Taru Prem.. Mari Saja - 5 in Gujarati Crime Stories by Thobhani pooja books and stories PDF | તારું પ્રેમ... મારી સજા - ભાગ 5

Featured Books
Categories
Share

તારું પ્રેમ... મારી સજા - ભાગ 5

✍️ ભાગ ૫ – હવે હું તારી નથી... પણ હવે હું મારી છું

🌅 પ્રારંભ:

જાણકી હવે પોતે પોતાનામાં પૂર્ણ છે. અંકિત પાછળ રહી ગયો છે, ભૂમિ પકડી લેવામાં આવી છે, અને હવે એ જે રસ્તે ચાલે છે એ કોઈના પ્રેમ માટે નહીં, પોતાની ઓળખ માટે છે.


---

🔖 ભાગ ૫ – મુખ્ય વિષયો (વિગતવાર ઢાંચો):

1. જાણકીનું નવા શહેરમાં આગમન:

એક નવું શહેર – લખનૌ. અહીં નવી નોકરી અને નવી ઓળખની શરૂઆત.

એક મહિલા હોસ્ટેલમાં રહે છે, જ્યાં દરેક લીડિ હવે એની પોતાની જ મૌન યાત્રા ધરાવે છે.



2. આંતરિક શોધ યાત્રા:

જાણકી હવે રોજ એક પેજ લખે છે – "મારી યાદોની ડાયરી" તરીકે.

એ ડાયરી હવે લોકો વચ્ચે પ્રસિદ્ધ થવા લાગે છે – કોઈ એને ચુપચાપ બ્લોગ પર અપલોડ કરે છે.

જાણકી જાણે છે, પણ રોકતી નથી.



3. નવી મિત્રતા:

એક લેખક મિત્ર – આર્યન.

આર્યન જાણકીના લખાણોથી પ્રભાવિત છે, અને એની આંતરિક વેદનાને સમજવા ઈચ્છે છે.

જાણકી હળવે હળવે ખુલવા લાગે છે – પણ પ્રેમ નહીં, મિત્રતા તરીકે.



4. અંકિતનો આત્મઘાત પ્રયાસ:

અંકિત ભૂમિના કૌભાંડથી છટકીને બેચેન છે. તેનો જીવ લેવા પણ પ્રયાસ કરે છે.

જાણકી એ સમાચાર સાંભળી એમ્પથી અનુભવે છે – પણ એ પાછી નથી જાય.



5. જાણકીનું સંચાલિત સપ્તાહિક:

પોતાની ડાયરીના શબ્દો હવે એ લેખમાળાઓમાં પ્રકાશિત કરે છે.

નાની વસ્તીમાંથી યુવાન સ્ત્રીઓ અને પુરુષો એને ફોલો કરે છે – પ્રશ્ન પૂછે છે: "તું કેમ જીવે છે આમ?"

જાણકી જવાબ આપે છે: "જેમ હું તૂટી હતી… તેમ હું બધી બારીયો ખુલ્લી રાખી જઈશ."



6. માહિતી લીક અને ખતરો:

ભૂમિ જેલમાંથી બહાર આવી છે.

એ જાણકીનો બ્લોગ અને સ્ટેટસ જોઈને હેરાન છે.

એકવાર ફરીથી ખતરાની ઘડી આવે છે – જાણકી પર હેકિંગ અને બ્લેકમેઇલ થવાનો પ્રયાસ.



7. જાણકીનો સામનો:

જાણકી હવે પોલીસને નહીં, પણ પબ્લિકને હથિયાર બનાવે છે.

બ્લોગ પર એ બધું ખુલ્લા પત્રમાં લખે છે – ભૂમિ, અંકિત, પોતાનું તૂટવું અને પાંગરવું.

તેને ૨ લાખ લોકો ફોલો કરે છે. ૮ લાખ જેટલાં રીડસ આવે છે.



8. આંતરબોધનો અંતિમ સંવાદ:

આર્યન પૂછે છે: "તું પ્રેમ ફરીથી કરીશ?"

જાણકી હળવી શ્વાસે હસે છે: "હું હવે પ્રેમ શોધતી નથી... હું પોતાને ખોવાવું નથી. જે આવે છે, એની સાથે હું છું – પણ હું એમના માટે નથી."



9. જાણકી – જાહેર વક્તા:

આંતરરાષ્ટ્રીય મહિલા દિવસે એ TED Talk જેવી ભાષણ આપે છે:

> "હું જાણકી છું – જેને તૂટી જવાનું પણ આવડતું છે… અને ફરી ઊભી થવું પણ."





10. અંકિતનો અંતિમ પત્ર:



અંકિત એક પત્ર મોકલે છે:

> “જાણકી, તું મારી રહી નથી. પણ તું જે બની છે... એની સામે હું નમું છું. તું મારા માટે હજી પણ પ્રેમ છે – પણ હવે તું મારી સજા નથી… તું મારી મाफी છે.”



જાણકી એ પત્ર પાડી દે છે – દરિયામાં તણાવા દે છે.


11. અંતિમ દૃશ્ય:



જાણકી એક નાની છોકરીને પુસ્તકો ભેટ આપે છે. એ બાળકી પૂછે છે:

> “તું રાણી છે?”



જાણકી કહે: “ના… હું કોઈની રાણી નથી. હું મારી પોતાની રાજી છું.”


12. અંતિમ વાક્ય:



> “હું તારી નથી… પણ હવે હું મારી છું. અને હવે એ જ મારું સમગ્ર હોવું છે.”

✨ એકલતા જ્યારે આપણું હાથ પકડી લે છે...


જાણકી એક સાંજ પોતાની રૂમમાં બેઠી હતી, છત તરફ જોયા વગર વારંવાર એક જ પંક્તિ લખતી:

> “મને હવે તારી ખોટ નથી, પણ મારી હાજરી જોઈએ છે...”


