વાણીના ચાર પ્રકાર ગણાય છે:-
1. વૈખરી
2. મધ્યમા
3. પશ્યંતી
4. પરા
મધ્યમા – બુધ્ધિથી સભર, ચાતુરી ભરેલી, પણ જીવનની ઊંડી સમજણ કે ડહાપણ વગરની – જ્ઞાન વિજ્ઞાન, રમૂજ, વાર્તા, સામાન્ય કવિતા, વિ. આ કક્ષામાં આવે છે.
પશ્યંતી – બુધ્ધિની પાછળ જે ચૈતન્ય – પ્રાણ છે તેને ઉજાગર કરતી , જીવંત તત્વને જોઇને બોલનારની વાણી – સારા કવિઓની કવિતામાં આ જીવન તત્વનું, સૌન્દર્યનું અને કંઇક અંશે ભાવનું પ્રાગટ્ય થાય છે.
