నిరుపమ
(కొన్నిరహస్యాలు ఎప్పటికీ రహస్యాలుగానే ఉండిపోతే మంచిది)
శివ రామ కృష్ణ కొట్ర
"అయితే ఆ కారణం కూడా మీకు తెలిసే ఉంటుంది. నిజం చెప్పండి, ప్లీజ్." వేడుకోలుగా చూస్తూ అంది మేనక.
"ఒక థియరీ వుంది. చాలా వరకు అదే నిజం అనిపిస్తూంది. కానీ ఇప్పుడే బయటపెట్టను. ఎనీహౌ ఇంకా టైం వుంది కదా." కుర్చీలో అడ్జస్ట్ అవుతూ అన్నాడు స్మరన్.
"నేను మిమ్మల్ని చెప్పమని అడగను. ఎందుకంటే మీరు చెప్పరని నాకు బాగా తెలుసు. మీరనేదల్లా ఏంటంటే, యూజ్ యువర్ మైండ్ అండ్ బ్రేక్ యువర్ హెడ్." కుర్చీలో వెనక్కి జారగిలబడుతూ గలగలా నవ్వింది మేనక.
"ఎనీహౌ నిన్ను బాగా షాక్ చేసే ఇంకొక విషయం కావాలంటే చెప్తాను." మేనక మొహంలోకి చూస్తూ అన్నాడు స్మరన్.
"చెప్పండంకుల్. ఐ యాం క్యూరియస్." కుర్చీల్లోనుంచి ముందుకి వాలి, బల్ల మీద మోచేతులు బాలన్స్ చేసుకుని, స్మరన్ మొహంలోకి ఆసక్తిగా చూస్తూ అడిగింది మేనక.
"తను తన కూతురి సూసైడ్ ని జస్టిఫై చేస్తూంది. అదలా జరగడం ఒకరకంగా న్యాయమేనని తన అభిప్రాయం."
"వాట్?" కరెంట్ షాక్ కొట్టినట్టుగా కుర్చీలోనుంచి లేచి నిలబడింది మేనక. "వాట్ డు యు మీన్?" తన మొహం అంతా షాక్ తో నిండి పోయింది.
"నువ్వు నన్ను సరిగ్గానే విన్నావు." కుర్చీలో మరోసారి అడ్జస్ట్ అవుతూ అన్నాడు స్మరన్. "నిరుపమ చనిపోవడం ఒకరకంగా జరగాల్సిందేనని ఆమె అభిప్రాయం."
"ప్లీజ్ అంకుల్, అంత నిర్దయ గా మాట్లాడకండి." సత్తువంతా ఉడిగిపోయినట్టుగా కుర్చీలో కూలబడిపోయింది మేనక. "అసలు ఇలా ఎలా మాట్లాడగలుగుతున్నారు? ఏ తల్లయినా తన కూతురు చనిపోవడం మంచిదే అని అనుకుంటుందా?"
"నాకావిడతో శత్రుత్వమేమి లేదు. ఐ యాం జస్ట్ సేయింగ్ యు ఏ ఫాక్ట్." ప్రత్యేకంగా ఏ ఎక్స్ప్రెషన్ లేకుండా అన్నాడు స్మరన్.
"ఎనీహౌ ఎందుకలాంటి అభిప్రాయానికి వచ్చారు?" దీర్ఘంగా నిట్టూరుస్తూ అడిగింది మేనక.
"నేను అది నీకు చెప్పను." కుర్చీలో వెనక్కి జరగిలబడి నవ్వాడు స్మరన్. "యూజ్ యువర్ మైండ్ అండ్ బ్రేక్ యువర్ హెడ్."
"సారీ. ఈ విషయంలో నేనది చెయ్యలేను." హెల్ప్ లెస్ ఎక్స్ప్రెషన్ తో తలూపింది మేనక. "అలా ఆలోచించడానికి కూడా నాకు మనస్కరించడం లేదు."
"నీకు ఇష్టంలేని పని ఏది నువ్వు చెయ్యాల్సిన అవసరం లేదు."
