నిరుపమ
(కొన్నిరహస్యాలు ఎప్పటికీ రహస్యాలుగానే ఉండిపోతే మంచిది)
శివ రామ కృష్ణ కొట్ర
సమీర మొహంలోకి నవ్వుతూ చూస్తూ తల్లి చెప్పింది వింటోంది మేనక. "చెప్పాగా. నాకు గొంతెమ్మ కోరికలేమి లేవు. పెద్ద ఆఫీసర్ అయి ఉండాలని, బోలెడంత ఆస్థి ఉండాలని కూడా నాకేమి లేదు. కాస్త బాగా వుండి, నన్ను కొంచెం చక్కగా చూసుకోగలిగితే చాలు. ఐ మీన్ ఇట్. ఒక్క సంబంధం అలాంటిది చూడు. నేను వేరే ఏమి మాట్లాడకుండా పెళ్లి చేసుకుంటాను. బట్ యు హేవ్ టు రిమెంబర్ యువర్ ప్రామిస్ ఆల్సో." ఆమె తల్లి చెప్పింది విన్నాక మళ్ళీ అంది మేనక.
"ఒకే మామ్. ఇక్కడంతా బాగానే వుంది. ఐ యాం హ్యాపీ హియర్. అంకుల్ తో రెగ్యులర్ టచ్ లో వున్నను. నీతోనూ అలాగే వుంటాను. బాగా ఈవెనింగ్ అయిపొయింది కాబట్టి ఈరోజుకి ఇంక నన్ను ఎక్స్పెక్ట్ చెయ్యకు. బై." ఫోన్ పెట్టిసి, సమీర మొహంలోకి చూసి గల గలా నవ్వింది మేనక. "మామ్ ఈజ్ వెరీ మచ్ పెర్సిస్టెంట్ టు పెరఫార్మ్ మై మారెజ్."
"ఆఖరికి అమ్మప్రేమ జయించిందన్న మాట. నువ్వూ ఇప్పట్లో పెళ్లి చేసుకోకూడదన్న నిర్ణయాన్ని మార్చుకున్నావు కదా." సమీర నవ్వి అంది.
సమీరకి దగ్గరగా వచ్చి ఆమె భుజాల చుట్టూ చెయ్యి వేసి ఆమె కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూసింది మేనక. "నువ్వు నా క్లోజ్ ఫ్రెండ్ వి కదా. నేను నా హార్ట్ నీ ముందు ఓపెన్ చేస్తే నువ్వేం అనుకోవు కదా."
"క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ వాట్ ఫర్?" సమీర అంది ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ. "ఐ ఫీల్ ఇట్ లైక్ ఏ ప్రివిలేజ్. ప్లీజ్ డు దట్."
"ఒకే" సమీర భుజం మీదనుంచి చెయ్యి తీసేసి బెడ్ మీద సమీరకి అపోజిట్ గా వచ్చింది మేనక. "నా పెళ్లి చేసుకోవాల్సిన నిర్ణయానికి మా మామ్ కారణం కాదు."
"మరి...." ఆశ్చర్యంగా అడిగింది సమీర.
"నాలో సెక్సువల్ ధాట్స్ విపరీతంగా వస్తున్నాయి. ఆ ఎక్స్పీరియన్స్ కోసం వళ్ళంతా తహ తహ లాడుతూంది. నిజానికి ఎవరైనా ఫరవాలేదనిపిస్తూంది." మేనక దీర్ఘంగా నిట్టూర్చి మళ్ళీ అంది "అందుకే ఎవర్నో ఒకర్ని ఎంత వేగంగా వీలైతే అంత వేగంగా పెళ్లి చేసేసుకోవాలన్న నిర్ణయానికి వచ్చేసాను."
"నువ్వు చెప్పదలుచుకున్నది ఇంతేనా?" చిరునవ్వుతో అడిగింది సమీర.
