રંગોની વચ્ચે…
(કવિતારૂપે – ઢમક)
એક કેનવાસ, ખાલી, શાંત…
પણ તેમાં વસે છે હું— મારો આખો અવાજ,
એક બ્રશની ટોચે જીવનનાં વણાતા વાક્ય,
દરેક લટારે ઉમેરી છે એક નવો સંવાદ।
લાલ રંગે વહે છે મારું સુખ,
નીલામાં છુપાય છે ભીંત પર પડેલો દુઃખ,
પીળું એ પળો જ્યાં મોંઘા સપનાનો હાથ પકડાયો,
અને લીલું? એ તો ગામની ઓરડીમાં બંધ બાળકપન છલકાયો।
એક કોણે એક ઘર, પણ દરવાજો અધખુલ્લો,
બીજા ખૂણે એક ગોટો, ક્યાંક રમતો ધબકતો છોકરો।
એમાં ક્યાંક બા છે— બિંદી વાળી, હળવી સ્મિતે ભરેલી,
અને હું? એ છબીમાં વસું છું—
રમતી ધબકતી છોકરી બનીને।
દરેક ચિત્ર એક કિસ્સો છે,
કોઈ બોલે છે, કોઈ ચૂપ છે,
પણ બંનેમાં વાતો છે...
મારી જ આંખોની, મારાં જ હાથોની...
પેઇન્ટિંગ તો બહાર દેખાય છે,
પણ એની અંદર – હું “ઢમક” રહી જઉં છું.
d h a m a k
the story book, ☘️📚
