*આસોપાલવ ......*
આંગણામાં શોભતો આસોપાલવ
સૌનું ધ્યાન ખેંચતો...
પ્રસંગોપાત આસપાસના સૌ..
આસોપાલવનો ઉપયોગ કરતાં
વાર તહેવાર તોરણ બંધાતા..
પણ..
જયાં એ ઊગ્યો ફૂલ્યો ફાલ્યો
એ ઘરે કયારેય લાભ ન લીધો..
વર્ષો વર્ષ આસોપાલવ નિશ્વાસ નાખતો...
વિશાળ આંગણ.. બગીચો ...
ભવ્ય મકાન.. નોકરોની ફોજ..
પણ...
રહેનાર એકલી.. વિધવા વૃધ્ધા...
વરસોથી જાણે ..
એકલાં જીવવાનો શ્રાપ જીવતી...
એકલતા
એકાંત
અને
ઊના ઊના નિશ્વાસ
કદાચ એજ નિયતિ હશે?
કોઈ નથી શું એનું?
તો....
દર પહેલી એ આવતું એ કુરિયર ...
એ વકીલ...
અને
ઊચા અવાજે સહી માટે થતી દલીલો...
ઓહ...
વૃધ્ધા સાચે એકલવાયી
કોઈના સહારા વિના...
જીવવા મજબૂર...
આસોપાલની જેમ
વિરાટ....
પણ છાયો એનો ન મળે..©
"કાજલ"
કિરણ પિયુષ શાહ