Tu Havishi Mala - 6 in Marathi Love Stories by Swati books and stories PDF | तू हवीशी मला... भाग -6

The Author
Featured Books
Categories
Share

तू हवीशी मला... भाग -6

(कबीर चा राग ...)
         
         
रात्री नऊच्या सुमारास घरी पोहोचला... तो दिवस भर ऑफिसच्या कामात व्यस्त होता... पण त्याच्या चेहऱ्यावर तेच भाववविरहित भाव आणि थकवा या शब्दाला काही अर्थच उरला नव्हता.... 


कबीर त्याच्या चमकणाऱ्या काळ्या रोल्स रॉयसमधून खाली उतरला आणि एका हातात कोट धरून हवेलीच्या प्रवेशद्वाराकडे निघाला ... पण चालताना त्याला शुगर कांडीसारखा गॉड हसण्याचा आवाज ऐकू आला.... कबिरच्या शीतल भाव अचानक फुलासारखे मऊ झाले.... त्याच्या सुंदर पातळ भुवया एका जागी आरामात थांबल्या ... 


त्याची पावलं आपोआप बागेकडे सरकली जिथून मधुर हास्याचा आवाज येत होता... 


इकडे प्रिया आजी आणि विवानबागेत बसले होते... प्रियाने लूज मिकी माउस टी -शर्ट आणि गुडघ्यापर्यंत शॉर्ट्स घातली होती... खुर्चीवर आरामात बसून ती आनंदाने द्राक्षे खात होती आणि खाली जमिनीवर बसलेला विवान तिचे पाय दाबत होता... त्या दोघांच्या वागण्यावर आजी नुसती हसत होती.... 


प्रत्यक्षात काय झालं कि विवान मॅच पाहत असताना प्रियाने व्हिडीओ आणि फोटो टीव्ही वर प्ले केले होते .... फोटो पाहून विवान दुःखी झाला आणि प्रिया तुला ब्लॅकमेल करून तिची सेवा करून घेत होती... तेव्हापासून आतापर्यंत विवान तिची सर्व कामे करत होता... आणि तिला सर्व काही डिलीट करण्याची रिक्वेस्ट करत होता... 


प्रेसेंट ..... 



"आजी प्लिज काहीतरी कर ना... मी आता थकलो आहे..."विवानने रागाने पाय दाबणे बंद केलं होत .... 


त्यावर आजी म्हणाली "मला काही माहिती नाही.... तुम्हा दोघंच हे रोजच आहे,... "



विवानने प्रियाकडे रडवलेल्या चेहऱ्याने पाहिलं आणि म्हणाला "पिहू प्लिज डिलीट कर... मी तुला शॉपिंग लाही घेऊन जाईन ...."



पण प्रियाला हे पटत नव्हतं.. तिच्या वाट्याला अशी सुवर्णसंधी आली होती.... हि संधी कशी सोडणार होती.... 

विवानला कडून रोज तिची सेवा करण्याची संधी ती कशी सोडणार होती... 

"शांतपणे राणी सायबाचे पाय दाब नाहीतर.."प्रियाने तिच्या निरागस आणि बडबड डोळ्यांनी विणला घाबरवलं... 


पुन्हा विवानकडे तिचे पाय दाबायला सुरुवात केली आणि टिकच्या द्राक्ष खाण्याचा आनंद घेऊ लागली... 


जेव्हा कबीर बागेत पोहोचला आणि विवान हात प्रियाच्या पांढऱ्या पायाला स्पर्श करताना दिसले तेव्हा त्याच्या चेहऱ्यावरील हावभाव पुन्हा कटोरा झाले ... त्याच्या संपूर्ण शरीराला आग लागल्यासारखं वाटलं.. प्रिया आणि विवानमध्ये फक्त मैत्री आहे हे कबिरला चंगळच माहित होत... पण तरीही विवान च्या प्रियाला स्पर्श त्याच्या हृदयात जळजळ का होत होती हे कळत नव्हतं.... 


कबीर जबडा घट्ट करून त्याच्या जवळ आला आणि अतिशय गंभीर आणि संतप्त स्वरात म्हणाला"इथे काय चाललंय ...?"



कबिरच्या भयानक आवाज ऐकून तिघेही क्षणभर हादरले... प्रियाने निरागस मन हेलावलं आणि किलबिलाट केल्यामुळे तिच्या हातातून द्राक्षचा घड निसटला आणि खाली पडला... काही वेळापूर्वी तिच्या चेहऱ्यावर हास्य होत जे आता कबिरच्या उपस्थितीने तिच्या मनात भीती पसरली आहे.... 



विवान ने कबिरला रागाने पाहिलं आणि थोडं घाबरून म्हणाला "दादा आम्ही बसलो आहोत...."


पण कबिरची नजर विवानच्या हातावर खिल्ली होती... त्याचा जबडा घट्ट होत होता.. आणि डोळे लाल होत होते... आपल्या भीतीदायक नजरेने कबिरने प्रियाकडे वाईट नजरेने पाहिलं आणि अतिशय थंड स्वरात म्हणलं "तुझ्या जरा जास्तच दुखतोय का...?"