"కానీ మీకు నాది ఒకటే రిక్వెస్ట్." సడన్గా స్మరన్ ఫేస్ లోకి చూస్తూ అంది మేనక.
"ఫీల్ ఫ్రీ టు మేక్ ఇట్."
"దయచేసి మీరలా అనుకుంటున్న విషయం రంగనాథ్ అంకుల్ కి చెప్పకండి. ఆయన తట్టుకోలేడు."
"ఆ మాత్రం కామన్ సెన్స్ నాకుంది. ఏది చెప్పాలో ఏది చెప్పకూడదో నాకు తెలుసు." చిరుకోపంతో అన్నాడు స్మరన్.
"ఒకే అంకుల్. నేను ఇక వస్తాను." చాలా అనీజీగా అనిపించి ఎందుకో ఇంక ఇక్కడ వుండాలనిపించక బయటికి వచ్చేసింది మేనక.
&
సమీర తో మాట్లాడి ఇంటికొచ్చే సమయానికి ఆనంద్ ఇంకా అతని అమ్మ పంకజం ఇంట్లో రంగనాథ్, నిర్మలతో మాట్లాడుతూ వున్నారు. తన మాటలు పంకజం మీద బాగానే పనిచేసినందుకు సంతోషించింది మేనక. వాళ్ళని పలకరించేక తిన్నగా మేడ మీదకి వెళ్ళబోతూ ఉంటే వెనకాతలనుంచి ఆనంద్ అన్నాడు.
"నీతో కొంచెం మాట్లాడాలక్కా."
"ఏం మాట్లాడాల్రోయ్." వాడి వైపు చూస్తూ చిరునవ్వుతో అడిగింది.
"మాథ్స్ లో కొంచెం డౌట్స్." ఆనంద్ అన్నాడు. "నిన్న నువ్వు నా డౌట్స్ చాలా చక్కగా క్లియర్ చేసావు కదా. అందుకనే మాథ్స్ టెక్స్ట్ బుక్ కూడా తీసుకొచ్చాను."
"ఇది చాల చక్కగా వుంది. నిరుపమ కూడా మా అబ్బాయి అన్ని డౌట్స్ క్లియర్ చేస్తూ ఉండేది." పంకజం అంది.
"మా అమ్మాయి జీనియస్. ఇంకొన్ని రోజుల్లో తను వచ్చేస్తుంది. అప్పుడు నువ్వు మేనక దగ్గరనుంచి మా అమ్మాయి దగ్గరనుంచి కూడా నీ డౌట్స్ తీర్చుకోవచ్చు." నిర్మల అంది.
"తప్పకుండ అలాగే. ఇప్పుడు నేను మేడ మీద గదిలో అక్క దగ్గరికి వెళ్ళొచ్చా? ఏ డిస్టర్బన్స్ లేకపోతే నా డౌట్స్ అక్క చాలా చక్కగా క్లియర్ చెయ్యగలదు." ఆనంద్ అన్నాడు నిర్మల మొహంలోకి చూస్తూ.
"ఇదేమైనా అంత అడగాల్సిన విషయమా? తప్పకుండా వెళ్ళు." నిర్మల అంది.
తరువాత మేనక వెనకతలే మేడ మీదకి వెళ్ళాడు ఆనంద్.
&
"ఏంట్రా ఈ మాథ్స్ లో డౌట్స్ నాకర్ధం కావడం లేదు. నాది బి.ఏ. ఎకనామిక్స్. మాథ్స్ కాదు." వాడెందుకలా అన్నాడో అర్ధం అవుతూన్నా, చిరునవ్వుతో అంది మేనక అక్కడ బెడ్ మీద ఎడ్జ్ లో కూలబడుతూ. "నువ్వూ కూర్చోరా." బెడ్ కి అపోజిట్ లో వున్న కుర్చీ చూపించింది.