રાત્રિના ૨ વાગ્યા હતા. બહાર ધીમા વરસાદ પડતો હતો. અંદર એવું લાગતું કે એના અંતરમાં પણ એક આદ્ર ઋતુ ચાલી રહી છે. જાણકી છેલ્લાં ઘણા દિવસોથી ઓરલ પ્રેઝેન્ટેશન માટે તૈયારી કરતી હતી – વિષય: Self as Rebellion.

📌 એક નવી લાઈવ ટેક સ્ટ્રીમ થવાની હતી – જેમાં જાણકીના વિચારો આખા દેશ સામે ખુલવાના હતા. આર્યન એનું સહાયક હોય એ રીતે જોડાયેલો હતો.

આર્યન કહે:
“તારી વાર્તા ઘણી ઓછી મહિલાઓ બોલી શકે એવી છે. તું લીડર નથી, તું જ સંદેશ છે.”

જાણકી કહે:
“મને હવે મારી વચ્ચે કોઈ વચન આપતું નથિ જોઈતું… બસ હું મારી સાથે રહી શકું એ જ પ્રયત્ન છે.”


🌟 સાંભળતી આંખો…

જાણકી હવે વિદ્યાર્થીઓ વચ્ચે લેકચર આપતી હોય છે – વિષય હોય છે:
“મહિલાઓ માટે 'માફ કરી દેવું' અને 'ભૂલી જવું' બંને એકબીજાથી અલગ છે.”

🗣️ એક છોકરી હાથ ઊંચો કરે છે:

> “જાણકી મેમ… શું તમે અંકિતને ભૂલી ગયાં છો?”
જાણકી ઉભી રહી જાય છે… થોડી વાંઝટ ખુશ્બુવાળી શાંતિ વચ્ચે એ કહે છે:


> “મારે હવે એને ભૂલવાની જરૂર નથી... કારણ કે હવે એમાં હું શોધાતી નથી.”


🔥 ભૂમિનો પાછો હુમલો

ભૂમિ હવે ફરી પાછી જાહેર જીવનમાં પ્રવેશે છે. એક ન્યૂઝ ચેનલ પર જાણકી વિશે ખોટું નિવેદન આપે છે – જાણકીના બ્લોગ પાછળ હોવા છતાં "સંવેદનશીલ કન્ટેન્ટ" સાથે તેના પર આરોપ મૂકાય છે.

🎙️ સમાચાર હેડલાઇન આવે છે:

> “જાણકી રાવ – એક વિવાદિત પ્રતિભા કે એક ઊઠતી વિચારવીર?

આર્યન ચિંતા સાથે પૂછે છે:

> “શું તું પાછી પાછી જઈશ?”
જાણકી મૌન છે. પછી હળવે ધબકતાં હૃદય સાથે કહે છે:
“હું હવે વળીને ચપટી નહિ મારું… હું હવે સાંકળ તોડીને નવી બારી બનાવું છું.”


📖 એક નવો ચેપ્ટર – ‘વિમુક્તિ’

જાણકી હવે પોતાનો પ્રથમ પુસ્તક પ્રકાશિત કરે છે. ટાઇટલ હોય છે:

> “હું તારી નથી… પણ હું મારી છું.”

બુક લોન્ચ પર હજારથી વધુ લોક આવે છે. મચમાં લોકોએ સ્ટેન્ડિંગ ઓવેશન આપ્યું. એ પોતે પણ રડી જાય છે – આંખોમાંથી ગૌરવનાં મોતી જેમ બૂંદો ટપકે છે.

📌 ત્યારબાદ એ એક સ્પીચ આપે છે, જ્યાં છેલ્લી પંક્તિ હોય છે:

> “હું હવે પ્રેમ નથી કરતી… હું હવે પ્રેમ છું.”


💌 અંકિતનો અંતિમ પત્ર અને તારુ…

એક દિવસ જાણકી પાસે એક ચોખ્ખી સફેદ લિફાફું આવે છે – એમાં અંકિતનું અંતિમ પત્ર હોય છે. કોઈ અનામી જગ્યાથી મોકલાયેલું.

📝 પત્ર:

> “તને ખોવા એ મારો ગુનો નથી… પણ તને તોડી નાખવાનો અફસોસ છે.
તું તારી રહી… અને એમાં હું ગૌરવ અનુભવો છું.
તું મારી પ્રેમ હતી,
હવે મારી શીખ છે.”


જાણકી એ પત્રની છેલ્લી લાઈન પાછળ લખે છે:

> “મારા માટે હવે પ્રેમ કોઈનું નામ નથી… એ હવે મારો સ્વર છે.”


એ પત્ર ધીમેથી એક દીવો નીચે રાખે છે અને સળગાવી દે છે.


🪷 અંતિમ દ્રશ્ય:

જાણકી એક સરકારી ગીરલ્સ સ્કૂલમાં ‘જાતિ, જાતિહીનતા અને જાતિબંધી' પર ટોક આપે છે.

એક નાનકડી છોકરી પૂછે છે:

> “મેમ… તું અમારામાંની એક હતી?”
જાણકી ઉભી થાય છે, નજર મળાવતી હોય છે:
“હા… અને હું હજી પણ છું. તફાવત માત્ર એ છે કે હવે હું મારી સાથે ઊભી છું… અને એ જ સૌથી મોટો સંઘર્ષ છે.”



🕊️ અંતિમ પંક્તિ – ભાગ ૫નું સમાપન:

> “હું તારી નથી રહી… પણ હવે હું મારી છું, > અને એ જ મારા તમામ સંબંધોની સિદ્ધિ છે.”