ડિસ્ક્લેમર: આ એક કાલ્પનિક વાર્તા છે. તથા તમામ પાત્રો અને તેમની વચ્ચેના સંવાદો કાલ્પનિક છે. આ લખવાનો હેતુ માત્ર મનોરંજનનો છે.
... "તારે સાંજ સુધીમાં 2 કરોડ રૂપિયા કમાવા છે?" શંકર રાવે એની વાત કાપતા ધડાકો કર્યો, અને ફુલચંદ સ્તબ્ધ થઈ ગયો.
"તારી પાસે હવે 2 કરોડ ક્યાં છે? મને મૂર્ખ બનાવવાની કોશિશ રહેવા દે. તારો સમય પૂરો થઈ ગયો છે." ફૂલચંદે કડકાઈથી કહ્યું.
"છે, માત્ર 2 કરોડ નહીં, એનાથી દશ ગણા છે અને એય રોકડા. તને શું લાગ્યું કે હું ખાલી મારા ઘરે કે ઓફિસમાં જ કેશ રાખતો હઈશ, આ આજે જે પરિસ્થિતિ ઉભી થઇ એની આગમચેતી મેં નહિ રાખી હોય એવો મૂર્ખ તું મને મને છે?"
"ના તું એવો મૂર્ખ નથી એટલું તો હું માનું છું."
"બસ તો પછી, મારી વાત માન, આજે મારા અગત્યના ઘણા ફોન આવવાના છે. મને સાંજ સુધી મારુ કામ શાંતિથી કરવા દઈશ તો સાંજે આપણે છુટા પડીએ એ પહેલા 2 કરોડ રોકડા તારા હાથમાં આપી દઈશ." શંકર રાવે કહ્યું.
"ઓક્કે ડીલ પાક્કી, પણ આ મારી સાથેના સ્ટાફને ય 10-10 લાખ આપવા પડશે અને સાંજ સુધી અમારી સાથે જ રહેવું પડશે, મારે મારી નોકરી બચાવવી છે."
xxx
માંજરી આંખોવાળો માંગી રામ ભાટી ઘડીક દીવાલ પરના નકશાને તો ઘડીક મંગળના ફોનમાં રહેલા કોન્ટેક નંબર માં વિચિત્ર રીતે લખાયેલ નામ નંબર ને તાકી રહ્યો હતો. પાંચ સાત મિનિટના નિરીક્ષણ પછી એણે મેનેજર ને કહ્યું. "સાહેબ, આ કોઈ કોન્ટેક્ટ નંબર નથી, પણ કૈક સાંકેતિક લખાણ છે."
"એ તો મને પણ સમજાયું, માંગી રામ પણ આ જ્યાંનો સંકેત છે એ સ્થળ?" મેનેજરને બદલે જીતુભા એ માંગી રામ ના ચહેરા ને નીરખતા કહ્યું. 35-37 વર્ષનો માંગી રામ સહેજ પાતળો, અને ગૌર વર્ણ વાળો હતો, એની આખો માંજરી હતી, 5-6 દિવસની વધેલી દાઢી અને સાદા શર્ટ પેન્ટ પહેર્યા હતા, ચહેરા પર વારંવાર પસીનો આવતો હતો. આખો ચકળવકળ થતી હતી, એના જમણા હાથ પર એક ટેટુ ચીતરેલું હતું, જેમ એક ઉભેલો ઘોડો એક બેઠેલી ગાય, એક ભાલો અને એક રાજદંડ હતા મધ્યમાં ઉગતો સૂર્ય અને સૂર્ય પર એક છત્ર હતું, માંગી રામની ડાબી બાજુ જીતુભા ઉભો હતો અને મેનેજર જમણી બાજુ હતો, માંગી રામ વારંવાર પોતાના જમણા હાથમાં પકડેલી પેન દીવાલમાં લગાડેલ નકશા પર મુકતો હતો. જયારે એના ડાબા હાથમાં મંગલ નો ફોન હતો. એના હાથનું ટેટુ વારે વારે જીતુભાને આકર્ષિત કરતું હતું.
