💔 ભાગ ૮
"જ્યારે તું ઊભો ન હોય… તો હું કોણ?"
📍 સ્થળ: દિલ્હી – અને પછી અનામી હિલ સ્ટેશન
સમય: આશિ અને આર્યન વચ્ચે ૨.૫ વર્ષનો સંબંધ પૂરો થયો… પણ હવે આર્યન અચાનક કોઈને કહ્યા વિના ગાયબ થઈ ગયો છે
---
💥 આઘાત – એક શાંત સંબંધમાં હજીયે રહેલી અશાંતિ
સવારના ૭:૩૦ વાગે – આશિ કોલ કરે છે. unreachable.
એ મેસેજ કરે છે – Seen but no reply.
રાત્રે ૧:૦૦ વાગ્યે સુધી ફોન પર TikTok last seen.
બીજે દિવસે આર્યન આખા સોશિયલ મિડિયા પરથી ગાયબ.
---
😨 પહેલી વખત આશિએ ‘અસ્તિત્વ’ પર પ્રશ્ન ઉઠાવ્યો છે
> "શું તું રહ્યો નથી હવે મારી દુનિયામાં? કે હું તારી રહી નથી?"
"તું જાય એવું કંઈ નહોતું થયું હતું… તો તું ગયો કેમ?"
પપ્પાને કહે છે:
> "મારે હવે પ્રેમથી ભય લાગે છે. કેમ કે પ્રેમ એ દિવસથી હટીને અચાનક રાત બની જાય છે."
---
🛤️ અન્વેષણ – જે તારા વિશે શોધવા નહીં… પણ પોતાને શોધવા છે
આશિ હવે કામ પરથી બ્રેક લે છે. પોતાની પપ્પાની જૂની ડાયરીમાંથી એક લખાણ વાંચે છે:
> "જ્યારે એ તને છોડીને જાય... ત્યારે તેને શોધવા જ નહીં જઈશ,
પહેલા એ શોધ કે એ તારા અંદર શું છોડીને ગયો છે."
અપૂર્વાના NGO ની જૂની બ્રાંચ – હિમાચલમાં એક મુલ્યશિક્ષણ કેમ્પ માટે જાય છે.
એ ત્યાં જાય છે પોતે પોતાને heal કરવા… નહિ કે આર્યન માટે.
---
❄️ હિમાચલ – એક શાંતિભર્યું ગામ, જ્યાં પ્રેમ મૌનથી ફરી ઉગે છે
ગામનું નામ: “આસ્મા”
અહીં આશિ બાળકોને “હૃદયની ભાષા” વિશે શીખવે છે.
પણ રાત્રે એ પોતાને જ પૂછે છે:
> "તારી વિના હું કોણ છું?"
"હું પ્રેમ છું… કે તું હતો તો હું હતી?"
---
📘 એક પાત્ર મળેછે – ગુડ્ડી દીદી
એક વૃદ્ધ विधવા, જે પોતે પણ વિરહની અનુભવી છે. એ કહે:
> "બેટી… જો એ તારો પ્રેમ હતો, તો એ તને ક્યાંયે છોડીને નથી ગયો.
એ કદાચ હવે તારા અંદર વસતો થયો છે."
"તુ કોઈના વગર તૂટી નહીં… તું કોઈના વગર સંપૂર્ણ થઈશ."
---
📬 એક દિવસ આશિને એક કાગળ મળે છે – ડાકથી, એનું નામ નથી
> "મારે તને છોડવું નહોતું...
પણ કદીક પ્રેમ એવી સ્થિતિ લાવે છે કે આપણે પોતાની ક્ષમતા માટે બીજાને દુઃખી કરવાનું રોકી દેવું પડે."
"હું તને સાચે જ પ્રેમ કરું છું… પણ મારે મારી અંદરનો તૂટેલો આર્યન ઠીક કરવો છે."
"જ્યારે હું પાછો આવીશ, એ પ્રેમ લઈને નહીં… શાંતિ લઈને આવીશ."
આશિ ધીરેથી પત્ર બંધ કરે છે. એક લાંબી શ્વાસ લે છે અને કહે:
> "હું તને હવે શોધવા નહીં જઉં… પણ જ્યારે તું ફરી આવે,
હું તને મળવા એક નવી તાકાત સાથે ઊભી રહીશ."
---
📝 અંતિમ પંક્તિ – આજના વિભાગ માટે:
> પ્રેમ ક્યારેક એ નથી કે આપણે સાથે જીવી લઈએ…
પ્રેમ એ છે કે જયારે તું ન હોય, ત્યારે પણ હું તારી સાથે જીવતા શીખી જઉં.
તુ મેરી આશિકી હવે હાજરીથી આગળ વધીને ‘વિરહની હાજરી’ બની રહી છે.
🕊️ "જ્યારે તું પાછો આવે છે... પણ હું એ જ રહી નથી"
પ્રેમ પાછું ફરતું હોય ત્યારે એ બહુવાર પછાતાનાં પગલે નહીં, સમજૂતીની શાંતિથી આવે છે...
---
📍 સ્થળ: આશિ હજી “આસ્મા” ગામમાં છે – છેલ્લો દિવસ છે કેમ્પનો
સમય: એક unexpected SMS... બે વર્ષ બાદ!
---
📱 "I’m outside… Can I talk?"
આશિ નામાં સ્તબ્ધ. બે વર્ષ સુધી કોઈ સંપર્ક નહીં, હવે અચાનક આર્યન પાછો આવ્યો છે?
> અંદર ભય છે.
હાથ થરથરે છે.
આંખોમાં પાણી પણ છે… પણ આંસુ નહિ, અજંપા છે.
