ધુરંધર
રાકેશ ઠક્કર
નિર્દેશક આદિત્ય ધરની ફિલ્મ ‘ધુરંધર’ ટેકનિકલ રીતે એક શક્તિશાળી અને અભિનયની દ્રષ્ટિએ મજબૂત ફિલ્મ છે. પરંતુ તેની લંબાઈ અને ક્રૂરતા તેને સામાન્ય કમર્શિયલ એન્ટરટેઇનર બનવાથી અટકાવે છે. જો તમે આદિત્ય ધરના દિગ્દર્શનની શૈલી અને રણવીર સિંહના નવા એક્શન-અવતારને પસંદ કરો છો તો તમને આ ફિલ્મ ચોક્કસ ગમે એવી છે.
આ ફિલ્મ માત્ર એક સામાન્ય જાસૂસી થ્રિલર નથી પરંતુ તે ભારતની ગુપ્ત કાર્યવાહીઓ અને પાકિસ્તાનના અંડરવર્લ્ડમાં ઘૂસીને આતંકવાદના મૂળને નષ્ટ કરવાના એક મહત્વાકાંક્ષી ‘ઓપરેશન ધુરંધર’ની કહાણી છે. આ ફિલ્મ વાસ્તવિક ઐતિહાસિક ઘટનાઓ જેમ કે, 1999નું કંધાર હાઇજેક અને 2001નો સંસદ પરનો હુમલોના સંદર્ભમાં ભારતના જાસૂસી તંત્રની કટુ અને ક્રૂર વાસ્તવિકતા દર્શાવે છે. ફિલ્મની વાર્તા ભારતની ઇન્ટેલિજન્સ બ્યુરો (IB)ના ચીફ અજય સાન્યાલ (સંજય દત્ત) દ્વારા શરૂ કરાયેલા એક ગુપ્ત મિશનની આસપાસ ફરે છે. આ મિશનનો હેતુ પાકિસ્તાની આતંકવાદની જાળને અંદરથી તોડી પાડવાનો છે. આ માટે રો એજન્ટ હમઝા અલી મઝારી (રણવીર સિંહ)ને પાકિસ્તાનના કરાચીના ગેંગસ્ટરોનાં ગઢ ‘લ્યારી’માં મોકલવામાં આવે છે.
ફિલ્મનો પ્રથમ ભાગ ખૂબ જ જકડી રાખે તેવો છે. તેને અનેક પ્રકરણોમાં વિભાજિત કરવામાં આવ્યો છે. જે વાર્તાને સુવ્યવસ્થિત અને અનુસરવામાં સરળ બનાવે છે. કરાચીના અંડરવર્લ્ડનું ચિત્રણ ડાર્ક, ક્રૂર અને સચોટ છે. અહીં પાકિસ્તાની માફિયા, રાજકારણ અને ભારત વિરોધી ષડયંત્રોનો ઊંડો પરિચય મળે છે. લગભગ 3 કલાક 34 મિનિટનો લાંબો રનટાઇમ કેટલાક દર્શકોને થોડો ખેંચાયેલો લાગી શકે છે. ખાસ કરીને 2 કલાકના પહેલા ભાગમાં જે દુનિયાનું નિર્માણ કરવામાં આવ્યું છે. જોકે, આદિત્ય ધરનું સઘન દિગ્દર્શન તેને કંટાળાજનક થવા દેતું નથી. આ ફિલ્મમાં હિંસાને ખૂબ જ ક્રૂર અને લોહિયાળ રીતે દર્શાવવામાં આવી છે. જોકે આ વાર્તાની માંગ છે, પરંતુ સંવેદનશીલ દર્શકો માટે અમુક ટોર્ચર અને હિંસાના દ્રશ્યો અસહ્ય બની શકે છે.
આ ફિલ્મ મૂળભૂત રીતે પાર્ટ-1 છે અને તે બીજા ભાગ માટે પૃષ્ઠભૂમિ તૈયાર કરે છે. તેથી, વાર્તાનો અંત એક સંપૂર્ણ ક્લોઝર આપવાને બદલે બીજા ભાગની ઉત્સુકતા વધારતો છે, જે કેટલાક દર્શકોને અસંતોષ આપી શકે છે. ક્લાઇમેક્સ રસપ્રદ બન્યો નથી પરંતુ તે સ્પષ્ટપણે બીજા ભાગ (Part 2) માટે જગ્યા બનાવે છે. જે 19 માર્ચ, 2026ના રોજ રિલીઝ થવાનો છે.
રણવીર સિંહે સાબિત કરી દીધું છે કે તે માત્ર કોમેડી કે રોમાન્સ પૂરતો સીમિત નથી, પરંતુ ડાર્ક અને ગંભીર વિષયવસ્તુમાં પણ તે પ્રભાવશાળી અને આકર્ષક લીડ એક્ટર બની શકે છે. રણવીર સિંહનું પ્રદર્શન આ ફિલ્મનો આત્મા છે. 'ધ રેથ ઓફ ગોડ' કોડનેમ ધરાવતા રો એજન્ટ તરીકે તેણે એક સંયમિત અને ગહન અભિનય આપ્યો છે. તેના પાત્રની આંખોમાં ગુસ્સો, પીડા અને પ્રતિબદ્ધતા સ્પષ્ટ દેખાય છે. તેના એક્શન અવતાર અને તીવ્ર દ્રશ્યો દર્શકોને રોમાંચિત કરે છે. ઘણા ચાહકો તેને "ફરીથી ફોર્મમાં" પાછો ફર્યો હોવાનું માને છે.