प्रियाने कबिरची नजर स्वतःकडे पहिली आणि ती लहान कोकरूसारखी थरथर कापली... वर इतक्या गंभीर मर्दानी आवाजात बोलणं प्रियाला आणखीन च घाबरवलं... तिला नेहमीच प्रिंसेसची ट्रीटमेंट ची सवय होती... पण कबिरच्या अश्या रंगाच्या नजरेने तिच्या गाभ्याला हादरून सोडलं.... 



प्रिया कबिरला अशी घाबरलेली पाहून विवान आणि आजी काळजीत पडतात... 



"दादा .."विवानकही बोलण्याच्या आधीच कबिरने हात दाखवून त्याला गप्प राहण्याचा इशारा... केला... 


त्याच क्षणी विवान शांत झाला कारण त्याला त्याच्या भावाचा राग माहित होता.... आणि त्याने अडवल्यावर तो आणखीन चिडला... प्रिया काहीच बोट नाही हे पाहून कबीरचा राग अजूनच वाढला.."मी तुला काहीतरी विचारलं ना....?..."



प्रिया पुन्हा किंचाळत घाबरत विवानच्या चंटीला मिठी मारली... तिने आपला चेहरा पूर्ण पणे विवानच्या छातीत गाडला.... हे पाहून कबिरच्या रागाला पारावर उरला नाही... पण प्रियाचे खांदे असे थरथरत पाहून कबिरला स्वतःचाच राग येऊ लागला... 

तो तिच्यावर इतकं ओरडला...?क्षण त्याला प्रियाला ओढून आपल्या मिठीत लपवावंसं वाटलं.... 


आजीने कबिरकडे पाहिलं आणि म्हणाली"कबीर या निरागस मुलावर विनाकारण राहू का रंगवतो ...? बघ ती मुलगी तुला किती घाबरतोय,,....."

प्रिया विवानच्या छातीत लपून रडत होती आणि विवान तिच्या केसांना हात लावून तिला शांत करण्याचा प्रयत्न करत होता... प्रिया खूप निरागस आहे आहि ती इतरांच्या रागाला किती घाबरत हे त्याला माहित होत.... कबिरकडे आजीच्या प्रश्नच उत्तर नव्हतं म्हणून काही न बोलता... तो रागाने प्रियाकडे पाहत तिथून निघून गेला.... 


कबीर इतका का चिडला होता हे आजी आणि विवानला अजिबात समजलं नाही..... कबीर गेल्यावर विवान पटकन प्रियाला सांभाळत म्हणाला"पाहू आता शांत हो.... दादा कदाचित कामामुळे फ्रस्ट्रेट असणार आणि त्याने त्याचा सगळं राग तुझ्यावर काढला असेल... त्याच्या बोलण्याकडे लक्ष देऊ नको..."



प्रियाने रडत विवानकडे पाहिलं आणि तिच्या डोळ्यातील अश्रू पुसत म्हणाली "पण मी तर काहीच नव्हतं ना मग ते माझ्यावर का रागकले...?मला ते अजिबात आवडत नाही... तू बरोबर बोल्ट होता... हा पूर्णपणे डेव्हील आहे...."




हे ऐकून विवान तिचे अश्रू पुसत प्रेमाने म्हणाला "आता ते विसरून जा... चल मी तुयसाठी तुझं फेव्हरेट आईस्क्रीम आणतो ..."



आईस्क्रीमची नाव एकटाच प्रियाला आनंद झाला आणि तीच मन पटकन विचलित झालं... 


डोळे मिचकवत तिने नाकातील पाणी उथळ आणि म्हणाली "हा...हा....लवकर जा आणि राणी सायबासाठी आईस्क्रीम घेऊन ये..."


प्रियाला पुन्हा पूर्वीप्रमाणे पाहून विवानने सुटकेचा निःश्वास टाकला आणि तिच्या डोक्याला हात फेरीत म्हणाला"जो हुकूम राणीसायबा.... कृपया त्यानंतर आमचे फोटो दिलीत करा..."

प्रिया तिचा चेहरा अरुंद केला आणि अनिच्छेने म्हणाली "हा हा आधी माझे सेवा करा मगच मेवा मिळेल ...."


पुन्हा एकदा तिघेही एकत्र आले... 


दरम्यान कबीरचा राग शांत होत नव्हता ... त्याने आपला कोट रागाने सोफ्यावर फेकून दिला... त्याच्या संतप्त मनाला शांत करण्यासाठी कबीर थंड शॉवर खाली गेला ..... त्याचे दोन्ही आकर्षक शिरेदार हात सुजलेल्या नसानी भरलेले काचेच्या भीतीवर विसावले होते.... त्याच्या गव्हाळ शरीरावर थंड पाणी चमकत होते.... कबिरच्या डोकं वर केलं आणि डोळे मिटले तेव्हा त्याला प्रियाने विवानला मिठी मारल्याचं आठवलं.... 



