ધૂંધમાં છુપાયેલ ભેદ
ઘાટા ધૂંધથી ભરાયેલા બ્લેકવૂડ શહેરમાં, ડિટેક્ટિવ એલન ગ્રેવ્સ પોતાની કાર રોકી હોલોવે મેશન સામે ઊભો હતો. એક માત્ર સ્ટ્રીટલેમ્પ ટિમટિમતો હતો, તેની નબળી روشની નીચે લોખંડી ગેટની છાંયો ભયાનક લાગતી હતી. એલનના જાણકાર પત્રકાર, પેટ્રિક હેન્સ્લે, એક તાત્કાલિક સંદેશો મોકલ્યો હતો:
"હોલોવે કેસ હજુ પૂરો થયો નથી. મિડનાઈટે મળીશ. એકલો આવજે."
પણ ભવન ભયાનક નિશ્ચલ હતું. માત્ર સૂકા પાન હવામાં ફરકતા અવાજ કરી રહ્યાં હતાં. એલને ગેટ ખોલ્યું, જૂના હીંજ ગૂંજી ઉઠ્યા.
મકાન અંદરથી વધુ ભયાનક લાગતું હતું—ધૂળથી ભરાયેલા ઝૂમર, તૂટેલા અરીસા, અને સફેદ કાપડથી ઢંકાયેલા ફર્નિચર, જાણે ભૂતિયા અસ્તિત્વ હોય.
અચાનક, લાઇબ્રેરીમાંથી ઝાંખી روشની ઝબકાટ આવ્યો. એલન آهસ્તે અંદર દાખલ થયો.
પેટ્રિક ડેસ્ક પર પડ્યો હતો. એની આંગળીઓ એક જૂના અખબાર પકડી રાખી હતી. ગળામાં ઊંડું કાપું—હત્યા થઈ ગઈ હતી.
એલને હૃદય ધબકવા લાગ્યું. એણે એ અખબાર ઉઠાવ્યો. હેડલાઈન વાંચતા જ એના શ્વાસ અટકી ગયા:
"હોલોવેના વારસદાર મૃત ગણાય છે… અથવા હજુ નિરીક્ષણ કરી રહ્યા છે?"
એ કેસ વર્ષોથી એલનને સતાવી રહ્યો હતો. ચાર્લ્સ હોલોવેનો મૃતદેહ દસ વર્ષ પહેલા મળ્યો હતો—આપણાં જ મેશનમાં. આગમાં તેનું દફન થયું, પણ કથાઓ કહે છે કે તેનો દીકરો, વિકટર હોલોવે, મર્યો ન હતો.
ત્યારે… શું એ અહીં હતો?
અચાનક, ઉપર માળેથી અવાજ આવ્યો.
એલને ગન ઉપાડી. "કોણ છે?" એણે બોલી ઉઠ્યો. જવાબ નહીં.
એ સીડી ચડી ગયો. અંધકારભરી કોરિડોરમાં એક છાયાની ઝલક નજરે પડી.
પછી… પછડાટ!
કોઈએ એને પાછળથી દબોચી લીધો! એલન જમીન પર પટકાઈ ગયો. એણે દુર્ધટનાને નિહાળવા માટે માથું ઊંચું કર્યું—અંધકારમાં એક ભયાનક ચહેરો ઝબક્યો.
એક શીતળ હાસ્ય વાદળમાં ઓગળી ગયું:
"તમે અહીં ના હોવા જોઈએ."
એલને ગભરાઈને ગન શોધવા પ્ર
યાસ કર્યો… પણ સમય ખૂટી રહ્યો હતો.
અંતિમ સાક્ષી
એલને બચવા માટે અંધકારમાં હાથ લંબાવ્યો, પણ એની ગન દૂર પડી હતી. અચાનક, એક તીવ્ર લાત એની છાતી પર લાગી, અને એ ફરીથી જમીન પર ધપાટા ખાઈ પડ્યો.
અસફોટ પ્રકાશમાં, એણે પોતાની સામે ઉભેલી આકૃતિને જોયી. લાંબું કાળો કોટ, ફાટેલા કપડા, અને આંખોમાં એક અજાણી વેદના.
"વિકટર હોલોવે?" એલને ધીમેથી પૂછ્યું.
એ આકૃતિ હલકી હસી. "તમે મને મૃત્યુ પામેલો ગણ્યો હતો, પણ હું હજી જીવી રહ્યો છું… અને મારી હાજરી જે શોધે છે, એ જીવતો નથી રહેતો."
એલન ધબકતો રહ્યો. "પેટ્રિક? તું એને કેમ માર્યો?"
વિકટરે થોડી ક્ષણ મૌન રાખ્યું, પછી કહ્યું, "એએ સત્ય શોધી લીધું હતું. મારું સત્ય. અને જે સત્ય જાણે છે, એને મરવું જ પડે!"
અચાનક, વિકટર પરછાંઈ જેવો ખસ્યો, એના હાથમાં ચમકતી છરી હતી!
એલને પોતાને બચાવતો સમય નહોતો. એ એક બાજુ લપસી ગયો, અને એક તૂટેલી ટેબલ પાસે પકડ મેળવી. એક જ મિનિટમાં, એણે ટેબલ લાઈટ ઉઠાવી અને વિકટર પર ફેંકી.
તડાક!
લાઈટ ફાટી પડી. વિકટર પછડાય ગયો, અને એના હાથમાંથી છરી સરકી ગઈ.
એલને તક ઝડપી. એ ઝડપથી ઊભો થયો, અને તેની ગન ઉપાડી. "હવે બસ! તો મર્યો નથી, પણ આજે, કાયદો તારી સાથે છે!"
વિકટરે એક ઊંડી શ્વાસ ભર્યો, અને ધીમેથી હસ્યો. "કાયદો? હાહાહા… કાયદો મરણને રોકી શકે?"
એલને શંકા થઈ… પછી એક ઝબકારો!
વિકટર… અંધકારમાં ઓગળી ગયો!
કોઈ પગલાં, કોઈ અવાજ—માણે કે એ ક્યારેય અહીં હતો જ નહીં.
છેલ્લું રહસ્ય
આ ઘટનાના બે મહિના પછી, એલન હજી પણ હોલોવે મેશનના કેસને વિચારી રહ્યો હતો. વિકટર હકીકત હતો કે માત્ર ભયાનક ગપસપ?
એક દિવસ, એને એક પાર્સલ મળ્યું. એમાં એક જૂની તસ્વીર હતી—હોલોવે પરિવારની. અને પાછળ લખેલું:
"સત્ય કદી મૃત્યુ પામતું નથી. – V.H."
એલન લાઈબ્રેરીની બારીમાંથી બહાર જોઈ રહ્યો. ધૂંધ પાછી આવી હતી… અને એને
લાગ્યું કે કોઈ હજુ પણ જોઈ રહ્યું હતું.
दीपांजलि
दीपाबेन शिम्पी गुजरात
