કોઇ કોઇનું નથી રે, કોઇ કોઇનું નથી રે
ક્યાંથી આવ્યા, ક્યાં જવાના, તેની ખબર
નથી રે
સૃષ્ટિ રચી એવી તેં તો, દેખાવા છતાં
સાચી નથી રે
પળપળનો હિસાબ રાખે તું તો પળ
મોંઘી ઘણી રે,
સઘળે વસે વ્યાપક બની, છતાં દેખાતી નથી
નથી. રે
કામ ક્રોધના માર છે. આકરા ,છતાં
દેખાતા નથી રે
લોભ-મોહ તણા ગૂંચળાં ઝાઝાં, હવે
છુટાતું નથી રે
અહંકારમાં ડૂબ્યો ઘણો, હવે બહાર
નીકળાતું નથી રે
સોંપવો છે ભાર ‘માં’ ને સોંપાતો નથી રે-
કોઇ
પગ પકડી શરણું લેવું છે ‘મા’ નું , લેવાતું
નથી રે
- - - - સદ્ગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
🙏
- Umakant