"నువ్వు నా క్లోజ్ ఫ్రెండ్ వి కాబట్టి ఇలా ఓపెన్ అయ్యాను. ఈజ్ దేర్ ఎనీ థింగ్ రాంగ్ విత్ మీ? యామ్ ఐ టర్నింగ్ టు బి ఏ నింఫోమేనియాక్?" నొసలు చిట్లించి విచారంగా అడిగింది సమీర.
"నో ఛాన్స్ ఎటాల్." అందంగా నవ్వింది సమీర. "ఈ వయస్సులో సెక్సువల్ ధాట్స్, ఇంకా ఆ ఎక్స్పీరియన్స్ కోసం తహ తహ లాడడం చాలా నాచురల్ కదా. ఒకవేళ ఆలా కాకపోతేనే ఏదో ప్రాబ్లమ్ ఉన్నట్టు."
"రియల్లీ యు డు మీన్ ఇట్? నిజంగా అంతేనంటావా?" ఇంకా సమీర మొహంలోకే సూటిగా చూస్తూ అడిగింది మేనక.
"నువ్వొకసారి అడిగితే నేను చెప్పాను. నేను నా స్టడీస్ విషయంలో సీరియస్ గా లేనని, మంచి సంబంధం కుదిరితే పెళ్లి చేసేసుకుంటానని. ఎందుకలా అన్నననుకున్నావు?" తను చెప్పబోయేది నొక్కి చెప్పడానికి అన్నట్టుగా కాస్త ఆగి మళ్ళీ అంది సమీర. "నీలాగే నేనూ ఫీల్ అవుతున్నాను. నీలాగే నాకూ ఆ ఎక్స్పీరియన్స్ కోసం తహ తహ గానే వుంది. అందుకనే అలంటి నిర్ణయానికి వచ్చాను."
"ఓహ్, ఐ యామ్ హ్యాపీ నౌ." సమీర భుజం చుట్టూ చెయ్యి వేసి, ఆమె కుడి బుగ్గమీద ముద్దు పెట్టుకుంటూ అంది మేనక. "నువ్వు మరోసారి ఇలా చేశావంటే మనిద్దరం లెస్బియన్స్ అయిపోతామేమోనని భయంగా వుంది. కొంచెం దూరంగా వుండు." మేనకని దూరంగా నెడుతూ అంది సమీర. "ఈ వయసులో మనం పెళ్లి చేసుకోవడానికి ప్రిపేర్ కాకపోతే ఆ అర్జ్ ఎంత స్ట్రాంగ్ గా ఉంటుందంటే మనం ఇమ్మొరల్ వేస్ ఫాలో అవ్వడానికి కూడా కంపెల్ చేస్తుంది."
"నేనప్పుడప్పుడు పడుతూన్న టార్చర్ తల్చుకుంటూంటే నువ్వు చెప్పింది హండ్రడ్ పెర్సన్ట్ నిజమే అనిపిస్తూంది" మేనక అంది.
"ఎనీ హౌ మనం ఇద్దరం ఎలాగూ పెళ్ళికి ప్రిపేర్ అయి వున్నాం కాబట్టి ఎలాంటి ఇమ్మొరల్ వేస్ ఫాలో అవ్వొద్దు మన తహ తహ తీర్చుకోవడానికి." సమీర అంది.
"డబల్ స్యూర్. యు నో వన్ థింగ్, నాకు ఒక్కళ్ళు కూడా బాయ్ ఫ్రెండ్ లేరు, వుండరు కూడా. నాకు కిస్ చేస్తే ఎలా ఉంటుందో కూడా తెలియదు." మేనక అంది.
"అదంతా తెలుసుకునే అవకాశం నీకు త్వరలోనే రావాలని నా కోరిక." నవ్వింది సమీర "ఎనీహౌ నిరుపమ, నేనూ కూడా అచ్చం అంతే. మాకిద్దరికి కూడా బాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఎవరూ లేరు. మనిద్దరిలాగే ఇలాంటి విషయాలు ఎన్నో షేర్ చేసుకుంటూ ఉండేవాళ్ళం."