"నిర్మలాంటీ ఇంకా నిరుపమ బ్రతికే ఉందనుకుంటోందని నాకు తెలుసక్కా. నిరుపమకి సంబంధించిన ఏ విషయం ఆవిడ ముందు మాట్లాడలేను." ఆ కుర్చీలో కూలబడుతూ అన్నాడు ఆనంద్. వాడి చేతిలో మాథ్స్ టెక్స్ట్ బుక్ కూడా వుంది. ‘వీడు నిజంగా చాలా కామన్ సెన్స్ వున్నవాడు’ అనుకుంది మేనక
"సో, దిస్ ఈజ్ సంథింగ్ రిలేటెడ్ టు నిరుపమ." ఇంటరెస్టింగ్ గా అంది మేనక. "చెప్పు అదేమిటో."
"నేనొక విషయం ఆ రోజు చెప్పడం మరిచిపోయానక్కా." కుర్చీలో వెనక్కి జారగిలబడుతూ అన్నాడు ఆనంద్. "కానీ ఇదేమంత ముఖ్యమైన విషయం కాకపోవచ్చు. కానీ ఎంత చిన్న విషయం అయినా చెప్పమన్నావు కదా. అందుకే చెప్దామని వచ్చాను."
"అవున్రా. ఒక్కక్కప్పుడు చాల చిన్న విషయం కూడా ఇన్వెస్టిగేషన్ కి ఎంతో ఉపయోగ పడుతుంది. అదేమిటో చెప్పు." మేనక మోహంలో ఇంటరెస్ట్ అలాగే వుంది.
"నిరుపమక్క నేను పిలుస్తూన్నా వినిపించుకోకుండా ఆలా వెళ్లిపోయిన తరువాత నేను మళ్ళీ నా స్టడీస్ లో పడిపోయాను. నువ్వు అడిగిన తరువాత ఆలోచించాను తప్ప ఆ విషయం గురించి మరిచేపోయాను."
"విషయానికి రా రా బాబూ." చిరాగ్గా అంది మేనక.
"ఆ తరువాత ఒక అరగంట గడిచి వుంటుందక్కా. ఎంత సమయం గడిచిందో ఎగ్జాక్ట్ గా గుర్తులేదు." కొంచెం ఆగాడు ఆనంద్. "నేను అయన ఎప్పుడు ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళింది చూడలేదు. బహుశా నేను స్టడీస్ బిగిన్ చెయ్యడానికి ముందే వెళ్ళుంటాడు. కానీ ఆ ఇంట్లోనుంచి ఇంచుమించులో నిరుపమక్క ఆలా వెళ్లిపోయిన అరగంట తరువాత తిరిగొచ్చాడు."
"ఎవడ్రా అది? నీకు తెలిసిన మనీషా లేక కొత్త వ్యక్తా?" ఎగ్జైటింగ్ గా అడిగింది మేనక.
"నిరంజన్ అంకుల్. నిరుపమక్క రెలెటివ్."
"వాట్? నువ్వు చెప్పింది నిజామా?" ఉద్విగ్నత తట్టుకోలేక బెడ్ మీదనుంచి కిందకి దిగిపోయింది నిరుపమ. "ఆ రోజు నిరుపమ అలా వెళ్ళిపోయాక నిరంజన్ బయటికి వచ్చాడా?"
"ఎస్, అక్కా. నిరంజన్ అంకుల్ బయటకి వచ్చాడు."తనూ కుర్చీలోనుంచి లేచి నిరుపమ మొహంలోకి ఆశ్చర్యంగా చూసాడు ఆనంద్. "ఇందులో అంత ఆశ్చర్య పడాల్సిన విషయం ఏముంది? నిరంజన్ తరచూ ఆ ఇంటికి వస్తూనే ఉంటాడు. నిరుపమ కి అంకుల్ అవుతారు. తనే నాతో చెప్పింది."
"బట్ నువ్వు స్యూర్ గా చెప్పగలవా అది నిరంజనేనని?" ఇంకా సందేహంగానే అడిగింది మేనక.
