महेश आणि अभिषेक दोघेही अजून विचारात गुंतून गेले. शांतच बसले होते दोघेही. तितक्यात कोमलच्या मोबाईलच लोकेशन मिळालं. " अभिषेक सर, जरा मुश्कीलनेच भेटलं, त्या मोबाईलच लोकेशन… मोबाईल बंद आहे बहुदा. शेवटचा तो शनिवारी use झाला होता. त्यानंतर स्विच ऑफ…. ", त्याने माहिती पुरवली.
" शनिवारी… किती वाजता ? आणि लोकेशन काय आहे…. ?",
"शनिवारी रात्री… साधारण ११.१५ ते ११.३० च्या दरम्यान… त्यानंतर स्विच ऑफ…. आणि लोकेशन आहे, Goa airport… ", आता तर अभी वेडाच होणार होता.
" तू नक्की याचं मोबाईलचं लोकेशन काढलंसं ना… बघ जरा. सोलापूरच्या आसपास असेल लोकेशन." ,
"नाही सर. तो मोबाईल शेवटी Goa airport लाच होता… last location तेच आहे.",
" Are you sure ?",
" Absolutely sure sir…. माणूस चुका करतो, मशीनस्स नाही. तेच last location आहे."," Thanks " म्हणत अभी आणि महेश पुन्हा त्यांच्या केबिनमध्ये आले.
दोघांनाही काही कळत नव्हतं. महेश बोलला खूप वेळाने."OK… मला वाटते पुन्हा एकदा उजळणी करूया." अभिने होकारार्थी मान हलवली. " कोमल सावंत… शुक्रवारी रात्री ७ वाजता Mumbai airport ला निघाली, कारने. ती ८ वाजता तिथे पोहोचली. म्हणजे driver खर बोलत आहे. रात्री १०.३० ची flight… वेळेवर take off.… , Passenger list मध्ये कोमलचं नाव होतं. १२ वाजता, flight बंगलोरला पोहोचली, वेळेवर अगदी. उतरणाऱ्या प्रवाशांच्या लिस्ट मध्ये पुन्हा कोमलच नाव … म्हणजेच ती बंगलोरला पोहोचली होती. Right ? ",महेश म्हणाला.
" अरे पण १० मिनिटांवर flat तिचा. आणि ती गायब… ", अभी बोलला.
" हो… पुढे तुला mobile company तिच्या call ची लिस्ट मिळाली, त्यात शेवटचा call सोलापूर रेल्वे पोलिसांचा. त्यांच्या म्हणण्यानुसार, कोमल स्वतः तिथे गेली होती, तक्रार नोंदवण्यासाठी. साधारण सकाळी १० वाजता.… त्यानंतर आता mobile track केला तर कळलं, last location होतं Goa airport…२४ तासात, तीन वेगवेगळी location's… " महेश बोलला.
" तेच तर… एकच व्यक्ती… २४ तासाच्या आत… तीन वेगवेगळ्या ठिकाणी, कस शक्य आहे हे… शिवाय तिच्यासोबत सामान, एवढया जलद प्रवास करणं, जवळपास impossible… ",
" असं कसं म्हणू शकतोस तू अभी ", महेश म्हणाला.
"जरा विचार कर. कोमलला जायचे होते, बंगलोरला… ऑफिससाठी आणि लग्नाचं सामान, जे तिने bag मध्ये भरलं होतं, त्यासाठी.… बरं, तशी ती पोहोचली वेळेत. मग मला सांग, ती सोलापूर रेल्वे स्टेशनला काय करत होती… ? त्या ऑफिसरने तर तिचा फोटोसुद्धा ओळखला. एक व्यक्ती विमानाने पहिली बंगलोरला गेली. पुन्हा तीच व्यक्ती सोलापूरला, तेही ट्रेनने कशी काय जाऊ शकते. त्यात, कोमल बंगलोरच्या दिशेने निघाली होती, असं त्या ऑफिसरचे म्हणणे आहे. आता तो ऑफिसर कशाला खोटं बोलेलं… बरं ते राहू दे, तिची गाडी मिस झाली सोलापूरला, ते मान्य करतो मी. मग कोमल, Goa airport ला कशी जाऊ शकते… तिला तर बंगलोरला जायचे होते ना… पुन्हा सोलापूर ते गोवा, किती उलट प्रवास आहे. त्यापेक्षा ती मुंबईला परत येऊ शकली असती. तर ती मुंबईत पण नाही. " आता महेश गांगरून गेला.
" काय म्हणायचं आहे अभी… ", महेश खूप वेळाने विचार करून बोलला.
