માટી ચુન ચુન મહેલ બનાયા, કીયા રંગ રૂગાણ, સોને રૂપેસે મઢીયા ઉસકો, જડે ઉસમે હીરે માણેક રતન, રહને કી બારી આઈ કે છોડ દીનો પડીયો જીવ માન્યો ન માન્યો જાય.. કહે હંમંત ન ઘર તેરા યેતો હૈ મીટી કા ઢેર..જા પંછી ઢુંઢ ઠીકાના ના હે તેરા યે રહેન બસેરા...
- Hemant pandya