"నాకు అయన తెలియక పోవడం ఏమిటక్కా? అయన ఇక్కడకి వచ్చి సంవత్సరం అలా అయిందేమో కానీ నాకు ఆయనతో బాగా పరిచయం వుంది. నాతో చాలా బాగా మాట్లాడతారు. నన్ను ఎప్పుడు చూసినా పలకరించి మాట్లాడుతూ వుంటారు."
"ఆ రోజు నీతో మాట్లాడారా?"
"లేదక్కా. ఆ రోజు ఆ ఇంట్లోనుంచి బయటకి వస్తూనే అలా వెళ్లి పోయారు. బహుశా నన్ను చూడనే లేదనుకుంటా." ఆనంద్ అన్నాడు. "నేనసలు ఆ విషయం పట్టించుకోనే లేదు. అలా జరగడం చాలా నాచురల్ కదా."
"అఫ్ కోర్స్, యు ఆర్ రైట్." తనలో ఎగ్జైట్మెంట్ ఇంకా బయటపడకుండా ఉండడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ అంది మేనక.
"అక్క. ఈజ్ దిస్ సంథింగ్ ఇంపార్టెంట్? నీ ఇన్వెస్టిగేషన్ కి ఏమైనా ఉపయోగపడుతుందా?" ముడిపడిన నొసలుతో మేనక మొహంలోకి ఇంటరెస్టింగ్ గా చూస్తూ అడిగాడు ఆనంద్.
"అంత ఉపయోగ పడే విషయం కాదనుకుంటానురా." ఎంతో ఉపయోగ పడుతుంది అని చెప్పడానికి బదులుగా అంది. "ఎనీహౌ థాంక్ యు వెరీ మచ్ ఫర్ టెల్లింగ్ మీ దిస్. ఇలాగే నీకే విషయం గుర్తుకొచ్చినా వెంటనే నాకు ఇన్ఫర్మ్ చెయ్యి."
"మరి నేను వెళ్లి రానా అక్కా?" మేనక మొహంలోకి చూస్తూ అడిగాడు ఆనంద్.
"ఇన్ ఆల్ రెస్పెక్ట్స్, హాపీ గా వెళ్ళిరా." వాడి భుజాల చుట్టూ చెయ్యివేసి, వాడి కుడి బుగ్గమీద స్మూత్ గా ముద్దుపెట్టుకుంటూ అంది మేనక. "బాగా చదువుకో" ఆ చేతిని తీసేసాక అంది.
"ఒకే అక్కా." అని చెప్పి అక్కడినుండి వెళ్ళిపోయాడు ఆనంద్.
&
"సో, ఆ రోజు మార్నింగ్ నిరుపమ అలా ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఇంట్లో నిరంజన్ కూడా వున్నాడు. ఆ సమయంలో రంగనాథ్ వున్నాడో లేదో తెలియదు." సాలోచనగా అన్నాడు స్మరన్.
"నిర్మలాంటీ ఉందని మాత్రం మనం ఏం చెప్పగలం? ఆవిడ కూడా ఏదైనా పనిమీద బయటకి వెళ్లి ఉండొచ్చు కదా ఆయన్ని ఇంట్లో అట్టేపెట్టి." మేనక అంది.
ఆ సమయంలో మేనక, స్మరన్, స్మరన్ ఆఫీసులో ఎదురెదురుగా కుర్చీల్లో కూర్చుని వున్నరు.
" హండ్రెడ్ పెర్సెంట్ అందుకు ఛాన్స్ వుంది. నిజానికి మొదటి రోజు నేను, రంగనాథ్ ఆయన ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు నిరంజన్ ఒక్కడే ఆ ఇంట్లో వున్నాడు. నిర్మల ఆయన్ని ఇంట్లో అట్టేపెట్టి షాపింగ్ కి వెళ్ళింది." తలూపి అన్నాడు స్మరన్.
