એ ઘર ને હું
બળતું હતું કશુંક હ્રદયમાં એ ઘર ને હું,
દ્વારે ઊભું કદીક અલગથી નજર ને હું.
ખાલી પછી કરીને થયા જયાં અલગ અલગ,
સાથે હતા ફરજને સમજવા ડગર ને હું.
વાચી શકે વિચાર અહીંતો, કલમ મળે,
મળશે પછી કિતાબ કહાણી નગર ને હું.
બાગી બની કરીશ બગાવત હરી ફરી,
મળશે પછી જ સ્થાન અદાથી, કબર ને હું.
ફૂલો નથી ગુલાબ સરીખા, ગમે બધાં,
આપે પછી ટગરની ખબર, બેઅસર ને હું. ©
ગાગા લગા લગાલ લગાગા લગા લગા
"કાજલ"
કિરણ પિયુષ શાહ