कबीर खूप खोल आवाजात स्वतःशीच म्हणाला "डॉल तुझ्यावर फक्त माझा हक्क आहे .....फक्त माझा... माझ्याशिवाय दुसरं कोणी तुला स्पर्श करेल हे मला सहन होत नाहीये... you dam it ..... How could you hug him .... (तू त्याला मिठी कपाशी मारलीस...)तुझ्या शरीरावर तुझ्या आत्म्यावर माझाच हक्क आहे .... you only belongs to kabir kapoor ....( तू फक्त कबीर कपूर ची आहेस.... )"


कबिरच्या नसा अजूनही धगधगत होत्या.... अंघोळ करून तो कमरेला पांढरा टॉवेल गुंडाळून खोलीत आला... तो एकदम हॉट दिसत होता...... जर कोणत्याही मुलीने त्याला असं पाहिलं असत तर ती कबिरला आपलं सर्वस्व द्यायला तयार झाली असती... कबिरने क्लोजेट टी -शर्ट काढला आणि तो घातला .... 



एका नोकराने दार ठोठावले आणि कबिरने दार उघडलं तेव्हा तो डोकं टेकवून म्हणाला"सर खाली मॅडमनी तुम्हाला जेव्हयला बोलावलं आहे..."



त्याला हो बोलून कबीर खाली जायला निघाला... खाली प्रिया आणि विवान दोघेही मस्तीत मग्न होते... पण प्रियाने कबिरला येताना पाहिलं तेव्हा ती शांत बसली.... सर्वानी शांतने जेवन केलं.... 



प्रियाने पटकन जेवण केलं आणि वरच्या मजल्यावर विवानच्या खोलीत गेली... जेवण झाल्यावर विवानही तिच्या मागे गेला... पण प्रियाने त्याच्याकडे दुर्लक्ष कारण कबिरला आवडलं नव्हतं... कबिरची नजर प्रियाच्या निरागस चेहऱ्यावर खिळलेली होती पण तिने एकदाही कबिरकडे वर पाहिलं नाही.... 


सर्वजण आपापलं जेवण संपवून आपापल्या खोलीकडे निघाले .... आजी सुद्धा प्रियाच्या आजीला भेटायला गेली.... 


आता घरात फक्त तिचं मांस होती.... कबीर प्रिया आणि विवान ... नोकरीही त्याचे काम संपवून मेन्शनच्या मागे असलेल्या वेगळ्या सर्व्हन्ट क्वार्टरमध्ये गेले.... 

प्रिया विवानच्या खोलीत बसून फोनकडे बघत होती .... विवान रूममध्ये आल्यावर प्रियाला फोंसोबत पाहून फोटो डिलीट करण्याची चांगली संधी मिळाली... पण प्रियाने दराचा आवाज ऐकला होता... तिने विवानला धोकादायक स्मितहास्य करत तिच्याकडे येताना पाहिलं... प्रियाला धक्काच बसला आणि मनात काय चाललं आहे ते तिला समजलं.... 


खोली खूप मोठी होती... प्रिया पटकन उठली आणि धावत निघाली आणि विवान तिच्या मागे गेला ... दोघेही खोलीत धावत होते... आणि ती विवानला थांबायला सांगत होती पण विवान ऐकेल तर ना ... प्रिया धाव जाऊन बेडवर चढली ... बेड मोठया आकाराचं आणि मऊ होता... विवानही तिच्या मागे धावला .... प्रिया बेडवरुन खाली उतरणार होती तेव्हा विवानने तिचा पाय पकडून तिला बेडवर दस्ब्ल आणि तिचा फोन हिसकावून घेतला... आणि त्यातून फोटतो हटवला सूरूवात केली... पण त्यांना असं करताना बघून दोन डोळे जळत होते... त्याच्या सभोवताल तापमान कमी होत होत....

बाहेर कबीर त्याच्या खोलीकडे जात होता... पण त्याचे दोघांचे आवाज ऐकून तो थांबला त्याच्या खोलीबाहेर उभा राहिला आणि त्या दोघांकडे पाहू लागला... प्रिया आणि विवान ज्या स्थितीत हते ते पाहता सर्वाना गैरसमज होणं स्वाभाविक होत... 


विव्दान प्रियाच्या इतक्या जवळ पाहून कबिरची नस रागाने पेटली होती... इकडे विवानने तिला सोडून दिल... त्याच काम झालं... 

प्रिया त्याच्याकडे रागाने पाहत म्हणाली "आता तू तुझ्या सगळ्या मित्रांना विसर ... मी तुला सर्वापासून तोडून टाकील..."



विवानही... अभिमानाने म्हणाला"जा....जा अली मोठी धमकी देणारी.... आता तर फोटोस आणि व्हिडीओ ऑन डिलीट झाला आहे... ओले ओले... आता काय करशील...?" म्हणत विवान जोरात हसायला लागला आणि प्रिया पाय मुरडत निघून गेली..... 


ती खाली जात असताना कोणीतरी तिला पकडून खोलीत ओढलं.... 





*********************************************************************





हेय गाईज .... कसा वाटलं आजचा भाग.... कोणी ओढलं असेल प्रियाला.... काय वाटत कमेंट्स करून नक्की कळवा... बघूया काय करतो कबीर ते..... काय होईल आतापुढे .... यासाठी वाचत राहा... 


तू हवीशी मला ....