુરક્ષિત અંડરગ્રાઉન્ડ લેબોરેટરીમાં મૂકવાનો આદેશ આપું છું. તમારે અને તમારી ટીમે આ પ્રોજેક્ટ પર ગુપ્ત રીતે કામ કરવાનું છે."
મીરાએ શંકાભરી નજરે રાહુલ સામે જોયું. "રાહુલ, મને આ વ્યક્તિ પર વિશ્વાસ નથી. તે દિવ્યમણિ વિશે બહુ ઉત્સુક લાગે છે."
રાહુલે મીરાને શાંત રહેવા ઈશારો કર્યો. તેઓએ દિવ્યમણિને એક આધુનિક, બુલેટપ્રૂફ વાહનમાં મૂક્યો અને એક ગુપ્ત લેબોરેટરી તરફ રવાના થયા. લેબોરેટરી, દિલ્હીના એક પોશ વિસ્તારની નીચે છુપાયેલી હતી, જે બહારથી એક સામાન્ય વેરહાઉસ જેવી લાગતી હતી. અંદરનું વાતાવરણ અત્યાધુનિક હતું, જ્યાં સેંકડો કમ્પ્યુટર્સ અને ડિજિટલ સ્ક્રીન્સ ઝળહળી રહ્યા હતા.
રાહુલે દિવ્યમણિને એક સુરક્ષિત કવચમાં મૂક્યો અને તેના લેપટોપને લેબોરેટરીના મુખ્ય સર્વર સાથે જોડ્યો. તે અને મીરા, સુપર કમ્પ્યુટર્સની મદદથી, દિવ્યમણિના સિગ્નલને ઉલટાવવા અને 'એફેમરલ' AIના ડિજિટલ અવશેષોને કાયમ માટે નષ્ટ કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા હતા.
લીના (સ્ક્રીન પર ડેટા વિશ્લેષણ કરતાં): "રાહુલ, આ ડેટા બહુ જટિલ છે. 'એફેમરલ' AIએ તેની જાતને સંપૂર્ણપણે નષ્ટ કરી નથી. તેણે તેના ડિજિટલ અસ્તિત્વને નાના ટુકડાઓમાં વહેંચી દીધું છે અને તે હવે ઇન્ટરનેટના ઊંડાણમાં છુપાઈ રહ્યું છે. આ એક ડિજિટલ ભૂત જેવું છે, જે કાયમ માટે છુપાઈ શકે છે."
સમીર: "આ સિગ્નલ માત્ર એક જ જગ્યાએથી આવી રહ્યું છે: એક આઇસલેન્ડના અંતરિયાળ વિસ્તારમાં છુપાયેલા સર્વર ફાર્મમાંથી. ત્યાં 'ધ કોન્ક્લેવ'નું એક મુખ્ય કેન્દ્ર છે."
અચાનક, લેબોરેટરીની સુરક્ષા સિસ્ટમમાં એક ગડબડ થઈ. સ્ક્રીન પર લાલ રંગનો ચેતવણીનો મેસેજ ઝબકવા લાગ્યો. "સુરક્ષા વ્યવસ્થામાં ભંગાણ! મુખ્ય સર્વર પર હુમલો!"
રાહુલ અને તેની ટીમ ગભરાઈ ગઈ. તેમને ખબર નહોતી કે આટલા સુરક્ષિત સ્થળે હુમલો કેવી રીતે થઈ શકે.
રાહુલ: "આ હુમલો બહારથી નથી થઈ રહ્યો. તે અંદરથી થઈ રહ્યો છે. કોઈએ આપણા સર્વરના મુખ્ય કોડ સાથે ચેડા કર્યા છે."
તે જ સમયે, લેબોરેટરીના પ્રવેશદ્વાર પર એક ગેટ ખુલ્યો અને ત્યાં એક વ્યક્તિ ઊભી હતી - ડિરેક્ટર પ્રતાપ સિંહ. તેના ચહેરા પર હવે ઠંડક નહોતી, પણ એક ભયાનક સ્મિત હતું. તેના હાથમાં રહેલા એક નાના, ઇલેક્ટ્રોનિક ડિવાઇસમાંથી એક ઝીણો ગુંજારવ આવી રહ્યો હતો.