" एकच व्यक्ती… तीन वेगवेगळ्या ठिकाणी, तेही एका दिवसात शक्य नाही. ",
"म्हणजे कोणीतरी चुकते आहे, तीनपैकी एका ठिकाणी.….बरोबर ना." महेश… ,
" नाही महेश… तिन्ही लोकेशन बरोबर आहेत… पहिलं… Bangalore airport, तिथली passenger list, ती खरी आहे.… नंतर ते रेल्वे पोलिस, त्यांनी तर तिला पाहिलं प्रत्यक्ष आणि नंतर हा… त्याचं म्हणणं बरोबर आहे, मशीन चुका करत नाहीत." ,
" म्हणजे ? ",
" म्हणजे महेश… काहीतरी खूप मोठी गडबड आहे… तीन ठिकाणी… एकच व्यक्ती… कोमल सावंत… " बोलता बोलता अभी खिडकी जवळ गेला. " कोमल सावंत… … कोमल नक्की गेली तरी कूठे ? "
============================================================================
पुढचे चार दिवस तर inspector अभिषेकला "त्या" केसमध्ये लक्षच देता आले नाही. एका मंत्र्याच्या मुलाचे लग्न असल्याने त्याची डुटी तिथे लागली होती. तर महेशकडे दुसऱ्या केसेस होत्या. अभी वैतागला होता त्या लग्नाला. लग्न उरकल्यानंतर अभिने पुन्हा केसकडे देण्यास सुरुवात केली. त्यादिवशी महेशला त्याने घरी बोलावून घेतलं.
" हा बोल अभि…कसं झाले लग्न.…. ", महेश जरा मस्करीत बोलला.
" गप्प रे… ते नको आता ….किती त्रास झालं ४ दिवसात, विषय काढू नकोस तो." अभि वैतागत बोलला.
" ok… बाबा, कशाला बोलावलंसं ? ",
" अरे… कोमल सावंत केस कडे लक्षच दिलं नाही चार दिवस.",
" हो रे… मी पण दुसऱ्या केसेस वर होतो ना.… पुण्याला गेलो होतो ना.",
" नवीन केस ? ",
" हो, तिथे एक बेवारस प्रेत सापडलं ",
"मग ते पुणे पोलिसांचा काम आहे ना… ",
" हा… पण माझा मित्र आहे ना pune forensic expert… त्याने मला बोलावून घेतलं, माझी केस नाही ती. " ,
" ठीक आहे ते जाऊ दे… आपल्या केस मध्ये काही आहे का ? ",
" तुझ्या एक गोष्ट लक्षात आली का?",
" कोणती ?",
" तू त्या सावंतला सांगितलं होतंस ना, मिडियामध्ये सांगायला… मग अजून मीडियात, news मध्ये काही आलंच नाही. पुन्हा ४ दिवसात त्याने call सुद्धा केला नाही." , अभिला पटलं ते.
" मला वाटते त्यांनी मीडियात काही सांगितलंचं नसेल, कदाचित." ,
" may be… ठीक आहे, उद्या जाऊ त्यांच्या घरी. चल आता मी जातो माझ्या घरी. " म्हणत महेश घरी गेला.
सकाळीच त्या दोघांनी सावंतांचे घर गाठले, तर घरी फक्त मिसेस सावंत. अभिला जरा विचित्र वाटलं. " तुमची मुलगी गायब आहे ना.कोणालाच tension नाही का. " महेश मिस सावंतांना बोलला. " तसं नाही, पण ऑफिसला तर जावेच लागेल ना." महेश त्यावर काय बोलणार. " बरं… it's ok… मिस्टर सावंतांना मी हि गोष्ट मिडिया मध्ये कळवायला सांगितलं होते. मग अजून तशी news कशी नाही पेपर्स मध्ये. " त्यावर मिसेस सावंत गप्प झाल्या. अभि आणि महेश एकमेकांकडे पाहू लागले. काय समजायचे नक्की. इतक्यात राहुल आला. " Hi inspector …. काही समजलं का कोमलबद्दल ? ", एकदम tension free mind मध्ये होता राहुल. अभिच्या नजरेतून सुटलं नाही ते. " हा… ते शोधतो आम्ही. पण हि news अजून बाहेर कशी नाही. तुमचं लग्न म्हणजे मिडियासाठी मोठी event होती. आणि कोमल गायब आहे ते मिडियाला कसं माहित नाही अजून. " राहुल मिस सावंतकडे पाहू लागला. अभिला कळलं ते. " काय झालंय ? ", महेशने विचारलं.
------------------- क्रमश : ----------------