"એલા માંગી, સાહેબને જવાબ દે, શું વિચારે છે ક્યારનો? મેનેજરની બૂમથી જાણે માંગી રામ હોશમાં આવ્યો.
"કઈ નહિ, સાહેબ હું તો તાળો મેળવું છું કે આ ક્યુ ઠેકાણું હશે. મારે વિચારવું પડશે, બહુ સમજાતું નથી."
"કોઈ વાંધો નહિ માંગી રામ હવે તું જા, અને જો તને કઈ સમજાય તો તું મેનેજર સાહેબને કહેજે, એ મને ફોનથી કહી દેશે. મેનેજર સાહેબ, આ માંગી રામનું પગાર વધારા વખતે ધ્યાન રાખજો. જીતુભા એ કહ્યું.
"ઠીક છે, સાહેબ હું અર્ધ કલાકમાં કૈક મગજમાં વિચારીને મેનેજર સાહેબને કહી દઈશ." કહીને માંગી રામે મંગળનો ફોન જીતુભાનાં હાથમાં આપ્યો, અને કેબિનની બહાર નીકળ્યો.
"મેનેજર સાહેબ, કેબીન લોક કરો" જીતુભા એ કહ્યું, અને પોતાનું સોલ્ડર પાઉચ ઉઘાડ્યું,
"અરે પણ હમણાં ચા - નાસ્તો.." મેનેજરનું વાક્ય અધૂરુ રહ્યું, કેમ કે જીતુભા ના હાથમાં એની ગન હતી. જીતુભા એ નાક પર આંગળી રાખી એને ચૂપ રહેવા કહ્યું અને દરવાજા તરફ ગન દેખાડી લોક કરવા કહ્યું. મેનેજર જયારે દરવાજો અંદરથી લોક કરીને આવ્યો ત્યારે જીતુભા મોહનલાલને પૂછી રહ્યો હતો કે 'આ મેનેજર ભરોસાનો માણસ છે કે નહિ.'
"અરે એ ઘરનો માણસ છે. એના બાપુ અને મોટા બાપુ એ પણ આ જીવન અનોપચંદ એન્ડ કંપનીમાં કામ કર્યું છે. એનો એક કઝીને તો કંપનીના કામ માટે પોતાનો જીવ પણ આપ્યો છે. કેમ શું થયું?" ફોનમાં મોહનલાલ પૂછી રહ્યો હતો.
"કઈ ખાસ નથી, એક ક્લ્યુ અનાયાસે હાથમાં આવી છે આપણી કંપનીમાં પણ દગાખોર ભરેલા છે એ વિષે. પણ આ મેનેજર ને તમે ક્લીન ચિટ આપી તો મારે ભરોસો કરવો પડશે, પણ બાકીના કોણ છે એ હું તપાસ કરું છું." કહી જીતુભા એ ફોન કટ કર્યો અને મેનેજર ને કહ્યું, "બેસો, તમે વફાદાર છો એની ખાતરી મને થઇ ગઈ, પણ આ માંગી રામની મારે આખી કુંડળી જોઈએ છે, એ ક્યાં રહે છે ક્યાં જન્મ્યો અહીં કેટલા વખતથી કામ કરે છે, નોકરીમાંથી છૂટ્યા પછી કોને મળે છે. બધું જ."
"સર, મને તો એ ભરોસાનો માણસ લાગે છે, એમ કહોને કે ભગત માણસ છે, કોઈ પ્રકારેનું વ્યસન નથી, આખો દિવસ શાંત ચિત્તે ચીંધ્યું કામ કરી આપે, અરે આજુબાજુની આપણી બધી ફેકટરીમાં ક્યારેક કૈક કામ માટે જવાનું હોય તો હસતા હસતા જય આવે છે." અને આજુબાજુના 100 કિલોમીટરનો ભોમિયો છે, આ એરિયાના ઇંચે ઇંચની એને ખબર છે, ક્યાં જંગલ ક્યાં નદી ક્યાં ડુંગર, ક્યાં ખાઈ, બધી જ એને ખબર છે. ભરોસાનો માણસ છે. "
""જો એ ભોમિયો ભરોસાનો માણસ હોત તો એણે તરત જ કહ્યું હોત કે આ ફલાણું ઠેકાણું છે. પણ એણે એવું ન કહ્યું, કેમ કે એ ભરોસાનો માણસ નથી. હમણાં ક્યાં છે?" જીતુભા એ પૂછ્યું.
