*સફરનામાં
આપણા સફરનામાં ના છેલ્લા બચેલા પત્ર તું સાચવીને રાખજે.
જ્યારે દિવસો જલ્દી પુરા થવાની આશા જાગે ને ત્યારે તને એ વાંચવા કામ લાગશે.
હા;અધૂરી વાતો નો ગુલદસ્તો આપડે બંને એ એમાં ભેગો કર્યો છે.અડધી ચા,બે ગરમ પફ ને નુકકડ ઉપર પડેલા સ્ટુલ હજી યાદ છે મને.વરસાદ હોઈ કે ના હોઈ ત્યાં બેસતા એકવાર તો આકાશ તરફ બંનેનું ધ્યાન થઈ જ જતું.
કલાકો સુધીની વાતો આપણી એવું જ લાગતું કે બંને એકબીજાના દિવસ પૂરો કરવામાં વાપરતા હોઈ. અને પછી રાત પડે એટલે પાછા પેલ્લી વાર મળી ને છુટ્ટા પડતા હોય એવી ફોર્મલિટી આવી જ જતી.
પણ ચાલે યાર મને એ પણ ગમે છે.આ યાદો તો છે જે આપણા જીવનમાં સચવાયીને રહેશે ને આપણે વિચારીએ છીએ કે જિંદગી માં સુ કર્યું. પણ આવી પળો માટે કઈ કરવું નથી પડતું બસ બની જાય છે મોમેન્ટ.
ને આમ જ જિંદગી પુરી થઈ જાય છે....
તો મારી જિંદગી પુરી થાય એ પેલા તને હજી એક વાર તો કેવું જ છે. ચાલ યાર ચાઈ પિવડાવ.
ખબર નય જિંદગી આમ જ કદાચ નીકળી જાય....
આપણા સફરનામાં નો કદાચ આમ જ અંત આવી જાય....
-એહસાસ.
