મને તારી જેમ આમ લુચ્ચું બોલતા નહિ ફાવે,
તું મારી જ છે તો હવે , બીજાની કહેવુ મને નહિ ફાવે.
ભલે સળગતું હવે આ શહેર, તારા નામનું.
આમ રોજરોજ તાપણું કરવુ મને નહિ ફાવે.
આમ રોજની મુલાકાતોથી, કંટાળી ગયો છું હું !,
લે આવી ગયો તારા ઘેર, આમ દૂર રહેવું મને નહિ ફાવે.
ખુલેઆમ જંગ છેડી છે મેં , કલમથી કાળગ ઉપર,
એક તાર નામ વગર, બીજાનું નામ લખવું મને નહિ ફાવે.
મોતની ચાદર ઓઢીને ઉભો છું હું ,ભરબજારે
'મયંક ' આ હદય વેચીને જીવવું મને નહિ ફાવે.
મયંક પટેલ
