યાદ છે...?
પ્રણય ની આપણી એ પેહલી મુલાકાત હતી,
શરમાઈ ને ઝૂકેલી આંખો ને ભાષા મૌન હતી.
હા, યાદ છે...!
એક ટેબલ અને ખુરશીઓ બે હતી,
સભાન હું, પણ ધડકન બેહોશ હતી.
કહેવું હતું ઘણું, સઘળું ભુલાઈ ગયું,
રાત ભર જાગી, કરી જેની તૈયારી હતી.
તારી પણ હાલત કંઇક એવીજ હતી,
કહેવાનું કઇક ને કેહતી કઈ અલગ હતી.
હા, હવે...!
થોડી ગભરાહટ, પણ મન માં થોડી ઉત્સુકતા હતી,
અજનબી ને ઓળખવાની મને ક્યાં આવડત હતી.
શું કહું ? શું બોલું ? ક્યાંથી હું શરૂઆત કરું ?
હાથો માં હાથ, અને પ્રેમ ની બસ અનુભૂતિ હતી.
ક્યારેય ના ભુલાય 'મિલન', એવી એક ક્ષણ હતી,
આખરે, પ્રણય ની આપણી પેહલી શરૂઆત હતી.
યાદ છે.
મિલન લાડ. વલસાડ - સુરત.