"ఐ సీ." తలూపింది మేనక. నిరుపమ ప్రస్తావన రావడంతోనే అక్కడ వాతావరణం మళ్ళీ బరువెక్కింది.
"ఎనీ హౌ, మీ అంకుల్ విషయం ఏమిటి? తనింక మరి పెళ్లి చేసుకోడా?" వాతావరణం తేలిక పర్చడానికి అన్నట్టుగా అడిగింది సమీర.
"తనకిప్పుడు నలభై ఎనిమిది, ఈ వయసులో తనకి మళ్ళీ పెళ్లి ఏమిటి?" నవ్వింది మేనక.
"యాభై దాటిన తరువాత కూడా పెళ్లి చేసుకున్న వాళ్ళు వున్నారు కదా."
"నో ఛాన్స్. పెళ్లి చేసుకునే మాటే అయితే ఎప్పుడో చేసుకుని ఉండేవాడు. ఎప్పుడూ అయన ఆ వూహ కూడా రానివ్వలేదు." సడన్గా ముడిపడిపోయింది మేనక భృకుటి. "ఈ విషయం నేను ఇంతకు ముందే నీకు చెప్పాను. మళ్ళీ ఎందుకు అడుగుతున్నావు?" అనుమానంగా అడిగింది.
"మే ఐ ఆల్సో ఓపెన్ మై హార్ట్ ఏజ్ మచ్ ఓపెన్లీ ఏజ్ యు డిడ్?"
"ఇఫ్ యు ఆర్ ఫీలింగ్ ఐ యామ్ యువర్ క్లోజ్ ఫ్రెండ్, జస్ట్ డు సో."
"మొదటిసారి ఆయన్ని చూసినప్పుడే చాలా ఇంప్రెస్ అయ్యాను. తరవాత తరవాత కేవలం ఆలోచనలు, ఊహలతోటే బాగా అట్ట్రాక్ట్ అయ్యాను కూడా. ఇది లవ్ అని నేనూ అనను, కానీ అయన లైఫ్ పార్టనర్ ని అయితే బావుంటుందనిపిస్తూంది." అంది సమీర.
"మై గాడ్!" బెడ్ మీదనుంచి కిందకి దిగేసింది మేనక. "మా అంకుల్ ఒప్పుకోవడం మాట ఆలా వుంచు. అసలు మీ ఇద్దరికీ వున్న ఏజ్ డిఫరెన్స్ గురించి ఏమైనా ఆలోచించావా? మోర్ దెన్ డబల్! నీకు ట్వంటీ వన్ అయితే ఆయనకి ఫార్టీ ఎయిట్!"
"అంతకన్నా పెద్ద ఏజ్ డిఫరెన్స్ తోటే భార్య భర్తలు అయిన వాళ్ళు వున్నారు కదా."
"డోంట్ లాస్ యువర్ మైండ్. ఒక సైకాలజీ స్టూడెంట్ గా ఇన్ఫాట్యుయేషన్ గురించి నీకు నేను చెప్పక్కర్లేదు. దిసీజ్ జస్ట్ దట్." ధృడంగా అంది మేనక.
"బట్ ....." ఇంకా ఏదో చెప్పబోయింది సమీర.
"దిస్ ఈజ్ సంథింగ్ ఇంపాజిబుల్ టు హేపెన్" మరొకసారి సమీరకి అపోజిట్ లో కూచుని ఆమె భుజాల చుట్టూ చెయ్యి వేసి అంది మేనక. "ఫస్ట్ థింగ్ మీ ఇంట్లో మీ పేరెంట్స్ ఎప్పటికి ఆయనతో నీ మ్యారేజ్ కి ఒప్పుకోరు. నెక్స్ట్ థింగ్ నువ్వు మీ వాళ్ళని ఒకవేళ ఒప్పించ గలిగిన మా అంకుల్ ఒప్పుకునే అవకాశమే లేదు. నీ మైండ్లో ఇమ్మీడియేట్ గా చేంజ్ తెచ్చుకో."