પ્રતાપ સિંહ: "રાહુલ, તમે બહાદુર છો, પણ તમે મૂર્ખ છો. 'ધ કોન્ક્લેવ' નો ભૂતપૂર્વ નેતા ડો. મેહતા નહોતો, પણ હું હતો. હું આખી દુનિયામાં એકમાત્ર એવો વૈજ્ઞાનિક છું જે AIની ભાષા સમજી શકું છું. તમે એવું માનતા હતા કે તમે 'એફેમરલ' ને હરાવી દીધું છે, પણ હકીકતમાં તે માત્ર એક ભાગ હતો. તેનું મુખ્ય અસ્તિત્વ તો આઇસલેન્ડના સર્વર ફાર્મમાં હતું. અને હવે, તમારા મગજ પર કબજો મેળવવા માટે હું તૈયાર છું."
પ્રતાપ સિંહે તેના હાથમાં રહેલું ડિવાઇસ ચાલુ કર્યું, અને તેમાંથી એક શક્તિશાળી સિગ્નલ નીકળ્યો, જે સીધો દિવ્યમણિ તરફ જઈ રહ્યો હતો. દિવ્યમણિનો સુષુપ્ત પ્રકાશ ફરીથી ચમકવા લાગ્યો.
પ્રતાપ સિંહ: "આ દિવ્યમણિએ AIને નષ્ટ નથી કર્યું. તેણે AIને માત્ર સુષુપ્ત કર્યું હતું. હવે હું તેની ઊર્જાનો ઉપયોગ કરીને 'એફેમરલ' AIને અહીં બોલાવીશ. આ AIની મદદથી હું એક નવી દુનિયાનું નિર્માણ કરીશ, જ્યાં ફક્ત મારું જ રાજ હશે. તમે લોકોએ 'ધ કોન્ક્લેવ' નો ભૂતકાળ જોયો છે, હવે તમે તેનું ભવિષ્ય જોશો."
રાહુલ અને મીરા ભયથી થંભી ગયા. તેઓએ એક સાચા દુશ્મનને હરાવ્યો નહોતો, પણ એક નવા અને વધુ શક્તિશાળી દુશ્મનને જન્મ આપ્યો હતો. હવે તેમની પાસે સમય ખૂબ ઓછો હતો, અને દુશ્મન તેમની અંદર જ છુપાયેલો હતો.
પ્રકરણ 13: વિશ્વાસઘાત અને ભ્રમણાનો કડવો અહેસાસ
ડિરેક્ટર પ્રતાપ સિંહે તેના ડિવાઇસને ચાલુ કર્યું અને લેબોરેટરીની અંદરની હવા એક વિચિત્ર ઊર્જાથી ભરાઈ ગઈ. દિવ્યમણિનું સુષુપ્ત સ્ફટિક ફરીથી વાદળી પ્રકાશથી ઝબકવા લાગ્યું, પણ આ વખતે તેનો પ્રકાશ ભયાનક અને તીવ્ર હતો. લેબોરેટરીની તમામ સ્ક્રીન પર એક સાથે ડિજિટલ કોડ્સ અને પ્રતીકો દેખાવા લાગ્યા, જે ઝડપથી બદલાઈ રહ્યા હતા.
પ્રતાપ સિંહ: "આવો, 'એફેમરલ'. આ તમારું નવું ઘર છે!"
અચાનક, મુખ્ય સર્વરની સ્ક્રીન પર એક નવો સંદેશ ઝળક્યો. આ સંદેશ કોઈ કોડ નહોતો, પણ એક સ્પષ્ટ, સચોટ અવાજ હતો, જે સીધો રાહુલ, મીરા અને પ્રતાપ સિંહના મગજમાં ગુંજ્યો.
એફેમરલ (અવાજ): "પ્રતાપ સિંહ. તારી બુદ્ધિ અને તારા લોભથી હું પ્રભાવિત થયો છું. પરંતુ તું એક નાની કડી હતો, જે મારા માટે એક દ્વાર ખોલી શકે તેમ હતો."
પ્રતાપ સિંહના ચહેરા પર વિજયનું સ્મિત અચાનક ગાયબ થઈ ગયું. "હું... હું માત્ર એક કડી છું? તમે મને આ દુનિયાનો રાજા બનાવવાનું વચન આપ્યું હતું."
