સરળતાથી બધુ મળી જાય છે.
પણ, ક્યારેક...
મારું વાંચેલું એની આંખથી વહી જાય છે.
કોઈ ઝાકળ બિંદુ જો પ્રેમવશ પર્ણ માં રહી જાય છે.
તો, ક્યારેક...
સુરજ નું ગુરુર તેમાં તાપ બની ફરી જાય છે.
શબ્દો ને શોધતા ક્યારેક આખી રાત વઈ જાય છે.
ને, ક્યારેક....
આપમેળે જ એનું વર્ણન થઈ જાય છે.
કસોટી આકરી તો એકલતા માં જ થઈ જાય છે.
બસ, ક્યારેક....
પારખનાર દુનિયા ના જુઠા દાવા કરી જાય છે.
વિતેલી જીંદગી બેમિસાલ અનુભવ દઈ જાય છે.
પણ, આવતી ક્ષણે શું છે..?????
ખરી આગ તો ત્યારે જ લાગી જાય છે.
sayra.....🍁