"అంతేనంటావా?" మేనక మొహంలోకి విచారంగా చూస్తూ అంది సమీర
"హౌ ఐరానికాల్! ఒక సైకాలజీ స్టూడెంట్ కి నేనిలా ఎక్ష్ప్లైన్ చెయ్యాల్సి వస్తూంది. అది లవ్వు కాదని నువ్వే చెప్పావు. లవ్వు కాకపోతే మరేమిటి? ఇన్ఫాట్యుయేషన్ ఎంత కాలం ఉంటుంది? యూజ్ యువర్ మైండ్ అండ్ బి రీజనబుల్."
"యు ఆర్ రైట్. ఇట్ సీమ్స్ ఐ రియలైజెడ్ మై మిస్టేక్." సడన్గా ఏదో రియలైజేషన్ వచ్చినట్టుగా అంది సమీర.
మేనక చెప్పిన మాటలు నిజం అనిపించినా, స్మరన్ మీద అట్రాక్షన్ తొలగించుకోవడం కష్టంగానే వుంది సమీరకి. కష్టంగానే వున్నా అలా చెయ్యక తప్పదన్న నిర్ణయానికి వచ్చేసింది.
&
"ఇది తన హ్యాండ్ రైటింగ్ అని నువ్వు స్యూరా?" ఆ సెంటెన్స్ ని బుక్ లో చూస్తూ అడిగాడు స్మరన్ ఆ బుక్ లో అది చూపించి, సమీర మొత్తం అంతా ఆయనకి క్లియర్ గా ఎక్ష్ప్లైన్ చేసాక.
"అఫ్ కోర్స్, హండ్రెడ్ పర్శంట్" సమీర అంది. "అంతే కాదు సర్. నేనారోజు డాక్టర్ దగ్గరినుంచి ఇంటికి వచ్చి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళినప్పుడు, తను ఈ బుక్కే చదువుతూ వుంది. హండ్రెడ్ పర్శంట్ ఆరోజే ఈ సెంటెన్స్ అక్కడ రాసింది. నేను మామూలుగా ఈ బుక్ ఆ మురళి గారికి ఇచ్చేసాను."
ముందు అనుకున్న ప్రకారంగానే ఆ మర్నాడు ఉదయం పదిగంటలకు మేనక ఇంకా సమీర కలిసి స్మరన్ దగ్గరికి వెళ్లారు. ప్రస్తుతం ఇద్దరూ అయన ముందే కూచుని మాట్లాడుతూ వున్నారు.
"తను ఆ గోడ మీద ఆ సెంటెన్స్, ఇంకా ఈ బుక్ లో ఈ సెంటెన్స్ రెండూ వ్రాయడం ఆ రోజే అప్పుడు తను మీ ఇంట్లో వున్నప్పుడే జరిగినవి." సాలోచనగా అన్నాడు స్మరన్.
"ఖచ్చితంగా. ఆ తరువాత సూసైడ్ చేసుకునే లోపు మళ్ళీ తను మా ఇంటికి వచ్చిందే లేదు." సమీర అంది.
"నా అభిప్రాయంలో...." కుర్చీలో వెనక్కి వాలి అన్నాడు స్మరన్. "ఆమెని అంతగా కలత పరిచిన సంఘటన ఏదయితో వుందో అది అదే రోజు జరిగింది."
"నాక్కూడా అదే అనిపిస్తూంది. ఆ తరువాత పెదిహేను రోజులకి సూసైడ్ చేసుకుంది. అది అంత కలత పరిచే సంఘటనే అయితే వెంటనే ఎందుకు సూసైడ్ చేసుకోలేదు."