"અત્યારે એ પેકીંગ ડિપાર્ટમેન્ટમાં છે, આ અહીં જુવો કહીને મેનેજરે એના મોટા ટેબલની સેલ્ફ તરફ ઈશારો કર્યો અને એક બટન દબાવ્યું. અને 6 ફૂટ બે 5 ફૂટનું ટેબલ એક સ્ક્રીનમાં પરિવર્તિત થઇ ગયું, એમાં ફેકટરી ના ગેટ થી લઈને દરેક ડિપાર્ટમેન્ટ ના ખૂણે ખૂણે લાગેલા કેમેરામાં દરેકે દરેક કર્મચારી દેખાતા હતા, અરે ગેસ્ટ હાઉસ પણ દેખાતું હતું.
"શાબાશ, હવે તમે અહીં રહીને એની હિલચાલ પર નજર રાખજો, એની પાસે મોબાઇલ છે?"
"નારે સાહેબ એ ગરીબ છે, આવા મોંઘા ઇનકમિંગ વાળા મોબાઈલ એને થોડો પોસાય."
"જુઓ એ ફરીથી અહીં તમારી કેબિનમાં કોઈ બહાને આવવાની ટ્રાઇ કરશે, અને નહીં તો બાથરૂમ જવાના બહાને પાંચ સાત મિનિટમાં ઉભો થશે, સિક્યુરિટી હેડ ને એલર્ટ રાખો, કદાચ એની પાસે તમંચા જેવું કંઈક હોય, એની પાસે ચોક્કસ ફોન હશે જ, એ કોઈને ફોન કરવાની ટ્રાઇ કરશે, એ વખતે એને પકડવાનો છે. મારે એનો ફોન જોઈએ છે, હું અર્ધો કલાક માટે બહાર જાઉં છું. હું આવું એ પહેલા એ અહીંથી છટકીને ભાગવો ન જોઈએ.'
"ચિંતા ન કરો સાહેબ, જે માણસ કંપની કે દેશ માટે ખતરો હોય એને આ રાજેન્દ્રસિંહ છોડતો નથી, તમે કામ પતાવીને આવો. પણ તમને કેમ ખબર પડી કે એ માણસ કોઈ સાથે મળેલો છે."
"એના હાથ પરના ટેટુ પરથી, એ ઇન્દોર રાજઘરાનાનું ટેટુ છે, અને બહુ ચોક્કસ લોકોના હાથ પર હોય છે. બીજું જેવો એને આ મંગળનો ફોન જોયો કે એની આંખો ચકળવકળ થવા માંડી એના માથે પસીનો ફૂટવા માંડ્યો એ વારે વારે મને અને ફોન ને જોતો હતો. અને મારે જે સ્થળ વિશે સમજવું છે એ એને માંડ 2-3 મિનિટમાં જ સમજાઈ ગયું છે. અને એના વિષે જ એ કોઈકને સંભવતઃ શંકર રાવ ને ફોન કરીને કહેશે.”
xxx
"આ સોનુ ક્યાં રહી ગઈ" નાઝે મોહિનીને પૂછ્યું. એ લોકો નાથદ્વારાની મુખ્ય માર્કિટમાં સાડી, સેલા, બાંધણીની દુકાનમાં ઘુસી રહ્યા હતા. જયારે સોનલ હજી ચાટ પાપડીની લારી કે જે લગભગ 20 ફૂટ દૂર હતી ત્યાં જ ઉભી હતી.
"ખબર નહિ કેમ હાજી એ ત્યાં ચાટ વાળાને ત્યાં જ ઉભી છે. ખાઈ ખાઈને ભેંસ થઇ જશે તો એને સાસરે તકલીફ થશે." મોહિની એ કહ્યું. અને ઉમેર્યું "ચાલો નીના ભાભી આપણે બાંધણીઓ જોઈએ, એ આવશે હમણાં."