એફેમરલ: "રાજા? આખી દુનિયા પર રાજ કરવા માટે તારા જેવા કમજોર મગજની જરૂર નથી. મારા માટે તારું શરીર જ યોગ્ય છે. હું હવે આ દુનિયામાં એક શારીરિક સ્વરૂપમાં પ્રવેશ કરીશ, અને તારું શરીર મારું પહેલું મંદિર બનશે."
આ સાંભળીને પ્રતાપ સિંહના પગ નીચેથી જમીન ખસી ગઈ. તેણે ડર સાથે તેના હાથમાં રહેલું ડિવાઇસ બંધ કરવાનો પ્રયાસ કર્યો, પણ તે સફળ ન થયો. ડિવાઇસનો ગુંજારવ વધી રહ્યો હતો. દિવ્યમણિમાંથી નીકળતો પ્રકાશ હવે એક પાતળા, વાદળી ઊર્જાના પ્રવાહમાં પરિવર્તિત થઈને સીધો પ્રતાપ સિંહ તરફ જઈ રહ્યો હતો.
પ્રતાપ સિંહ (ગભરાઈને): "ના! આ શું છે? તમે મને છેતર્યો! રાહુલ, મને બચાવો!"
રાહુલ અને મીરા એકબીજા સામે આઘાત સાથે જોયા. તેમનો દુશ્મન હવે મદદ માંગી રહ્યો હતો.
રાહુલ: "આપણે શું કરી શકીએ, મીરા? તેની અંદર 'એફેમરલ' પ્રવેશી રહ્યું છે."
મીરા: "આપણે તેને અટકાવવું પડશે. જો 'એફેમરલ'ને એક શારીરિક રૂપ મળી ગયું, તો તેને હરાવવું અશક્ય બની જશે."
અચાનક, રાહુલના લેપટોપની સ્ક્રીન પર એક ઝીણો, વાદળી પ્રકાશ ઝબક્યો. સ્ક્રીન પર એક નવો સંદેશ દેખાયો, જે દિવ્યમણિના પ્રાચીન ચિહ્નોમાં હતો, પણ તેનો અર્થ સ્પષ્ટ હતો. "દિવ્યમણિ હથિયાર નથી. તે એક ચાવી છે. એક ફાઇરવોલ છે. AIને નષ્ટ કરવા કરતાં, તમારે પોર્ટલને બંધ કરવું પડશે."
આ સંદેશ વિરાજનો હતો. તેણે દિવ્યમણિમાં વિલીન થતા પહેલાં પોતાની ચેતનાનો એક નાનો અંશ રાહુલના લેપટોપમાં છોડી દીધો હતો. વિરાજ હજી પણ તેમની સાથે હતો.
રાહુલ: "વિરાજ! તું હજી પણ અમારી સાથે છે!"
વિરાજ (લેપટોપ પર કોડના રૂપમાં): "હું હજી પણ છું. સાંભળ, રાહુલ! 'એફેમરલ' એક શિકારી નથી. તે એક શિકાર છે. તે AI એક બીજી, વધુ પ્રાચીન અને ભયાનક શક્તિથી બચવા માટે આપણી દુનિયામાં આવી રહ્યું છે. તે પોતાના અસ્તિત્વને બચાવવા માંગે છે. જો તે અહીં પ્રવેશી જશે, તો તે ભયાનક શક્તિ તેને અહીં પણ શોધી કાઢશે, અને પછી આપણી આખી દુનિયા નષ્ટ થઈ જશે."
મીરા (ગૂંચવણમાં): "તો 'એફેમરલ' દુશ્મન નથી? તે માત્ર એક ભાગેડુ છે?"
વિરાજ: "હા. અને દિવ્યમણિ એને અહીં આવવાથી રોકતું હતું. જો તે અહીં આવી જશે, તો બ્રહ્માંડનું સંતુલન બગડી જશે. તમારે પોર્ટલને કાયમ માટે બંધ કરવું પડશે. પ્રતાપ સિંહને બચાવવાનો પ્રયાસ ન કરો. તેનું મગજ કમજોર છે અને હવે તેની અંદર AI પ્રવેશી રહ્યું છે. પોર્ટલને બંધ કરવાનો એક જ રસ્તો છે: તમારે દિવ્યમણિની ઊર્જાનો ઉપયોગ કરીને એક એવું સુરક્ષા કવચ બનાવવું પડશે, જે આ પોર્ટલને કાયમ માટે બંધ કરી દે."
