" सामानात काही महागडी, मौल्यवान वस्तू वगैरे… ",
"हो… आमच्या दोघींचे लग्नाचे ड्रेस आणि दागिने… ", काजल खूप वेळाने बोलली. अभिला आश्चर्य वाटलं.
" हे तुला कसं माहित… तिच्या सामानात काय होतं ते… ",
" मीच bag भरली होती. शिवाय माझ्यासोबतच जाणार होती ती बंगलोरला.",
"मग… ",
"मला एक urgent काम आलं. म्हणून ती एकटीच गेली.",
"तू कूठे गेलीस ?",
"आमच्या गोवा branch ला. दोन दिवसापूर्वीच गेले मी. सकाळी पप्पांनी call केला,घाबरलेले वाटले म्हणून जी ट्रेन मिळाली, त्या ट्रेनने आले मुंबईला.",
"ट्रेनने ? ते पण गोवावरून… ", अभी काजलच्या सामानाकडे पाहत म्हणाला.
" नक्की तुम्ही ट्रेननेच आलात ना… ",
"का inspector?",
"नाही… एवढया लवकर बुकिंग होत नाही ट्रेनचं… तिकीटसुद्धा भेटलं पाहिजे ना.",
"inspector, काजलला भीती वाटते विमानाची… एवढंच काय… तिला गाडी चालवता पण येत नाही. म्हणून तिला स्पेशल पास काढून दिला आहे. Mumbai to Goa.",
"या madam, गोवाला असतात का?",
"हो… कोमल बंगलोरला आणि काजल गोवा ब्रांचला. दोन दिवस ती तिथेच होती." Mrs. सावंतनी माहिती दिली.
" आणि तुम्ही कूठे होतात Mr. राहुल ?",
"मी इथेच, मुंबईत. सामानाची तयारी. उद्या मी पण निघणार होतो बंगलोरला." सगळ्याच बोलणं ऐकून घेतलं अभिषेकने.
" पाटील… सगळं लिहून घेतलंत ना.",
"हो साहेब…" ,
"चला Mr. सावंत. मी निघतो मग. तुमच्या मुलीचा एक फोटो दया मला. मग तपासाला सुरुवात करू.", तरी Mr. सावंत विचारात गढून गेलेले. अभिषेकला नवलं वाटलं. " Mr. सावंत, any problem.… अजून काही आहे का सांगायचं बाकी, आताच सांगा मग." काजल पप्पांच्या बाजूला येऊन बसली. " मला वाटते पप्पा… आता तरी सांगूया पोलिसांना." ते ऐकून inspector अभिषेकचे डोळे चमकले.
" आतातरी म्हणजे …. काही लपवून ठेवलं आहे का.", अभिषेक. Mr. सावंत काजलला काहीतरी बोलले. तशी काजल, कोमलच्या बेडरूममध्ये गेली. आणि कसलीशी कागदपत्रे घेऊन आली. " inspector…. कोमल आणि राहुलचा साखरपुडा झाला. त्याचदिवशी हे एक पत्र आलं होतं." अभिने पत्र वाचलं. ' हे लग्न खूप महागात पडेल.… कोमलला.'…. अभिने मजकूर वाचला.
" कूठे मिळालं हे पत्र ?",
" दारात… आणि त्यानंतर अशीच १० पत्र आली.", अभिने सगळी पत्र वाचली.
" हम्म… सगळ्यात एकचं मजकूर आहे. शेवटचं लेटर कधी आलं.?",
"गुरुवारी.",
" म्हणजे कोमल निघायच्या एक दिवस अगोदर.",
"हो inspector…", अभिला काहीतरी गडबड वाटली.
" आणि हे तुम्ही पोलिसांना सांगितलं नाही कधी… बरोबर ना. ", सावंत गप्प बसले.
" का तक्रार केली नाहीत तेव्हाच.… ",
"माझं नावं आहे business industry मध्ये. तक्रार नोंदवली असती तर मिडियाने खूप मोठा इशू केला असता. माझ्या 'Image' ला ते सूट झालं नसतं." अभिला राग आला.
" आणि मुलगी गेली त्याचं काय ? 'Image' सांभाळत बसलेत… हं. ", सगळे शांत बसले होते." कोणी केलं असेल हे, लेटरचं. तुम्हाला कोणावर संशय आहे का? … Mr. राहुल, तुम्हाला काही बोलायचे आहे का… ","नाही.",अभिने सगळ्यावर एक नजर फिरवली. "ठीक आहे मग… एक काम करा. तिचा मोबाईल नंबर, फोटो, बंगलोरच्या flat पत्ता, ऑफिसचा पत्ता. आणि अजून काही माहिती असेल ती सगळी जमा करा. आणि पोलिस स्टेशनला या. तिकडेच बोलू. शिवाय तिचा बेडरूम सील करतो आहे. " बोलून अभी पोलिस स्टेशनकडे निघाला.