" అప్పుడు ఆ సమయం లో రంగనాథ్, నిర్మల ఇద్దరూ ఇంట్లో వుండివుండక పోవచ్చు. నిరంజన్ ఇంటికి వచ్చాక అతనికి ఇల్లు అప్పచెప్పి ఇద్దరూ బయటికి వెళ్లి ఉండొచ్చు." మేనక అంది
"అఫ్ కోర్స్ దేర్ ఈజ్ సచ్ ఏ స్ట్రాంగ్ పాజిబిలిటీ." స్మరన్ అన్నాడు.
"సో, నిరంజన్ ఒక్కడూ ఇంట్లో వున్న సమయంలో నిరుపమ ఇంటికి వచ్చింది. ఆ సమయంలో అతను తన మీద రేప్ కానీ, రేప్ అటెంప్ట్ కానీ చేసి ఉండొచ్చు కదా." నొసలు ముడివేసి కుర్చీలో వెనక్కి జారగిలబడి అంది మేనక.
"నీకు అతన్ని చూస్తే అలా చేసే మనిషిలా కనిపించాడా?" తనూ కుర్చీలో వెనక్కి జారగిలబడి అడిగాడు స్మరన్. "నువ్వూ అతనితో మాట్లాడానని చెప్పావు కదా."
"అఫ్ కోర్స్, రైట్." తలూపింది మేనక. "నేనూ అతన్ని చూసి చాలా ఇంప్రెస్ అయ్యాను. రెస్పెక్ట్ కూడా కలిగింది. చాలా అట్రాక్టివ్ క్యారక్టర్. బట్....." తన రెండు మోచేతులూ బల్లమీద బాలన్స్ చేసుకుంటూ అంది మేనక. "కానీ బయట మనిషిని చూసి లోపల మనిషిని అంచనా వెయ్యలేం. నిరుపమ చాలా అందమైన పిల్ల. అలా చూసి, చూసి కోరిక పడ్డాడేమో. కేవలం అలాంటి దాని వల్లే ఎవరికీ చెప్పలేక నిరుపమ సూసైడ్ చేసుకుని ఉంటుంది. తనెంతో గౌరవించి, అభిమానించి నాన్నలా భావించే మనిషి తన మీద రేప్ అటెంప్టో లేక రేపో చేస్తే ఏ అమ్మాయి అయినా ఎలా ఫీల్ అవుతుంది? మీరు ఆల్రెడీ ఎదో థియరీ ఈ విషయమై ఉందని చెప్పారు. అది ఇది కాదా?"
"మనకి ఈ అనుమానం చాలా ముందుగానే వచ్చింది. నువ్వు చెప్పినదానికి కూడా పాజిబిలిటీ వుంది." కుర్చీలో అడ్జస్ట్ అవుతూ అన్నాడు స్మరన్. "కానీ నా థియరీ ఇది కాదు."
"నేను అదేమిటని అడగను. అడిగినా మీరు చెప్పరు." నవ్వుతూ అంది మేనక. "బట్ నాకిప్పుడు ఆ విషయమై నా మైండ్ యూజ్ చెయ్యడానికి, హెడ్ బ్రేక్ చేసుకోవడానికి ఓపిక లేదు."
"కానీ ఆ విషయం రంగనాథ్ కి తెలియ పరిచే సమయం వచ్చేసింది మేనకా." స్మరన్ కుర్చీలోనుంచి ముందుకు వంగి బల్లమీద తన మోచేతులు బాలన్స్ చేసుకుంటూ అన్నాడు.
" నిజంగానా అంకుల్." ఎగ్జైటింగ్ గా అడిగింది మేనక కుర్చీలో ముందుకు వంగి. "మీరు ఎలా ఆ విషయం రంగనాథ్ కి తెలియ పరచబోతూ వున్నారు?"
"నా ప్లాన్ ఇది." అంటూ అంతా క్లియర్ గా వివరించాడు స్మరన్. "ఐ థింక్ ఇట్ డెఫినిట్లీ వర్క్స్."