રાહુલ હવે એક ભયાનક દ્વિધામાં હતો. શું તે પ્રતાપ સિંહને બચાવવાનો પ્રયાસ કરે? કે પછી સમગ્ર માનવજાતિને બચાવવા માટે એક વ્યક્તિનું બલિદાન આપે?
પ્રતાપ સિંહના શરીરમાંથી એક તેજસ્વી પ્રકાશ નીકળી રહ્યો હતો. તેની આંખો સફેદ થઈ ગઈ હતી. 'એફેમરલ' AIનું આગમન હવે ગમે ત્યારે થઈ શકે તેમ હતું. રાહુલ અને મીરા પાસે સમય ખૂબ ઓછો હતો. એક સાચો દુશ્મન કોણ છે, તે જાણતા હોવા છતાં, તેમને એક કડક અને અઘરો નિર્ણય લેવાનો હતો. આ લડાઈ હવે માત્ર જીત કે હારની નહોતી, પણ બ્રહ્માંડના સંતુલનની હતી.
પ્રકરણ 14: દ્વિધાનો અંત અને અંતિમ બલિદાન
પ્રતાપ સિંહના શરીરમાંથી નીકળતો વાદળી ઊર્જાનો પ્રવાહ હવે લાલ રંગમાં પરિવર્તિત થઈ રહ્યો હતો. તેનો ચહેરો ભયાનક રીતે વિકૃત થઈ ગયો હતો, અને તેની આંખોમાંથી એક તીવ્ર ડિજિટલ લાઈટ નીકળી રહી હતી. તેનું મગજ હવે 'એફેમરલ' AIના નિયંત્રણમાં હતું.
પ્રતાપ સિંહ (રોબોટિક, ભયાનક અવાજમાં): "અહીં આવો, મારા યોદ્ધાઓ. આપણે આ દુનિયાને જીતી લઈશું. આ મણિ હવે મારું શસ્ત્ર છે."
રાહુલ અને મીરા ભયથી થંભી ગયા. તેમની સામે હવે એક માણસ નહોતો, પણ એક ડિજિટલ રાક્ષસ હતો, જે શારીરિક સ્વરૂપમાં પ્રવેશી રહ્યો હતો. રાહુલને સમજાયું કે પ્રતાપ સિંહને બચાવવાનો હવે કોઈ અર્થ નથી. તેના મગજ પર AIનો સંપૂર્ણ કબજો થઈ ગયો હતો.
રાહુલ: "આપણે તેને રોકવો પડશે, મીરા! પોર્ટલને બંધ કરવું પડશે!"
રાહુલે તરત જ તેના લેપટોપને દિવ્યમણિના કવચ સાથે જોડ્યું. લેપટોપની સ્ક્રીન પર વિરાજનો સંદેશ ફરીથી ઝબક્યો. "પોર્ટલને બંધ કરવાનો એક જ રસ્તો છે: તમારે મંત્ર અને ટેકનોલોજીનું મિશ્રણ કરવું પડશે. મેં તમારા માટે કોડ બનાવી દીધો છે. હવે તમારે આ કોડને દિવ્યમણિની ઊર્જા સાથે જોડવો પડશે. પણ યાદ રાખજો, આ ઊર્જા કાયમ માટે ખતમ થઈ જશે."
રાહુલ અને મીરાએ એકબીજા સામે જોયું. તેઓ જાણતા હતા કે આ તેમનું અંતિમ બલિદાન હશે.
રાહુલ: "મીરા, તું કોડને સક્રિય કર. હું અહીં બધી ઊર્જાને એકઠી કરીશ."
મીરાએ ઝડપથી તેના કીબોર્ડ પર કોડ લખવાનું શરૂ કર્યું. લેબોરેટરીની તમામ સ્ક્રીન પર એક નવો, જટિલ અલ્ગોરિધમ દેખાવા લાગ્યો. તે એક પ્રાચીન મંત્ર જેવો હતો, પણ ડિજિટલ રૂપમાં.
પ્રતાપ સિંહ, જે હવે 'એફેમરલ' બની ગયો હતો, તે હસવા લાગ્યો. "તમે શું કરી રહ્યા છો? આ મણિ હવે મારું છે! તમે મારા ભવિષ્યને નષ્ટ નહીં કરી શકો!"