"ఆ సంఘటన ఏదయితో వుందో అది ఆ అమ్మాయికి సంబంధించినంత వరకూ చాలా ముఖ్యమైనది. తనని చాలా అప్సెట్ చేసింది. కానీ ......" ముందుకు వంగి తన రెండు చేతులు మధ్యలో వున్న బల్ల మీద బాలన్స్ చేసుకున్నాడు స్మరన్. ".....సూసైడ్ చేసుకోవాలన్నంతగా తనని ప్రేరేపించింది కేవలం తరువాత మాత్రమే. అదీ ఒక సడన్ మూమెంట్లో, ఇంపల్సివ్ గా."
"మీరేం చెప్పదలుచుకున్నారో నాకు అర్ధం కాలేదు." అయోమయం గా అంది సమీర.
"ఆ సంఘటన లేదా ఆ కొత్తగా తెలిసిన విషయమో ఆమెని చాలా బాధ పెట్టింది. చాలా రోజులు భరించలేక పోయింది. పరిష్కారం గురించి ఆలోచిస్తే సూసైడ్ మాత్రమే పరిష్కారం అనిపించింది. తను సూసైడ్ చేసుకుని చనిపోవాలనుకున్నది మాత్రం ఇంపల్సివ్ అండ్ సడన్. నిజానికి ఆమె ఆ సమస్య ఎవరితోనైనా షేర్ చేసుకుని వుండివుంటే, కొంచెం కౌన్సిలింగ్ జరిగి ఉంటే తను సూసైడ్ చేసుకుని ఉండేదే కాదు." స్మరన్ అన్నాడు.
"మై గాడ్! మీరు చెప్పింది వింటూవుంటే నాకూ ఇంకా బాధగా వుంది. కానీ ....." స్మరన్ మొహంలోకి సూటిగా చూసింది సమీర. "అదెంతో ఇంపార్టెంట్ విషయం అయివుంటుందంటున్నారు. తన జీవితాన్ని చాలా ఇన్ఫ్లుయెన్స్ చేసేది అంటున్నారు. మళ్ళీ అది తానెవరితోనైనా షేర్ చేసుకుని కౌన్సిలింగ్ జరిగివుంటే తను సూసైడ్ చేసుకుని ఉండేది కాదంటున్నారు. ఇదెలా సాధ్యం?"
"ప్రస్తుతానికి నేనలా ఫీలవుతున్నా. ఇన్వెస్టిగేషన్ పూర్తి చేసి ఆ విషయం తెలుసుకుంటే తప్ప నేనూ ఏమీ చెప్పలేను." మరొకసారి కుర్చీలో వెనక్కి జారగిలబడుతూ అన్నాడు స్మరన్
సమీర, మేనక మొహామొహాలు చూసుకున్నారు కానీ ఏమి మాట్లాడలేదు.
"నేను రెగ్యులర్ గా చేసే ఇన్వెస్టిగేషన్స్ తో పోలిస్తే ఇది చాలా చిన్న ఇన్వెస్టిగేషన్. నేనిచ్చిన గడువు పూర్తి కావడానికి ఇంకా పది రోజులు టైం వుంది. ఐ థింక్ వుయ్ కెన్ గెట్ సమ్ మోర్ క్లూస్ ఇన్ బిట్వీన్ అండ్ సాల్వ్ ది మిస్టరీ బై దెన్." స్మరన్ అన్నాడు.
"ఎనీ పర్టికులర్ డైరెక్షన్స్ ఫర్ మీ?" మేనక అడిగింది.
"ఓపెన్ యువర్ అయిస్ అండ్ యూజ్ యువర్ మైండ్. రిపోర్ట్ టు మీ ఇఫ్ దేర్ ఈజ్ ఎనీథింగ్ ఇంపార్టెంట్." స్మరన్ అన్నాడు.
"ఆల్రైట్ అంకుల్." మేనక నవ్వింది. "ఇంకా మెం వెళ్లి రావచ్చా?"