रात्रीपर्यंत सगळी माहिती गोळा झाली. Mr. सावंत पोलिस स्टेशनमधेच होते.
" हेलो महेश… ",
"हा बोल रे…",
"कूठे आहेस तू ? ",
"मी निघतो आहे lab मधून… का रे ?",
"येतोस का इकडे जरा ?",
"ठीक आहे. १५ मिनिटात येतो." फोन ठेवून अभिने Mr. सावंत कडे लक्ष दिलं.
" आता एक गोष्ट करावी लागेल तुम्हाला. लग्न तर next week मध्ये आहे ना. मिडियाला सुद्धा माहित असेल ते. मग कोमल सावंत हरवली आहे, ते सुद्धा तुम्हालाच सांगावं लागेल मिडियाला. नाहीतर आमच्या पोलिस स्टेशन मधून कोणीतरी बातमी लिक करेल. कळते ना, मी काय बोललो ते. ", Mr. सावंतानी होकारार्थी मान हलवली. " आणि एक करा. पुन्हा लेटर किंवा फोन आला तर लगेच कळवा." तेवढयात महेश आला.
" ये… महेश, Mr. सावंत… हा डॉक्टर महेश. आमचा 'forensic expert'," ,
"हो… यांना ओळखतो मी, खूप नावं ऐकलं आहे, तुमच्या दोघांचं… ",
"आणि तुम्ही बिझनेसमन , Mr. सावंत… Sorry, The Mr. Sawant.… तुमचा मुंबईमध्ये खूप मोठा बिझनेस आहे ना.",
"हो हो, तोच मी.","OK… Mr. सावंत, निघा तुम्ही आणि काही कळल तर नक्की कळवतो.","Thanks." म्हणत सावंत निघून गेले.
"बस रे महेश… ",महेश खूर्चीवर बसला.
" हं… बोल आता, कशाला बोलवलस रे ? ",
"असंच… time pass करायला.",
"अबे… एक दिवस लवकर घरी निघत होतो तर इकडे timeless ला बोलावलस. चल मी निघतो.",
"थांब रे, मस्करी केली. आणि त्या Mr. सावंतांना असा का बोललास, The Mr. Sawant." ते ऐकून महेश हसला.
" ते नंतर सांगतो. पहिलं सांग. ते इकडे कशाला आलेले कि पकडून आणलास त्यांना.",
" त्यांना कशाला पकडू… त्यांना मीच बोलावलं होतं. ",
"कशाला ?",
" त्यांची मुलगी… कोमल सावंत, हरवली आहे.",
" लहान मुलगी…. शाळेतून हरवली असेल.",
"अरे मोठी मुलगी, लग्न होतं पूढच्या आठवडयात आणि गायब.",
"हा… मग पळून गेली असेल… जबरदस्ती लग्न करत असेल हा सावंत तिचा… ", ते ऐकून अभिषेकने महेशच्या पाठीत धपाटा मारला.
" अरे, जरा respect ने बोल जरा… मोठे बिझनेसमन आहेत ते."
" कशाला respect देऊ ?",
"का… काय झालं ?",
"नंतर… पहिलं सांग, मला कशाला बोलवलं तिथे?",
"उद्या बंगलोरला जायचे आहे.",
"कशाला ?",
"अरे, तपास करायला… , कोमल सावंत ? ",
"मग मी कशाला ? तुझं काम आहे ते… ",
"माझं काम , तुझं काम करू नकोस… येतोस का ते सांग. ",
"येतो पण तिथे कशाला जायचे. तिथल्या पोलिसांना कळव. तिथून हरवली आहे ना ती.",
"मला तसं नाही वाटत.… ही letter's बघ.", डॉक्टर महेशने लेटर वाचली.
"छान …. म्हणजे 'missing person' ची केस नाही , kidnapping ची केस आहे तर. ",
"Yes… मला तर तसंच वाटते. तिच्या सामानात दागिने होते, पैसे होते. जवळपास ३ लाखाचे दागिने होते.",
"हो… लेटर सुद्धा type केलेली आहेत. त्यामुळे handwriting analysis करायचा प्रश्नच मिटला. हूशार आहे लेटर लिहिणारा.",
" आजकालचे आरोपी हूशार झाले आहेत.",
"हो रे… मी कोमलचे mobile details मागवले आहेत. उद्या पर्यंत माहिती येईल सगळी.","ठीक आहे, मग उद्या सकाळी निघू. चल …. Bye."
------------------- क्रमश : ----------------