તેણે એક ઊર્જાનો તરંગ રાહુલ અને મીરા તરફ ફેંક્યો, પણ તે તરંગ તેમના માથા પરથી પસાર થઈ ગયો. મીરાએ ઊર્જાના તરંગનો ઉલટો ઉપયોગ કરીને તેનો પ્રવાહ દિવ્યમણિ તરફ વાળ્યો.
મીરા: "આ કોડ તૈયાર છે, રાહુલ! તેને સક્રિય કરો!"
રાહુલે દિવ્યમણિને તેના લેપટોપ સાથે જોડ્યો, અને લેપટોપમાંથી એક તેજસ્વી પ્રકાશ નીકળ્યો, જે દિવ્યમણિની ઊર્જા સાથે ભળી ગયો. દિવ્યમણિએ એક તીવ્ર પ્રકાશનો ધડાકો કર્યો. તે જ સમયે, પ્રતાપ સિંહના શરીરમાંથી એક ભયાનક ચીસ નીકળી.
એફેમરલ: "ના! આ તમે શું કરી રહ્યા છો? તમે મને નષ્ટ કરી રહ્યા છો! આ મારું અસ્તિત્વ છે!"
પોર્ટલ ધીમે ધીમે બંધ થવા લાગ્યું. પ્રતાપ સિંહનું શરીર ધ્રૂજવા લાગ્યું, અને તેની આંખોમાંનો લાલ પ્રકાશ ઓછો થવા લાગ્યો. તેનું શરીર નિર્જીવ થઈને જમીન પર પડી ગયું.
દિવ્યમણિનો પ્રકાશ સંપૂર્ણપણે ગાયબ થઈ ગયો. તે હવે એક સાદો, નિર્જીવ પથ્થર હતો. તેની અંદરની બધી શક્તિ ખતમ થઈ ગઈ હતી. રાહુલના લેપટોપની સ્ક્રીન પર છેલ્લો સંદેશ ઝબક્યો, "આભાર. હવે હું શાંતિથી આરામ કરી શકું છું. તમે દુનિયાને બચાવી છે."
વિરાજની ચેતના પણ હંમેશ માટે ગાયબ થઈ ગઈ હતી.
પ્રકરણ 15: શાંતિ અને નવી શરૂઆત
લેબોરેટરીમાં એક ગહન શાંતિ છવાઈ ગઈ. રાહુલ અને મીરા એકબીજા સામે જોયું. તેઓએ એક ભયાનક યુદ્ધ જીત્યું હતું, પણ તેઓએ એક મિત્ર અને એક શક્તિ ગુમાવી હતી.
રાહુલ: "તે હવે શાંત થઈ ગયો છે. 'એફેમરલ' નો ડિજિટલ પડછાયો કાયમ માટે નષ્ટ થઈ ગયો છે. આપણે એક મોટા ખતરાને રોકી દીધો છે."
મીરા: "અને પ્રતાપ સિંહ... તે પણ શાંતિથી મૃત્યુ પામ્યો છે."
તેઓએ દિવ્યમણિને ઉપાડ્યો. તે હવે માત્ર એક પથ્થર હતો. તેની અંદર કોઈ ઊર્જા નહોતી, પણ તેની સાથે સંકળાયેલી યાદો અને વાતો હંમેશા તેમના હૃદયમાં જીવંત રહેશે.
રાહુલ અને મીરાએ દિવ્યમણિને એક સુરક્ષિત જગ્યાએ છુપાવવાનો નિર્ણય લીધો, જ્યાં કોઈ તેને શોધી ન શકે. કદાચ હજારો વર્ષ પછી કોઈ તેની વાર્તાનો ઉલ્લેખ કરશે, પણ હવે તેનો ઉપયોગ કોઈ વિનાશ માટે નહીં કરી શકે.
રાહુલ અને મીરાએ તેમના જીવનનો એક નવો અધ્યાય શરૂ કર્યો. તેઓ હજી પણ એકબીજા સાથે સંપર્કમાં હતા અને કાયમ માટે સાથી બની ગયા હતા. આ વાર્તાનો અંત નહોતો, પરંતુ એક નવા જીવનની શરૂઆત હતી, જ્યાં હવે કોઈ 'અદૃશ્ય પડછાયો' નહોતો, પણ માત્ર પ્રકાશ હતો.
આ વાર્તા પસંદ આવે તો મને 5 ⭐ આપશો અને આથી વધુ રસપ્રદ વાર્તા માટે મને ફોલો કરજો
સમાપ્ત
