દિનરાત વધતો જાય છે વિસ્તાર શબ્દનો,
ફાવી ગયો બધાયને વ્યાપાર શબ્દનો...
ને મૌન દ્વારા વાત હું સમજાવી ના શક્યો,
લેવો પડ્યો ન છૂટકે આધાર શબ્દનો...
વાણીનું રણ સતત હજી ફેલાતું જાય છે,
ઊંચકીને ક્યાં લગી હું ફરું ભાર શબ્દનો...
થાકીને અંતે આંગળા થીજી ગયાં બધાં,
બંધાયો ક્યાં છતાંય તે આકાર શબ્દનો...
જ્યાં અર્થ અંધકારની ભીંતો ચણી રહ્યા,
ત્યાં કેવી રીતે થઈ શકે વ્હેવાર શબ્દનો...
#આદિલ_મન્સૂરી
