" राधेय... कर्ण "
जन्मता गंगेच्या प्रवाहाबरोबर वाहत आलो ,
अधिरथ अन् राधाईच्या कुशीत विसावलो !
शोणासाठी वसुसेनाचा मी वसुदादा झालो,
वृषालीचा पती असून तिचा सखाच बनलो !!
सारथी असून आवड मला शस्त्रास्त्रांची ,
आस मजला क्षत्रियांच्या धनुष्य बाणाची!
दैवाने मांडले अद्भुत असेच द्यूत माझ्याशी ,
वैर पत्करले अजाणतेपणी माझ्याच आप्तेष्टांशी !!!
काळाच्या रथाने नशिबाचे माझ्या घेतले होते वेग हाती ,
कवचकुंडलधारी या " सूर्यपुत्राला " बनविले एक सारथी !!!
मित्र दुर्योधनाने केले या कर्णा अंगदेशाचा अधिपति ,
न कळे माझेच मजला खरच मी भागी की अभागी ????
पांचालीच्या वस्त्रहरणास मी कारण बनलो ,
स्वतःच्याच नजरेत स्वतःला गमावून बसलो !!!परशुरामशिष्य बनून ब्रम्हास्त्राधिपति झालो ,
दिग्विजयाने हस्तिनापुरास समर्थ करण्यास निघालो !!!!
कवचकुंडलाच्या भयाने इंद्रालाही माझा याचक बनविले ,
शौर्य , कीर्ती अन् दातृत्व माझे या दानाने सिद्ध केले!!!
रहस्य मजला माझ्या जन्माचे श्रीकृष्णाने सांगितले ,
पांडवांना साहाय्य करण्याचे मजला मूकपणे सुचविले !!!
नियतीने पुन्हा एकदा माझ्या विरुद्धच दान टाकले ,
अन् माता कुंतीच्या चार पुत्रांना जीवनदान दिले !!!
दुर्योधनाच्या उपकारांना स्मरुन त्यास साहाय्य केले ,
अर्जुनवधाचे शेवटचे दान देण्यास मन सज्ज झाले !!!
परशुरामांच्या शापाने विद्येचे विस्मरण झालेला , रथाचे चक्र भूमीत धसलेला , कर्ण मी निशस्त्र ,
पार्था , सांग मला झाला का तुला माझ्या सामर्थ्याचा, परिचय ? अन् मग अधर्माने चालव माझ्यावर शस्त्र !!!!!
" सूर्यपुत्र "असूनही " सूतपुत्र " म्हणूनच वाढलो ,
अन् " कौंतेय " असूनही फक्त " राधेय " होऊन जगलो !!!
