*જિંદગી ત્યારે જીવવા જેવી લાગે છે...*
ભરચક કામની વચ્ચે,
ઘરેથી ફોન કરીને કોઈ
‘ક્યારે આવે છે ?’
એવું પૂછે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
ગાલ પર પડતો
ઉદાસીનો પહેલો વરસાદ,
કોઈ પોતાના પાલવથી લૂછે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે કોઈને
કશું પણ કહ્યા વિના,
કોઈ આપણને પૂછે કે -
"કેમ આજે ઉદાસ છે ?"
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે હાથ પકડીને
પાસે બેસીને કોઈ સમજાવે કે -
"તું મારા માટે 'ખાસ' છે !"
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
સાંજ પડે સૂરજની જેમ
આથમી ગયા હોઈએ...
અને ઘરનો દરવાજો
'દીકરી' ખોલે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
અંધારું ઊંચકીને ઘરે લાવીએ...
પણ રસોડામાંથી
'મમ્મી' નામનું અજવાળું બોલે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે ઉજાગરા વખતે
કોઈ બાજુમાં બેસીને કહે -
"ચાલ, હું તારી સાથે 'જાગું' છું..."
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે સેલ્ફી પાડીને કોઈ મોકલે,
અને પ્રેમથી પૂછે કે -
"કેવી લાગુ છું ?"
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
લોન ઉપર લીધેલી
ખુશીઓના હપ્તા ગણતી વખતે,
કોઈ ખભા પર હાથ મૂકીને -
"ભરાઈ જશે" એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
ના પાડ્યા પછી પણ
પરાણે એક કોળીયો મોઢામાં મૂકી,
કોઈ નજીકનો ખાસ મિત્ર
" ખવાય જશે " એવું કહે...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે વર્ષો જુનો મિત્ર
ફોન કરીને કહે કે -
"ચાલને યાર, એક વાર પાછા 'મળીએ'..."
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
જ્યારે કોઈ સાંજે ઉદાસ હોઈએ,
ને આરતી ટાણે મંદિરમાં
એક 'પ્રાર્થના' સાંભળીએ...
ત્યારે જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
બે ટંક અનાજ માટે
ફૂટપાથ પર બેસીને,
'ફૂલો વેચતી' કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે !
હોસ્પિટલના ખાટલા પર
'મૃત્યુ સામે' તલવારો ખેંચતી,
કોઈ બીજાની જિંદગી જોઈએ...
ત્યારે આપણી જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે..
આ કવિતા વાંચીને,
તમારા ચહેરા પર
'સ્મિત' આવી જાય...
ત્યારે મને
મારી જિંદગી *જીવવા જેવી* લાગે છે...
..ચાલ ને જીવી લઈએ...
સુપ્રભાત