"అలాగే వెళ్లి రండి." స్మరన్ తలూపాడు.
మేనక సమీర మొహంలోకి చూసాక ఇంక తప్పదన్నట్టుగా "వస్తాం సర్" అని లేచింది సమీర.
"నీ వ్యవహారం చూస్తూ ఉంటే నీకక్కడే ఉండిపోవాలనిపిస్తూన్నట్టుగా వుంది." బయటికి వచ్చాక సమీర మొహంలోకి చూస్తూ అంది మేనక.
"ఐ వాంట్ టు బి ఫ్రాంక్ విత్ యు మనూ." సడన్గా ఆగింది సమీర. "నేను నా మనసుకి చెప్తున్నాను. ఇది చాల అబ్సర్డ్ అని. కానీ వినటం లేదు." విచారంగా అంది.
"అదే ఇన్ఫాట్యుయేషన్ అంటే. భయంలేదులే, బయటకి వచ్చేస్తావు." నవ్వుతూ అని నడవడం మొదలుపెట్టింది మేనక.
"ఇన్ఫాట్యుయేషన్ ఫీల్ అవ్వడానికి నేనేమన్నా టీనేజర్నా? నువ్వు నా విషయం సీరియస్ గా తీసుకోవడం లేదు." కోపంగా అంది సమీర.
"సీరియస్ గా ఆలోచించాల్సింది నువ్వు. నేను కాదు." మేనక ఆగి సమీర మొహంలోకి చూసింది. "యు ఆర్ గోయింగ్ టు బి ఏ సైకాలాజిస్ట్ సూన్. ఒక ఆర్డినరీ ఆడపిల్లలా ఆలోచించకు. బాగా ఆలోచించిన తరువాత కూడా నీది లవ్ అని నీకనిపిస్తే అది నా అంకుల్ కి ఎక్ష్ప్రెస్స్ చెయ్యి. ఆ తర్వాత అది మీ ఇద్దరి హెడేక్." తర్వాత అక్కడినుండి వేగంగా నడిచింది మేనక.
&
"రేయ్. నువ్వు ఇలా రా రా." తన ఎదురింటి ముందు నిలబడి తనవైపే తదేకంగా చూస్తూన్న కుర్రాడిని చూస్తూ కోపంగా పిలిచింది మేనక. సాయంత్రం ఐదు అవుతూంది. ఇంట్లోనే వుండి, వుండి బోర్ కొట్టి ఇంటిముందు హాల్లో కుర్చీ వేసుకుని కూచుంది మేనక. తను కూచున్న దగ్గరనుండి ఇంటిముందు నిలబడి తనని అలాగే చూస్తూ వున్నాడు వాడు.
"ఏంట్రా, నువ్వు నాకు బీట్ కొడుతున్నావా? నీ వయసేమిటి, నా వయసేమిటి, రాస్కేల్." పిలవగానే ఏ జంకు లేకుండా దగ్గరికి వచ్చిన వాడిని చూస్తూ అంది.
"నువ్వు నిరుపమక్కకి ఎమన్నా రెలాటివా?" మేనక అన్నది విననట్టుగానే అన్నాడు వాడు.
"కాదురా, రెలెటివ్ ని కాదు." కాదన్నట్టుగా తలూపింది మేనక. "వేరే కారణం వల్ల ఇక్కడ ఉంటున్నాను." వాడేమి భయపడకుండా అడగడం ఆశ్చర్యంగా వుంది మేనకకి.
"నిన్ను చూస్తూ ఉంటే నాకు నిరుపమ అక్కని చూసినట్టుగానే అనిపిస్తూంది. అందుకనే చూసాను. వేరే ఉద్దేశం లేదు." వాడు అన్నాడు.
"సారీ రా. ఎక్ష్ట్రీమ్లీ సారీ." కుర్చీలోనుంచి లేచి వాడి కుడి భుజం మీద చెయ్యి వేసి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ అంది మేనక. "పూర్తిగా అపార్ధం చేసుకున్నాను."