---
🛤️ મુલાકાત – ૭૮૫ દિવસ બાદ… બંને એકબીજાને જુએ છે
આશિ ધીમેધીમે ચાલીને જઈને ઉભી રહે છે... આર્યન સામે.
ન તર્ક છે, ન તાણ... ન લપટ છે, ન લાજ... બસ શાંત નજર.
આશિ:
> "તુ પાછો આવ્યો... કેમ?"
આર્યન:
"કેમ કે હવે હું તારો નથી... પણ તારી રીતે તને પ્રેમ કરવો શીખી ગયો છું."
---
🕯️ જ્યાં બંને પ્રેમ કરે છે, પણ હવે સંબંધનાં રૂપ બદલાઈ ચૂક્યાં છે
આશિ:
> "મારે તને હવે પાછો નથી મેળવવો… પણ તું જ્યાં છે, ત્યાં શાંતિમાં હોય એ જોઈતું છે."
આર્યન:
"હું પણ તને હવે પકડી નથી શકતો… કેમ કે હવે તું પાંખ ધરાવતી થઈ ગઈ છે."
---
📖 આશિ હવે એક પુસ્તક લખી રહી છે:
📕 શીર્ષક: "પ્રેમ જ્યારે જઈ જાય અને ફરી આવે"
અદરશ પ્રેમ વિશે નહીં – પરંતુ વ્યક્તિગત વૃદ્ધિમાંથી જન્મેલા સંબંધ વિશે.
---
🧘♀️ પ્રેમ હવે બંધન નથી… એ આજાદ શ્વાસ છે
આશિ આર્યનને છેલ્લો પત્ર આપે છે:
> પ્રિય આર્યન,
તમે ગયા ત્યારે હું તૂટી પડી હતી…
પણ આજે તું પાછો આવ્યો છે, ત્યારે હું તૂટી નથી રહી – હું ઊભી છું.
તારા વગર જીવન શીખી લીધું છે…
અને હવે તારા હોય તો સુંદર લાગે છે,
પણ ન હોય તો ખાલીપણું નહીં લાગે.
તુ મેરી આશિકી હવે તારી હાજરી પર આધાર રાખતી નથી… એ મારું પોતાનું અસ્તિત્વ બની ગઈ છે.
પ્રેમથી
તારી "આશિ"
---
💫 અંતિમ દ્રશ્ય – બંને એકબીજાને જોઈને માફ કરે છે… અને એક નવી શરૂઆત માટે આગળ વધે છે
કોઈ સંજોગ નહીં
કોઈ વચન નહીં
કોઈ ‘પાછા સાથે રહીએ’ નહીં…
પણ બંને અંદરથી સાચા થઈ જાય છે.
---
📝 આજના વિભાગ માટે અંતિમ પંક્તિ:
> ક્યારેક પ્રેમને પાછું મળવું એ મક્તી હોય છે – સંબંધ માટે નહિ, પોતાની અંદર માટે.
તુ મેરી આશિકી હવે એક પંખી છે – જે બંધ પડેલી પાંજરમાંથી ઉડી ગયું છે… અને ખુદના આકાશમાં વિહરે છે.
🕊️ "જ્યાં પ્રેમ ફરી પાછો મળે... પણ બંને પોતે બદલાઈ ચૂક્યા હોય"
પ્રેમે પોતાનો સ્વરૂપ બદલ્યું છે. એ હવે સાથ રહેવાનો હાથ નથી… પણ દૂર રહીને આશીર્વાદ આપતી આંખ છે.
---
📍 સ્થળ: દિલ્લી – જૂનો પુસ્તક મેળો
તારીખ: "પ્રેમ દિવસ" (Valentine’s Day) – પણ આજે કોઈ કહેશે નહિ "I Love You", આજે બંને "I Accept You" કહે છે…
---
📚 પુસ્તક લોન્ચ – આશિનું પુસ્તક રિલીઝ થાય છે:
📕 "તુ મેરી આશિકી – મારું આંતરિક અનુભવ"
કવર પેજ પર લખેલું:
> "તુ મને મળ્યો તો હું તૂટીને ફરી ઊભી થઈ…
તું ગયો તો હું તને સાથમાં નહિ, પણ અંદર લઈ ગઈ."
"હું તને હવે પાછું નહિ માગું… કારણ કે તું હવે મારી સમજનો ભાગ છે."
---
💑 આખરી મુલાકાત – નહીં ક્યાંક ફરી મળવાનું વચન, નહિ ફરી મળવાનું શરત
આશિ અને આર્યન મેળામાં ટકરાઈ જાય છે. બંને હસે છે. આર્યન કહે:
> "હું તારા શબ્દોમાં હમેશાં જીવીશ…"
આશિ:
"અને હું તારી શાંતિમાં…"
એ handshake કરે છે – પ્રેમથી નહીં… સાદગીથી.
---
🎇 અંતિમ દ્રશ્ય – જ્યાં બંને પોતાનું પોતાનું આકાશ ચૂમે છે
આર્યન હવે તિબેટ જઈ રહ્યો છે – હોમલેસ બાળકો માટે શાળામાં ભણાવવાનો નિમિત્તે
આશિ હવે TED Talkમાં "Relationship after healing" વિષય પર બોલે છે
---
📝 ભાગ ૮ માટે અંતિમ પંક્તિઓ:
> પ્રેમમાં મળવું મહત્વનું નથી… પણ મળીને પોતાને શોધવું એ સાચું અર્થ છે.
તુ મેરી આશિકી હવે એ વ્યાખ્યા નથી… એ એક શક્તિ છે – જે બે અંતરાલ વચ્ચે લપાયેલી રહી… પણ દિલમાં જીવતી રહી.