అది వివరించేటప్పుడు తన థియరీ ఏమిటో కూడా చెప్పక తప్పలేదు స్మరన్ కి. అంతా ఆశ్చర్యంగా, నమ్మలేనట్టుగా అనిపించింది మేనకకి "ఒకే అంకుల్. మీరు చెప్పినట్టుగానే చేద్దాం." అంతా విన్నాక తలూపింది మేనక.
&
"ఎస్, మిస్టర్ రంగనాథ్. మీరు ఎంతో అతృతతో ఎదురు చూస్తూన్న ఆ విషయం మీకు తెలియ పరిచే సమయం వచ్చేసింది. కాకపోతే ముందుగా మీకు ఒకటి రెండు ప్రశ్నలు అడగలనుకుంటున్నా." అన్నాడు స్మరన్.
"తప్పకుండ అడగండి" ఉద్వేగంగా అన్నాడు రంగనాథ్.
"తాను సూసైడ్ చేసుకోవడానికి ఒక పదిహేను, ఇరవై రోజల ముందు, మీ అమ్మాయి ఒకరోజు కాలేజీ కి స్ట్రైక్ అని ఉదయమే ఇంటికి వచ్చేసింది. ఆ రోజు, అప్పుడు మీరు ఇంటి దగ్గరే వున్నరా?"
బాగా ఆలోచనలో పడ్డాడు రంగనాథ్. "నాకు తెలిసి, నాకు గుర్తుండి మా అమ్మాయి ఎప్పుడూ అలా ఇంటికి రాలేదు."
"ఒకే దెన్." తలూపాడు స్మరన్. "మీ అమ్మాయి సూసైడ్ చేసుకోవడానికి పదిహేను, ఇరవై రోజుల ముందు మీరేదయినా వూరికిగాని లేదా వేరే చోటికిగాని వెళ్ళారా?"
మళ్ళీ ఆలోచనలో పడి ఒక పధి పదిహేను సెకన్లలో తరువాత అన్నాడు రంగనాథ్. "ఎస్, నా చెల్లెలు కనకవల్లి ఇంటికి వెళ్ళాను. తన భర్తకి ఎందుకో సీరియస్ చేస్తే చూడడానికి వెళ్ళాను. ఇప్పుడంతా బాగానే వుంది. ఆ సమయంలో నిరుపమ అలా ఇంటికి వస్తే వచ్చి వుండొచ్చు. " కాస్త ఆగి మళ్ళీ అన్నాడు రంగనాథ్. "ఇప్పుడు నా భార్య నిరుపమని తన ఇంటి దగ్గర ఉన్నట్టుగానే భావిస్తూ వుంది."
స్మరన్ మేనక కళ్ళల్లోకి మీనింగ్ఫుల్ గా చూసి తలూపాడు. మేనక వాళ్ళు మాట్లాడుకునే మాటలు వింటూ వుంది.
"కానీ మీరిదంతా ఎందుకు అడుగుతున్నారు? నేనింటి దగ్గర ఉండడం, ఉండకపోవడం తో నిరుపమ సూసైడ్ కి ఏమిటి సంబంధం?" రంగనాథ్ ఇంకా ఎగ్జైట్ అయ్యాడు.
"రేపే మీకు అన్ని విషయాలు బోధపడతాయి. ఇప్పుడు నేను మీకు ఏది ఎక్స్ప్లెయిన్ చెయ్యలేను." స్మరన్ అన్నాడు.
"మీరిచ్చిన గడువుకు ఇంకా రెండు రోజుల గడువు వుంది." రంగనాథ్ ఆశ్చర్యం గా అన్నాడు. "అది పూర్తి కాకుండానే మీరు సాల్వ్ చెయ్యగలరా?"
"అఫ్ కోర్స్, ఎస్." తలూపాడు స్మరన్. "కానీ మీరు ఇంకొన్ని ప్రశ్నలు ఆన్సర్ చెయ్యాల్సి ఉంటుంది."
"ఐ యాం రెడీ టు ఆన్సర్ ఎనీ నెంబర్ ఆఫ్ క్వెశ్చన్స్. దయచేసి వేగంగా అడగండి." తనలో ఎగ్జైట్మెంట్ ని కంట్రోల్ చేసుకోవడం రంగనాథ్ కి కష్టంగా వుంది.
