હોસ્ટેલ
ઘરે મા કાયમ મારી વાટ જોવે છે.
કરી યાદ, તે કાયમ શાને રોવે છે…?
દેવાને દિલાસો કાયમ તને હસાવુ છું.
સાચું ખોટું કહી ખુદનેય આમજ મનાવુ છું…
મીઠી યાદ ને ખારા આંશુ સાથે પચાવુ છું.
જમવાના સાવ ખોટાજ વખાણ કરીને, તારી રોટલીઓ ભુલાવુ છું…
હસતા રમતા અચાનક સ્તબ્ધ થઇ જાવ છું.
કોરી ધાકોળ આંખે અંદરથી સાવ પલળી જાવ છું…
તુ ફરી ઉઠાડીશ એ ખાતરી એ કેતો કે "દસ મિનિટ સુઈ જાવ છું"
સ્નુઝ તો એમાય આવે, પણ હવે એકજ અલાર્મે ઊઠી જાવ છું...
તુ કેવો તૈયાર કરી દેતી સ્કુલ માટે, અહીં રોજ કોલેજ જાવ છું…
પણ હવે તો ખાલી કપડા પેરુ છું, તૈયાર ક્યાં થાવ છું…
તને ચીડવીને કેતો "હું વરસાદ મા નાવા જાવ છું"
હવે તો બસ ખાલી વરસાદ મા પલળી જાવ છું...
તુ ફરિયાદ કરતી ને , કે હું પેટ ભરીને નાસ્તો કરુ છું...
લે બસ અહીં હવે નાસ્તો કરીને પેટ ભરુ છું....
ક્યારેક ભણતા ભણતા દિવસો ગણુ છું...
ને ક્યારેક દિવસો ગણતા ગણતા ભણુ છું....
પણ મા , આમાં દુઃખ ની વાત ક્યાંય નથી....
માળા ના લગાવે ઊડવુ નહીં , એ કંઈ ન્યાય નથી....
poem from my book "જીવન મારી દ્રષ્ટિએ" it contains 60 various gujarati poems on various topics of life , to get book search this title on Amazon or message me for link..????
