" વિધી બેટા કાઈ નહિ થયું હો " વનિતા બેન એ પોતાની દીકરી ને કહ્યું
" હા " વિધી બોલી
આમ જાન અંદર આવી અને એક પછી એક ગાડીઓ આવી રહી હતી .
બધા બહાર ઉતર્યા અને સૌથી આગળ ની ગાડી માંથી સ્વપ્નિલ પણ વરરાજા ના પરિધાન માં સજ્જ બહાર ઉતર્યો
બધી સ્ત્રીઓ અને છોકરીઓ તો સ્વપ્નિલ ને જ જોઈ રહી
" ઓહો .... જો તો ખરી કેવો રૂપાળો લાગે છે " બધી સ્ત્રીઓ એક બીજા સાથે વાત કરી રહી
અહીં વિધી એ પણ ઘુંઘટો ઉપર કરીને પોતાના થનાર પતિ ને જોયો અને જોતી જ રહી ગઈ .
" આજે આ હંમેશ માટે મારા થઈ જશે " વિધી મન માં વિચારી રહી .
પોખણાં કરવાનો સમય આવ્યો બધી સ્ત્રીઓ પોંખવા માટે આવી .
" વનિતા તું રેહવા દે , શીતલ બેન તું પોંખી લે જમાઇ ને " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" કાઈ વાંધો નહિ " વનિતા બેને થાળી શીતલ બેન ને આપી કેમ કે તેમને ખબર હતી કે શીતલ બેને વિધી ને પોતાની સગી દીકરી ની જેમ જ ઉછેરી ને મોટી કરી છે .
પોખણાં થયા અને જમાઇ અંદર આવ્યા .
લગ્નવિધી ચાલી રહી ......
" કન્યા પધરાવો સાવધાન " વિધી ઊભી થવા ગઈ .
" વિધી તું નહિ " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
વિધી થોડી અટકી .
" જશવંત , શું કરો છો તમે એ સ્વપ્નિલની થનાર પત્ની છે તો એ જ ઊભી થશે ને " વનિતા બેન બોલ્યાં .
" એ થનાર પત્ની હતી ..... હવે નથી " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" મતલબ પપ્પા .... " વિધી થોડી રડવા જેવી થઈ ગઈ .
" મતલબ એ કે જે સ્વપ્નિલ ના નામનું પાનેતર પેહરી તેની પત્ની બની તેના અને તેના ઘર પર રાજ કરવાના સપના જોતી હતી એ સ્વપ્નિલ એ એ જ પાનેતર માં બીજી કોઈક સાથે આજે જ લગ્ન કરી ને પોતાની પત્ની બનાવી લીધી છે " જશવંત ભાઈ બોલી ગયા .
" હે ...... " વિધી પોતાના પપ્પા ને જોઈ રહી .
" હા આ જ વાસ્તવિકતા છે વિધી " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" તો તમે જાન અહિયાં આ માંડવે કેમ લીધી જશવંત " વનિતા બેન રડતા રડતા બોલ્યાં .
" કેમ કે મને મારી અને મારા ઘર ની ઈજ્જત વહાલી છે " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" મતલબ " વનિતા બેન કાઈ સમજી ના શક્યા .
" પપ્પા જાન અહી થી પાછી વાળો " વિધી રડતા રડતા બોલી .
" બેટા સ્વપ્નિલ ના લગ્ન આ જ માંડવે થશે અને જાન પાછી નહિ જાઈ " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" તો હું મારા થનાર પતિ ના લગ્ન અહી જ્યાં મારી સાથે થવાના હતા ત્યાં બીજા સાથે થતા જોવ " વિધી દુલ્હન ના રૂપ માં સજ્જ રડતા રડતા બોલી .
" જોવા પડશે " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં
" પણ કેમ " વિધી એ ભર મંડપ મા પેહલી વાર ત્રાડ પાડી .
" કેમ કે એને લગ્ન આજ ઘર ની દીકરી અને તારી પોતાની બહેન જ્યોતિ સાથે કરી લીધા છે " જશવંત ભાઈ રાડ પાડી બોલ્યાં .
" હે ............. " વિધી એ પોતાના કાકા અને કાકી ને જોયા .
" હા બેટા એ જ જ્યોતિ સાથે જેની સાથે તું મોટી થઈ છે. લગ્ન કરી લીધા છે એને હવે તું કે જાન કેમ પાછી ઠેલું " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં .
" વનિતા , શીતલ જાઓ જ્યોતિ ને લઈને આવો લગ્ન નું મુહુર્ત નો સમય થઈ ગયો છે " જશવંત ભાઈ બોલ્યાં
" પણ જ્યોતિ તો બહાર હતી એ અહિયાં " વનિતા બેન બોલ્યાં .
" એ તૈયાર જ છે સ્વપ્નિલ ના નામના પાનેતર માં પેલા રૂમ માં હશે તેને લઈ આવો " .
શીતલ બેન પોતાની દીકરી જ્યોતિ ને લઇ આવ્યા
જ્યોતિ સ્વપ્નિલ ના નામ ના પાનેતર થી સજ્જ તેમજ માથા પર સ્વપ્નિલ ના નામ ની ચૂંદડી શોભતી હતી . ચાલતી આવતી હતી તો એક દમ જાણે સ્વર્ગ ની અપ્સરા ચાલી આવતી હોઈ તેવું લાગી રહ્યું હતું ....
શીતલ બેન પોતાની લાડકી દીકરી ને મંડપ તરફ લઈ ને આવ્યા .
વિધી પોતાની બહેન ને આવતા જોઇ રહી પોતાના જ પ્રેમ ના પાનેતર માં સજ્જ .
જ્યોતિ મંડપ તરફ જઈ રહી .
વિધી થી શાંત ના રેહવાતા તે જ્યોતિ તરફ આવી અને જ્યોતિ ને જોર થી ધક્કો માર્યો .
" વિધી આ શું કરે છે બેન છે તારી એ " શીતલ બહેને જ્યોતિ ને થોડી પકડી .
" કાકી માં આ તમે કહો છો ! આ ..... આ તમારી જ્યોતિ એ મારી ઝીંદગી બગાડી નાખી . મારા થી મારૂ બધુ જ છીનવી લીધું . આજે મારા લગ્ન મારા સ્વપ્નિલ સાથે આ મંડપ માં થવાના હતા ત્યાં સ્વપ્નિલ ની બાજુ માં મારે બેસવાનું હતું મારે તેની પત્ની બનવાનું હતું . આ ........ આ તમારી જ્યોતિ એ ...... મારા થી મારો પ્રેમ છીનવી લીધો . મારું બધું જ છીનવી લીધું " વિધી રડતા રડતા બોલી રહી .
વનિતા બેન અને જશવંત ભાઇ પોતાની દીકરી ને આવી દયનીય હાલત જોઈ રહ્યા .
વિધી ને અચાનક થી ગુસ્સો ચડ્યો અને જ્યોતિ ને મારવા માટે ભર લગ્ન પ્રાંગણ માં હાથ ઉગામ્યો ત્યાં .....