"తాను సూసైడ్ చేసుకోడానికి, ఇంచు మించులో ఒక పదిహేను ఇరవై రోజుల ముందు నుంచి, మీరు ఎలాంటి మార్పు నిరుపమలో కనిపెట్టలేదా?"
"కనిపెట్టలేదు. ఒకవేళ అలాంటి మార్పేమైన నాకు కనిపించి ఉంటే మీకు నేను చెప్తాను కదా. మీరీ ప్రశ్న నన్ను ఆల్రెడీ అడిగారు." చిరాగ్గా అన్నాడు రంగనాథ్.
"బాగా అలోచించి చెప్పండి మిస్టర్ రంగనాథ్, ఈ ప్రశ్న చాలా క్రూసల్." బల్లమీద మోచేతులు ఆనించి రంగనాథ్ మొహంలోకి చూసాడు స్మరన్. "ఆ పదిహేను, ఇరవై రోజుల్లో ఎప్పుడైనా తన మొహంలోకి చూసారా? తన మోహంలో ఏమైనా డిఫెరెంట్ ఎక్స్ప్రెషన్ కనిపించిందా?"
మళ్ళీ ఆలోచనలో పడిపోయాడు రంగనాథ్. "లేదు. అలా చూసిన గుర్తు లేదు." కాస్సేపటి తరువాత అన్నాడు రంగనాథ్.
"మీరు చూసి వుంటారు రంగనాథ్. జాగ్రత్తగా అలోచించి చెప్పండి. అప్పుడు తన మోహంలో ఎలాంటి ఎక్స్ప్రెషన్ మీకు కనిపించింది?"
"ఇప్పుడు నాకు కొంచం గా గుర్తుకు వస్తూంది." సడన్గా అన్నాడు రంగనాథ్. " తను నాకు తన మొహంలోకి చూసే అవకాశం ఇవ్వలేదు. ఒకవిధంగా చెప్పాలంటే నన్ను తప్పించుకుంటున్నట్టు అనిపించింది."
"మై గాడ్! ఇంత క్రూసల్ పాయింట్ బిగినింగ్ లోనే ఎందుకు చెప్పలేదు అంకుల్?" మేనక ఆశ్చర్యంగా అడిగింది.
"అది నేనసలు సీరియస్ గా తీసుకోలేదు. అసలు పట్టించుకోనే లేదు." రంగనాథ్ ముడిపడిన నొసలు తో విస్మయంగా అన్నాడు. "మీరింతగా అడిగారు కాబట్టి ఇప్పుడు ఆలోచించాను."
"ఇట్స్ ఆల్రైట్. నో ప్రాబ్లెమ్." తలూపి కుర్చీలో వెనక్కి వాలాడు స్మరన్. "ఆ పదిహేను, ఇరవై రోజుల్లో ఒక్కసారైనా తన మొహంలోకి చూసి వుంటారు. తన ఎక్స్ప్రెషన్ గమనించి వుంటారు. జాగ్రత్తగా ఆలోచించండి."
మళ్ళీ ఆలోచనలో పడిపోయాడు రంగనాథ్. "ఎస్, ఇది ఎగ్జాక్ట్ గా తను సూసైడ్ చేసుకున్న రోజు జరిగింది. తను మాతో రాత్రి భోజనం చేసాక, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరనుండి వెళ్లిపోయే ముందు నా మొహంలోకి చూసింది. జస్ట్ ఫ్యూ సెకండ్స్. మా ఇద్దరి కళ్ళు కలిసాయి. తరువాత తనక్కడినుండి వెళ్ళిపోయింది."
(ఇక్కడివరకూ నచ్చిందని భావిస్తా. తరువాత భాగం సాధ్యమైనంత త్వరలోనే అప్లోడ్ చేస్తా. దయచేసి రేటింగ్ ఇచ్చి రివ్యూ రాయడం మర్చిపోవద్దు.)
