તકદીરનો છું માર્યો, સમયનો શિકાર છું,
અડધો ચમનમાં અડધો ચમનની બહાર છું…
જન્નતની ના બગાડ મજા જગમાં ઓ ખુદા,
એનો તો કર વિચાર કે ત્યાં આવનાર છું…
દુનિયામાં અન્ય જેમ તને પણ ખિતાબતે,
કે’વાની શી જરુર કે પરવરદિગાર છું?
ભાગે છે એ રીતે મને નીરખીને ઝાંઝવા,
જાણે કે એને પકડીને હું પી જનાર છું…
એ પણ હતો સમય, હતાં મુજ પર દુ:ખો સવાર,
આ પણ સમય છે, પોતે દુ:ખો પર સવાર છું…
થોડુક ધન કુબેરો મને પણ મળે તો ઠીક,
હું પણ તમારી જેમ ક્યાં બાંધી જનાર છું?
કંપી રહ્યું છે કેમ દુ:ખોનું જગત ‘જલન’,
હમણાં હું તકલીફોની ક્યાં સામે થનાર છું?
– જલન માતરી
