હવે તો વાદળ તું વરસ વરસ.
બુઝાવ ધરાની તું તરસ તરસ.
જળ ઉછીનું સમદરનું તેં લીધું,
ક્યારે આપે છો તું પરત પરત.
સૂકાંભઠ્ઠ જળાશયો જગતનાં,
ભરી દઈને હવે તું હરખ હરખ.
તને મોર પોકારે ટહૂકા કરી કરી,
ટૌકાનો ઉત્તર દે તું મરક મરક.
જોને દશા જગના તાતની કેવી,
અનરાધારે સુધાર તું વરસ વરસ.
માણીએ હરિયાળીને મૌલાતોને,
મુખે શબ્દ સરી આવે સરસ સરસ.
-ચૈતન્ય જોષી " દીપક " પોરબંદર.
