ખુલ્લુ આકાશ જોરદાર રડી પડ્યું....
લાગણી હિન ધરતીને પલળવું પડ્યું..
વર્ષોનો પ્રણય ધૂળ માટી સાથે ધોવાયો.
ડાળીઓ પર હીંચકતા શબ્દો નીચોવાયા..
ખુશ્બુ પ્રેમની હવા સાથે ફેલાઈ ગઈ..
દોડતા દોડતા તો શ્વાસ ગભરાયો...
નહોતો કર્યો પ્રણય પૂછીને વેદના એ..
હવે તારી મરજી વહેવું છે કે વહી જવું છે.
મારી મસ્તી માં હું કરા બની વરસું છું.
તારે પાત્રમાં છેદ પડી જાય તેનું શું!!
શિવા ને ધારદાર નજરથી ના જોવાય..
વરસી તો તારી આંખમાં પણ ક્યારેક જઈશ....
વેદનાની કલમે 💓❤️