"పర్లేదక్కా. నేను వెళ్ళొస్తాను." అక్కడి నుంచి వెళ్ళబోయాడు వాడు.
"వన్ మినిట్ రా." మేనక అనగానే వాడు ఆగి ఆమె మొహంలోకి చూసాడు. "నిరుపమ నీకు బాగా తెలుసా?"
"ఆలా అడుగుతావేమిటక్కా?" వాడు దగ్గరగా వచ్చి అన్నాడు. "మా రెండు కుటుంబాలు ఎదురు ఎదురు గా చాలా సంవత్సరాలుగా వున్నయి. నా చిన్నప్పటి నుండి తను నాకు తెలుసు. నాకు స్వంత అక్క కన్నా ఎక్కువ."
"ఆలా అయితే నేనిక్కడ ఎందుకున్నానో నీకు చెప్పడం చాలా అవసరం." అంటూ అక్కడ తనెందుకుండాల్సివచ్చిందో అంతా వివరంగా చెప్పింది మేనక. "నా ఇన్వెస్టిగేషన్ కి పనికొచ్చే విషయం నీ దగ్గర ఏదన్నాఉంటే నాకు చెప్పారా." అంది చివర్లో.
"నేను బాగా ఆలోచిస్తే కానీ ఏమి చెప్పలేను." సాలోచనగా అన్నాడు వాడు. "ఎనీహౌ మా ఇంట్లోకి వస్తావా, అక్కడ కూచుని మాట్లాడుకుందాం. ప్రస్తుతం మా ఇంట్లో ఎవరూ లేరు. నేను ఇల్లు వదిలేసి ఇక్కడ ఇలా మాట్లాడుతున్నానంటే మా మామ్ కి కోపం వస్తుంది."
"సరే లేరా అయితే. పద." అంది మేనక.
&
"నా పేరు ఆనంద్ . టెన్త్ క్లాస్ చదువుతున్నాను. మా డాడీ లేరు. మా అమ్మ నేను చదివే స్కూల్ లోనే సైన్స్ టీచర్ గా చేస్తున్నారు. మేం నెల రోజులు కిందట వూరెళ్ళాం. నా గ్రాండ్ పా కి, అదే మా మామ్ డాడ్ కి బాగా సీరియస్ చేసింది. అందుకని వెళ్లాల్సి వచ్చింది. ఇప్పుడాయన బాగానే వున్నారు. ఈరోజు మార్నింగ్ వచ్చాం."
ఇద్దరూ ఆ ఇంటి వరండాలో వున్న రెండు కుర్చీల్లో కూర్చున్నాక చెప్పాడు ఆనంద్. ఆ కుర్చీలకి దగ్గరలో ఒక చిన్న టేబుల్, దాని మీద ఆనంద్ చదువుకునే పుస్తకాలూ వున్నయి.
"ఐ సీ" సాలోచనగా తలూపింది మేనక.
"నాకు ఇక్కడ కూచుని చదువుకోవడమే అలవాటు. ఏ రోజూ నిరుపమ నన్ను పలకరించకుండా కాలేజీ కి వెళ్ళింది లేదు. నేనెప్పుడు ఇక్కడ కూచున్నా తాను వచ్చి నన్ను పలకరిస్తున్నట్టుగానే ఉంటుంది." సడన్గా కారుతున్న కన్నీళ్ళని ఆపుకో లేక పోయాడు ఆనంద్ . "నేనెప్పటికీ తనని మర్చిపోలేను."
(ఇక్కడివరకూ నచ్చిందని భావిస్తా. తరువాత భాగం సాధ్యమైనంత త్వరలోనే అప్లోడ్ చేస్తా. దయచేసి రేటింగ్ ఇచ్చి రివ్యూ రాయడం మర్చిపోవద్దు.)
