ભગતસિંહની બેરેક સાફ કરનાર ભંગીનું નામ બોઘા હતું. ભગતસિંહ તેને બેબે (મા) કહીને બોલાવતા હતા. જ્યારે પણ કોઈ પૂછે કે, ભગતસિંહ, આ ભંગી બોઘા તારી બેબે કેવી રીતે બની ગયા? ત્યારે ભગતસિંહ કહે, કાં તો મારી માં મારું મળમૂત્ર ઉપાડી લે કે આ ભલા માણસ બોઘો. હું મારી બેબે (મા)ને બોઘેમાં જોઉં છું. આ ફક્ત મારી બેબે છે.આટલું કહીને ભગતસિંહ બોઘેને બાહોમાં લઈ લેતા.ભગતસિંહજી ઘણીવાર બોઘાને કહેતા, "બેબે (માં), મારે તમારા હાથની રોટલી ખાવી છે." પણ બોઘા પોતાની જ્ઞાતિને યાદ કરીને અચકાતા અને કહેતા, "ભગતસિંહ, તમે ઉચ્ચ જાતિના નેતા છો, અને હું નીચલી જાતીને છું, ભગત, તમે તેને છોડો, આગ્રહ ન કરો."સરદાર ભગતસિંહ પણ પોતાની જીદમાં મક્કમ હતા, ફાંસીના થોડા દિવસો પહેલા તેમણે જીદ કરીને બોઘેને કહ્યું હતું, "બેબે, અમે થોડા દિવસોના મહેમાન છીએ, હવે અમારી ઈચ્છા પૂરી કરો!"બોઘેની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા. રડતી વખતે તેણે પોતાના હાથે બહાદુર શહીદ-એ-આઝમ માટે રોટલી બનાવી અને પોતાના હાથે ખવડાવી. ભગતસિંહે રોટલીનો ટુકડો મોઢામાં મૂકતા જ બોઘે રડવા લાગ્યા. "એ ભગતાં, એ મારા સિંહ, ધન્ય છે તમારી માતા જેણે તમને જન્મ આપ્યો છે." ભગતસિંહે બોઘેને પોતાના છાતીએ ચાંપી લીધા.આપણા બહાદુર સરદાર ભગતસિંહજી આવી વિચારસરણીના માસ્ટર હતા. પરંતુ આઝાદીના 76 વર્ષ પછી પણ સમાજમાં પ્રવર્તતી ભેદભાવની લાગણી દૂર કરવા ભગતસિંહે 88 વર્ષ પહેલાં જે કર્યું તે આપણે કરી શક્યા નથી.આ દેશ મહાન શહીદે આઝમને સલામ કરે છે.