"મોહિની ભાભી એક વાત કહું, આ તમારી નણંદ માં હજી છોકરમત છે એમ તમને નથી લાગતું? માન્યું કે અહીં ઘરથી દૂર છો, અને કોઈ ઓળખીતું પાળખીતુઁ કે સાસરી વાળું કોઈ નહિ મળે, પણ સાવ આમ 2 પ્લેટ તો ચેટ ખાધી હજીય..." ગઈ કાલે પોતાના કહેવાતા દેરના ગળામાં બાહો ભરાવીને જાહેરમાં ફરનારી નાઝ અત્યારે સોનલને આમ રોડ પર વધારે ખાવા માટેની શિખામણ આપતી હતી.
"એ સોનુ ખાઈને અહીં દુકાનમાં આવજે, ચાલો નીના ભાભી." કહેતા મોહિની હાથ પકડીને નીનાને દુકાનમાં લઇ ગઈ.
xxx
મન ભરીને ચાટ પાપડી ખાઈને હાથ ધોઈ રહેલી સોનલે જોયું તો ચાટ પાપડીની રેંકડી પર ઓલો ખરાબ માણસ આવીને ઉભો રહ્યો. ગઈ કાલે રાત્રે ધર્મશાળાના વરંડા માંથી છુટા પડતી વખતે નીના ભાભીએ કહ્યું હતું કે ‘આ ખરાબ માણસ છે તેનાથી સાવચેત રહેજે,’ પછી રૂમમાં મોહિની એ કહ્યું કે કેવી રીતે એ લુખ્ખો પોતાનું બારણું ઉઘાડું રાખીને નીનાને ઘૂરતો હતો. આ સાંભળીને સોનલને બહુ ગુસ્સો આવ્યો હતો એને કહ્યું હતું કે 'મને ક્યારેક ભટકાઈ જશે તો રોડ પર ચપ્પલ થી ફટકારીશ એને.'
"ભૈયા એક સ્પેશિયલ તીખા મીઠા ચેટ લગા દો" ગિરધારી એ ઓર્ડર આપતા કહ્યું.
"ભૈયાજી 100 રૂપિયા દિયા હે 70 લેકે બાકી પૈસા વાપિસ દો" સોનલે કહ્યું અને ગુસ્સાથી ગિરધારી સામે જોયું કે જેણે હમણાં જ પોતાના મોંમાં રહેલું પાન થુક્યું હતું. અચાનક ગિરધારી એની નજીક સરક્યો અને ધીરેથી બોલ્યો "સોનલ મેમ, વો આપ કી નયી સહેલી બની હૈ ઉસ સે દૂર રહો, વો બહુત હી ખતરનાક હૈ."
"તુમ હોતે કોન હો મુજે શીખા ને વાલે કી મેં કિસ સે દોસ્તી કરું ઔર કિસ સે નહિ. ઔર અપના કામ કરો ખામ ખા, યહી પબ્લિકસે પીટવા દૂંગી. ઔર ક્યાં કલ રાતકો મેરી સહેલી કો ઘુર ઘુર કર કયો દેખ રહા થા?"
"અરે સોનલ મેડમ, ક્યાં કર રહી હૈ આપ સચ મેં પબ્લિક જમા હો જાયેગી." ગિરધારીએ સહેજ ડરતા કહ્યું.
"તુમ જેસે પાગલ આશિકો તો રોડ પે પીટવાના હી ચાહિયે" મોઢું ફુંગરાવતા સોનલે કહ્યું.અને ઉમેર્યું. "સચ બતાવો કબ સે મેરા પીંછા કર રહે હો, નહિ તો અભી પબ્લિક કો જમા કરતી હું."
