નિહાળે
ગાગાલગા લગાગા ગાગાલગા લગાગા
બાળક બની રમત રમતાં એ ચમન નિહાળે.
એવાં લગાવથી પરદેશી વતન નિહાળે.
ઘરમાં ફરી વળે ખાલીપો ઉદાસ કરતો,
બારી કદીક ખોલી વૃદ્ધા ગગન નિહાળે.
ઘૃણા ભરેલ દાવાનળ પીડતો અધિકાશ,
સાક્ષી બની પછી ત્યાં લાગી અગન નિહાળે
ત્યાં માંડવો ચમેલીની છાંય જોઈ રોપ્યો,
લ્હાવો લઈ ગગનવાસી લગન નિહાળે.
માણસ થઈ ન ભૂલો ત્યાં માણસાઈ સાચી,
કરજો ભલાઈ લોકો સાચું જતન નિહાળે.
ત્યાં પ્રેમથી ચલાવી લીધું બધું નકામું..
બોલાવ ત્યાં કહીને પ્યારું વદન નિહાળે.
લાલચ બુરી બલા છે સમજાય જાય સૌને..
ખુશહાલ જિંદગીને સુંદર અમન નિહાળે.. ©
કાજલ
કિરણ પિયુષ શાહ
