વેદનાં નયનો કહે છે, હોઠ તો ચૂપ છે,
શબ્દ વગરનો પ્રણય અનોખો સૂર છે.
ધડકન પૂછે છે, શ્વાસમાં કોણ છે?
આ મૌનની ભાષા, કેવો ગૂઢ નૂર છે.
સ્પર્શે સ્પર્શે કથાઓ લખાય છે,
એમાં તારા સ્મરણોનો કેવો ભરપૂર છે.
દૂર રહીને પણ તું પાસે લાગે,
પ્રેમની આ કેવી અદભુત હજૂર છે.
હૃદયની વાત હૃદય જ સમજે,
શબ્દોની ક્યાં અહીં જરૂર છે.
આંખોમાં ઝીલ્યો છે મેં તારો ચહેરો,
એ પ્રતિબિંબ કાયમ માટે મંજૂર છે.
કાળના વહેણમાં ક્યાંય ખોવાયા નથી,
આ પ્રણય, સાચું કહું તો, સદીઓથી મશહૂર છે.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
રાધે રાધે 🙏 🌹