રણવીર સિંહ અત્યાર સુધી તેના ઉત્સાહી અને જોરદાર એનર્જીવાળા પાત્રો માટે જાણીતો હતો. આ ફિલ્મમાં તેણે તેના આ પ્રકારના પાત્રમાંથી બહાર નીકળીને સંયમિત, ગહન અને તીવ્ર અભિનય આપ્યો છે. તેણે પોતાને માત્ર એક અભિનેતા તરીકે નહીં પણ એક વિશ્વસનીય એક્શન સ્ટાર તરીકે સ્થાપિત કર્યો છે. એક્શન સિક્વન્સમાં તેનું શારીરિક પરિવર્તન અને સમર્પણ સ્પષ્ટપણે દેખાય છે. ઘણા લોકો માને છે કે આ ફિલ્મ તેના અભિનય કારકિર્દીમાં એક નવું અને ગંભીર પ્રકરણ ઉમેરે છે. જે 'પદ્માવત' કે 'ગલી બોય' પછીનું તેનું સૌથી સશક્ત પ્રદર્શન છે. આ ફિલ્મ રણવીરની કારકિર્દીના શ્રેષ્ઠ પ્રદર્શનોમાંનું એક છે. તેનો સંયમિત અને તીવ્ર અભિનય પ્રશંસાને પાત્ર છે. તેણે એક ગંભીર, પીડિત અને અત્યંત પ્રતિબદ્ધ એજન્ટની ભૂમિકાને સંપૂર્ણ ન્યાય આપ્યો છે, જે તેની એનર્જેટિક છબીથી વિપરીત છે.
અક્ષય ખન્નાએ વિલન રહેમાન બલોચ તરીકે મેદાન માર્યું છે. ગેંગસ્ટર રહેમાન બલોચના પાત્રમાં તેની હાજરી શક્તિશાળી છે. તેના પાત્રની મૌન, શક્તિશાળી હાજરી અને આંખો દ્વારા થતો અભિનય ફિલ્મનું સ્તર ઊંચું લઈ જાય છે. અભિનયમાં એક ગજબની ધમકી અને વજન છે, જે દરેક ફ્રેમને ઊંચકી લે છે.
A સર્ટિફિકેટ મળ્યું છે અને થીમ અત્યંત ડાર્ક અને ગંભીર છે. તે સ્પાય એજન્ટોની ક્રૂર દુનિયા, આતંકવાદ, રાજકીય ષડયંત્રો અને હિંસાની વાસ્તવિકતા દર્શાવે છે. ફિલ્મમાં પાકિસ્તાની અંડરવર્લ્ડ અને ગુપ્ત એજન્ટોની દુનિયાને વાસ્તવિકતા સાથે દર્શાવવા માટે અમુક જગ્યાએ કઠોર ભાષાનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો છે. 'એનિમલ'માં હિંસા ઘણીવાર ભવ્ય અને લાગણીના આવેશમાં બતાવવામાં આવી છે, જ્યારે 'ધુરંધર'માં હિંસા કાર્યવાહીલક્ષી અને કઠોર વાસ્તવિકતા દર્શાવે છે. એજન્ટો અને ગેંગસ્ટરોની દુનિયા કેટલી જોખમી છે તે બતાવવા માટે લોહિયાળ દ્રશ્યોનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો છે, જે નાના બાળકો કે સંવેદનશીલ દર્શકો માટે અયોગ્ય છે.
‘ઉરી’ પછી આદિત્યની વાર્તા કહેવાની પકડ અહીં વધુ મજબૂત બની છે. તેનું દિગ્દર્શન ક્રૂર, વાસ્તવિક અને ગ્રાઉન્ડેડ છે. તે જાસૂસીની દુનિયાને બિન-ગ્લેમરાઇઝ્ડ રીતે રજૂ કરે છે. બેકગ્રાઉન્ડ મ્યુઝિક (BGM) વાર્તાની ગતિ અને તીવ્રતાને જાળવી રાખે છે. સિનેમેટોગ્રાફી પાકિસ્તાનના ડાર્ક અને જોખમી અંડરવર્લ્ડને સફળતાપૂર્વક કેપ્ચર કરે છે. એક્શન કોરિયોગ્રાફી અત્યંત વાસ્તવિક છે. ગોળીબાર, વિસ્ફોટ અને ખાસ કરીને હાથોહાથની લડાઈના દ્રશ્યો ખૂબ જ સારી રીતે ડિઝાઇન કરવામાં આવ્યા છે.
ફિલ્મ ‘ધુરંધર’ નો રનટાઇમ 3 કલાક 34 મિનિટથી વધુ છે. જોકે વાર્તા સઘન છે, પરંતુ આટલી લાંબી ફિલ્મ કેટલાક દર્શકો માટે પડકારરૂપ બની શકે છે. અમુક દ્રશ્યો કે વાર્તાની સબ-પ્લોટ્સને ટૂંકા કરી શકાયા હોત. વાર્તામાં અનેક પાત્રો, સબ-પ્લોટ્સ અને ભૂતકાળની ફ્લેશબેક સ્ટોરીઝ છે. જો ધ્યાન ન આપવામાં આવે તો દર્શકને વાર્તાને અનુસરવામાં થોડી મુશ્કેલી પડી શકે છે.