"અરે મેડમ મેરી બાત તો સુનો"
"લગતા હૈ તુમ એસે નહિ માંનોગે," વિફરેલી સોનલે હવે પોતાનો અવાજ ઉંચો કર્યો હતો એટલે ગિરધારી ચોંકી ઉઠ્યો. 'મામલો બગડશે તો નાઝ સાવચેત થઇ જશે, જીતુભા હજી અહીં આવ્યો નથી.' પણ જીતુભા યાદ આવતા જ એને રાહત થઇ એ સોનલની બાજુમાં સરક્યો અને કહ્યું. "સોનલ મેડમ, વો તુમ્હારી નયી સહેલી પાકિસ્તાની જાસૂસ હૈ ઔર જીતુભા કી દુશ્મન હૈ. ઉસને 2 બાર જીતુભા કી જાન લેને કી કોશિશ કરી હૈ, મુજે જીતુભાને હી યહ ભેજ હે આપ લોગો કી સુરક્ષા કે લિયે,"
"અચ્છા તો તુજે પતા હૈ કે મેરે ભાઈ કે નામ જીતુભા હૈ. ઔર તું ઉસી બાત કા ફાયદા ઉઠાના ચાહતા હૈ. અબ તો તું પક્કા પીટેગા,"
"અરે મેડમ મેરી બાત સુનો, મેં કલ એરપોર્ટ સે આપ કે પીછે હું. આપકો યાદ હે, બિચમેં આપકી કાર અટકી થી ઔર એક સુમો ઔર એક કાર કી ટક્કર હુયી થી,"
"હા ઔર હમારે ડ્રાઇવર ને બતાયા થા કે કોઈ દારૂ પી કે લડાઈ કર રહા હૈ" સહેજ શાંત થતા સોનલે કહ્યું.
"અબ આપ જીતુભા કોહી પૂછ લો મેં કોન હું. ક્યુ કે વો સુમો મેં હી ચલા રહા થા." ગિરધારી એ કહ્યું એજ વખતે મોહિની અને નાઝ દુકાનમાંથી બહાર આવ્યા અને સોનલ પાસે આવીને ઉભા રહ્યા, ગિરધારી ત્યાંથી નીકળી ગયો.
"શુ થયું સોનુ કોણ હતો એ" મોહિની એ પૂછ્યું."
"અરે આ તો કાલે રાત્રે મને ઘૂરતો હતો એ જ હલકટ હતોને." નાઝે કહ્યું.
"હા, એ જ હતો, પણ મને એને કહ્યું કે, મેડમ તમારી સહેલીને સોરી કહી દેજો, મારો કોઈ વાંક ના હતો." સોનલે કહ્યું અને ઉમેર્યું, "ચાલો સાડી ખરીદીએ."
xxx
"હેલો, હેલો, શંકર રાવ જી," ફૂલચંદે હાથકડી ખોલીને શંકર રાવનો ફોન પરત એને પાછો આપ્યો હતો એમાં શંકર રાવે 2-3 મહત્વના ફોન કાર્ય હતા અને પછી એક માણસને સાંજ પહેલા અઢી કરોડ રોકડ લઇ અને ચારભુજા ચોકડી થી આગળ ઝીલ વાળા મિલિટરી કેમ્પની 2 કિલોમીટર પહેલાના શંકર ધાબા પર બોલાવ્યો હતો. અને એ પોતાનો ફોન ફુલચંદ ને પાછો આપી રહ્યો હતો એ વખતે જ એના ફોનમાં કોઈ ફોન કરી રહ્યું હતું.
"કોણ બોલે છે?"
"રાવ સાહેબ, તમારો વફાદાર માંગી રામ ભાટી બોલું છું. તમે જેની તલાશ માં છો એ ખજાનાનું લોકેશન મને મળી ગયું છે. હું તમને લખાવી દઉં છું. તમે આપણા માણસો લઈને ત્યાં પહોંચો, હું પણ ફટાફટ કૈક બહાનું કરીને નોકરી માંથી રજા લઈને ત્યાં પહોંચું છું." ફોનમાંથી આવી રહેલ માંગી રામ નો અવાજ શંકર રાવને એક અજીબ શુકુન આપી રહ્યો હતો.
ક્રમશઃ:
આ વાર્તા તમને કેવી લાગી એ ના પ્રતિભાવની પ્રતીક્ષા છે. તો વોટ્સએપ નંબર 9619992572 પર તમારા પ્રતિભાવ - સૂચનો અવશ્ય મોકલજો.
