અમદાવાદના એચ એલ કોમર્સ કોલેજના કેમ્પસમાં વસંતના દિવસની હળવી ધૂપ, લીલાં ગાર્ડન અને ગુલાબના ફૂલોની સુગંધ બધું શાંત અને મીઠી લાગણી ભરતું હતું. સંદીપ એ ખૂણામાં, પોતાના નોટબુક અને પેન સાથે બેઠો, પાનું પર શબ્દો ખેંચતો રહ્યો. ક્યારેક કવિના હૃદયની ઊંડાઈમાંથી ઉકળતી લાગણીઓ પાનું પર ઉતરતી, ક્યારેક અનામી પ્રેમની ચુપ્પી ગાળવામાં જ રહી. હર સમય સંદીપ ની નજર એ એક જ વ્યક્તિ પર ઝુકેલી હતી અને તે હતી કામિની તેની સહપાઠી. તે પ્રથમ દિવસ થી જ કામિની ને મનોમન પસંદ કરવા લાગ્યો હતો. સંદીપ એક શરમાળ, ડરપોક અને ભણવામાં વ્યસ્ત છોકરો હતો, જે ક્યારેય પોતાના હૃદયની લાગણીઓને સીધા વ્યક્ત ન કરતો. કોલેજના ગાર્ડન, ક્લાસ, લાઇબ્રેરી તે માત્ર એ સ્થળો હતા જ્યાં સંદીપ કામિનીને દૂરથી જોઈ શકે.
સ્નેહની ઝલક - 1
એક મૌન નજરઅમદાવાદના એચ એલ કોમર્સ કોલેજના કેમ્પસમાં વસંતના દિવસની હળવી ધૂપ, લીલાં ગાર્ડન અને ગુલાબના ફૂલોની સુગંધ બધું અને મીઠી લાગણી ભરતું હતું. સંદીપ એ ખૂણામાં, પોતાના નોટબુક અને પેન સાથે બેઠો, પાનું પર શબ્દો ખેંચતો રહ્યો. ક્યારેક કવિના હૃદયની ઊંડાઈમાંથી ઉકળતી લાગણીઓ પાનું પર ઉતરતી, ક્યારેક અનામી પ્રેમની ચુપ્પી ગાળવામાં જ રહી.હર સમય સંદીપ ની નજર એ એક જ વ્યક્તિ પર ઝુકેલી હતી અને તે હતી કામિની તેની સહપાઠી. તે પ્રથમ દિવસ થી જ કામિની ને મનોમન પસંદ કરવા લાગ્યો હતો. સંદીપ એક શરમાળ, ડરપોક અને ભણવામાં વ્યસ્ત છોકરો હતો, જે ક્યારેય પોતાના હૃદયની લાગણીઓને સીધા વ્યક્ત ...Read More
સ્નેહની ઝલક - 2
લતા મંગેશકર અને રાજ સિંહ ડુંગરપુર ની અધૂરી પ્રેમકથા: સુર અને ક્રિકેટ ની અમર ગાથા1929ની સપ્ટેમ્બરની એક શાંત સવારે, સાંકડી ગલીમાં એક નાનકડી બાળકીનો જન્મ થયો—નામ પડ્યું લતા મંગેશકર. ઘરમાં સંગીતની મહેક ફેલાતી. પિતા દીનાનાથ મંગેશકર, મરાઠી રંગમંચના પ્રખ્યાત ગાયક અને નાટ્યકાર, તબલાની થાપ પર રાગ આલાપતા. માતા શેવંતી, ગુજરાતી ગૃહિણી, પોતાના પ્રેમથી પરિવારને જોડી રાખતી. લતા પાંચ ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી મોટી હતી—ભાઈ હૃદયનાથ અને બહેનો આશા, ઉષા, મીના. નાનપણથી જ લતાને સંગીતનો રંગ ચડ્યો. પાંચ વર્ષની ઉંમરે, પિતાની પાછળ નાનકડા પગલાંઓથી સ્ટેજ પર ચડી, તે ગાતી—*“જય જગદીશ હરે”*ની ધૂનમાં તેનો અવાજ એટલો મધુર હતો કે લોકો ચોંકી ઊઠ્યા, “આ ...Read More
સ્નેહ ની ઝલક - 3
નંદિતા આજે ચાલીસ વર્ષની હતી. એની આંખોમાં અનુભવની શાંતિ ઝળકતી હતી, પરંતુ હૃદયમાં એક અધૂરી પીડા હજી પણ જીવંત એના ચાંદી જેવા વાળ પવનમાં લહેરાતા, જાણે જીવનની ઉદાસી અને આશા બંનેની વાર્તા કહેતા હોય. નંદિતાનું જીવન બહારથી સફળ લાગતું હતું—એક સારી નોકરી, આદરણીય સામાજિક સ્થાન, અને એક શાંત રૂટિન—પરંતુ એના હૃદયની એક ખાલી જગ્યા હજી પણ એને ડંખતી હતી. આ વાર્તા છે એના યુવાનીના પ્રેમની, એની નિરાશાની, અને એક નવી આશાની, જે એના જીવનમાં ચાંદનીની જેમ પ્રકાશ લઈને આવી.નંદિતાની યુવાની કોલેજના રંગીન દિવસોમાં ખીલી હતી. તે સમયે એ એક ઉજ્જવળ વિદ્યાર્થિની હતી, જેની આંખોમાં સપનાં અને હૃદયમાં ઉત્સાહ ભરેલો ...Read More