ഓർമ്മയിലെ നിഴൽ
മങ്ങിയ സാന്ധ്യവെളിച്ചത്തിൽ,
ഒരു രൂപം മാഞ്ഞുപോയി.
അകലെ എങ്ങോ മറഞ്ഞുവോ,
ഓർമ്മകൾ മാത്രം ശേഷിച്ചുവോ?
ഒരു ചിരി, ഒരു വാക്ക്,
ഇരുമിഴികളിലെ സ്നേഹം.
ഇനിയില്ല തിരികെ, ഒരിക്കലും,
നിഴലായ് നീ മാഞ്ഞുവല്ലോ.
ഓരോ ദിനവും തേങ്ങുന്നു ഞാൻ,
നിൻ ഓർമ്മയിൽ അലിയുന്നു.
എങ്കിലും അറിയുന്നു, നീയെൻ ഹൃദയത്തിൽ,
ഒരു നോവായ് എന്നും ജീവിപ്പു.
മഴത്തുള്ളിയായ് നീ എൻ കവിളിൽ,
തഴുകുന്നുവോ മെല്ലെ?
കാറ്റായ് നീയെൻ കാതിലോതുന്നുവോ,
"ഞാൻ നിനക്കരികിലുണ്ട്"?
കാണാതായത് വെറും ശരീരമാണ്,
ആത്മാവ് മായാതെ എന്നും.
എൻ ഹൃദയത്തിൻ കോണിലെങ്ങോ,
നീ ഒരു നോവായ് ജീവിക്കുന്നു.
✍️തൂലിക _തുമ്പിപ്പെണ്ണ്