_બહાર થી દેખાય, એટલા_ _ભીતરથી રૂપાળા નથી હોતા , , ,_
_સબંધો બધા તમે માનો છો,_ _તેટલા હુંફાળા નથી હોતા . . ._
_ભૂલી જાઓ, કે તમારો સૂર્ય_ _મધ્યાને હતો એક દિવસ , , ,_
_આથમતા સુરજ ના, કંઈ બહુ_ _અજવાળા નથી હોતા . . ._
_અવગણના થાય, તો આંખ_ _આડા કાન કરજો પ્રેમથી , , ,_
_એવું ઘર ક્યાં મળે, કે જ્યાં લોહી_ _ઉકાળા નથી હોતા . . ._
_ઉંમર ભલે વધે, પણ અભરખા_ _થોડા ઓછા રાખજો , , ,_
_જપી જાવ, પહેલા જેવા યૌવનના_ _ઉછાળા નથી હોતા . . ._
_અહમ ઘવાશે, ક્યારેક ઈગો_
_પણ ટકરાશે આવેશમાં , , ,_
_સ્વમાન સાચવજો, સહુ કઈ_ _સંયમવાળા નથી હોતા . . ._
_અફસોસમાં નીકળી જશે આયખું_ _આખું, એમ ને એમ , , ,_
_માણો મન ભરી, જિંદગીના દરેક_ _રંગ ધોળા નથી હોતા . . ._
_મિત્રો . . . ! જીંદગી અને ગણિત_ _ને જોડાશો તો ખાશો ખતા , , ,_
_લેણદેણ હશે તો લેશો, બાકી_ _'શૂન્ય' ના સરવાળા નથી_ _હોતા . . . !!_
*_~શૂન્ય પાલનપુરી_*
🙏
