સવાર પડે ને કોઈ સવાર થઇ જાય મનના મહેલમાં !
આંખો બેઉ ઉઘડે આપો આપ નજર ઘુમાવું મહેલમાં !
ઝાંખો બળતો બલ્બ એકલો આખી રાતનો ગોખલમાં !
પ્રભાતની જોવાય વાટ આળસ કે પડ્યો રે બગલમાં.
મોબાઈલ ક્યાં ગયો અનલોક કરી જોઉં આંખો ફાડી અંધારમાં !
તાલાવેલી જોવાની સ્વગત બબડું સંદેશો નથી પ્રભાતમાં !
- વાત્ત્સલ્ય